Powinnością człowieka jest pomagać bliźnim. „Opowieść wigilijna” Teatru im. Słowackiego

„Muzykalny Atlantyda, Wróżka z daleki Czech, Najsilniejszy Człowiek Świata, Kobieta-anakonda, Znikająca dziewczyna – ta niecodzienna teatralna trupa opowie historię nieszczęśliwego człowieka, który sam siebie nie kochał. Znana opowieść Charlesa Dickensa o przemianie skąpca Ebeneezera Scrooge’a w grudniu na niezwykłej scenie Bank Opowieści Krakowskiego Salonu Ekonomicznego NBP (ul. Basztowa 20). ”

Rzadko grany "Garderobiany" premierowo w Białostockim Teatrze Lalek

„- To znakomity tekst, ze świetnie napisanymi postaciami. Kameralny kolos i wyzwanie inscenizacyjne. Są tu trudne sceny wymagające prawdziwego teatru, który można zrobić tylko w dobrym teatrze z prawdziwego zdarzenia - mówi reżyser Paweł Aigner.”

Mamy prawo kupić bilet i oglądać, słuchać, myśleć

„Świat PiS-u, czego zaczynamy doświadczać w szkołach i na uczelniach, to model oparty na katolicyzmie i nacjonalistycznej historii”

Władza boi się "Dziadów". Zobaczyła w nich siebie?

„Co jest takiego w "Dziadach", że tak bardzo boi ich się władza? Może widzi w części postaci siebie uchwyconych na scenie? - pyta Robert Piaskowski, pełnomocnik prezydenta Krakowa ds. kultury. To jego odpowiedź na akcję kurator Barbary Nowak, która uznała spektakl w Teatrze Słowackiego za "antypolski" i wydała zalecenie, by nauczyciele nie zabierali na niego uczniów.”

Awantura o "Dziady". Władza boi się teatru i ma powody

„Swobodna, niepodległa partyjnym przekazom dnia wyobraźnia stanowi dla Glińskiego, Czarnka czy Nowak zagrożenie. Dla prawicy bowiem teatr ma o tyle sens, o ile nie wtrąca się w świat. Władza boi się teatru i ma powody: mimo że niszowy, jest nadal przestrzenią wielkiej wolności”

Wicepremier Piotr Gliński o krakowskich "Dziadach”

„Minister kultury na antenie Radia Kraków powiedział, że choć spektaklu nie widział, część recenzji spektaklu Mai Kleczewskiej w Teatrze im. Słowackiego z kobiecym Konradem "lekko go niepokoi".”

Blaski i cienie sukcesów Hansa Klossa

„W Stawce większej niż życie wykreował postać na miarę Bonda z demoludów, dzięki czemu zdobył ogromną popularność w kraju i za granicą. Przez resztę kariery bezskutecznie próbował uwolnić się od Klossa. Na zawsze pozostał twarzą J-23: nieustraszonego Polaka, a zarazem radzieckiego superszpiega w hitlerowskiej Abwehrze”

Nasi teatralni giganci w Rosji

„Mowa – to oczywiste – o Fredrze i Moniuszce. Twórczość obu klasyków znalazła szeroki oddźwięk w rosyjskim teatrze dramatycznym i muzycznym”