Wyjdź z domu

„Wielu się zastanawia, jak po takiej systemowej traumie nakazów i zakazów, po męczących uszy komunikatach, mamy się na nowo OTWORZYĆ? Myślę, że mądry i przenikliwy człowiek nigdy się nie da do końca zamknąć, bo to jest wbrew jego ludzkiej naturze. Może to zrobić tylko na własne życzenie z poczucia obowiązku, odpowiedzialności, albo z potrzeby własnej”

Wstańmy z kanapy, chodźmy na wybory. Powodów jest tyle, ilu jest Opolan

„ Przed wyjazdem z Opola, jeszcze przed pierwszą turą, odebrali zaświadczenie o prawie do głosowania umożliwiające głosowanie poza miejscem zamieszkania.”

Coś więcej niż sztuka przetrwania

„Trudno ocenić, czy czas teatru zastępczego, tworzonego online przemija i wracamy do względnej normalności. Pandemia trzyma się całkiem krzepko i końca ograniczeń nie widać. Jednak doświadczenia ostatnich kilku miesięcy dowodzą, że praca online może przynieść ciekawe odkrycia ”

Jacek Poniedziałek: Głosuję, bo jestem mieszkańcem tego domu, mam wpływ na to, jak on wygląda

„Atmosfera tych wyborów prezydenckich jest bardzo podobna do tamtych parlamentarnych z czerwca 1989 r. Czuję, że to podobna sytuacja, możemy się sprzeciwić wobec beznadziei”

Ina Benita. Tajemnice uśmiechniętej blondynki

„Do niedawna uważano, że Ina Benita, jedna z najpopularniejszych i najpiękniejszych aktorek II RP, zginęła w czasie powstania warszawskiego. Czyżby jednak okazała się twardsza i przebieglejsza od granych przez siebie postaci? ”

Miało być na pięć lat... Teatralna droga dyrektora Tomaszewicza do Gorzowa

„Gdyby nie pewien zakład z bratem o szkołę aktorską, Gorzów nie miałby pewnie dziś Teatru Letniego. Droga Jana Tomaszewicza do Gorzowa była długa i barwna, a dziś jest jego Honorowym Obywatelem.”

Teatr w czasie zarazy: Pomorski teatr online 1/3

„Przespaliśmy pandemię, zamiast wykorzystać ten czas na zmiany lub, realniej, chociaż na wynikową dyskusję o zmianach, wyprodukowano albo upubliczniono niezliczone ilości okropnych materiałów wideo a najgorsze dopiero przed nami ”

Komu zabrakło kultury

„Właśnie się okazało, że możemy żyć bez koncertów, przedstawień i wystaw. Ale okazało się też, jaką fikcją jest przekonanie o pełni takiego życia. I jaką moc ma pragnienie wyzwolenia się z niego”