Teatr z okienka

„Odpowiedzią na lockdown teatrów jest, jak wiadomo, wzmożona ich obecność w Internecie. Rodzi to rozmaite wątpliwości i pytania, a oglądanie teatru w świecie wirtualnym ma swoich zwolenników i przeciwników. Do dyskusji na ten temat chciałbym dołączyć parę uwag o doświadczeniach transmisji i rejestracji spektakli, które były moim udziałem przez piętnaście lat pracy w TVP Kultura”

Chłopak z filmu "Nóż w wodzie" - trochę nasz...

„Polańskiemu Nóż w wodzie otworzył furtkę do światowej kinematografii. A Zygmunt Malanowicz? Już bez tlenionych na potrzeby filmu włosów pojawił się w Zielonej Górze, gdzie w listopadzie 1962 r. zadebiutował na deskach Teatru Ziemi Lubuskiej (od 1964 r. Lubuskiego Teatru) w spektaklu „Połowczańskie sady", w reżyserii Marka Okopińskiego (dzięki temu dyrektorowi teatru o zielonogórskiej świątyni Melpomeny było w tamtych czasach głośno w całym kraju)”

Zupa

„Nie pamiętam, kiedy ostatnio widziałam w teatrze jakąś spektakularną biesiadę. Może dziś rzadziej jada się na scenie, bo samo jedzenie stało się - inscenizacyjnie - mniej atrakcyjne dla reżyserów, widzów, a i aktorzy nie bywają już głodni? ”

Hybryda

„Nikt nie ustalał zasad streamingu. Wszyscy wiedzą, że to nie będzie film, ale to też nie jest spektakl. Więc co? Nazwaliśmy to dogmą streamingową”

Dla Wiktora Zborowskiego małżeństwo to ciężka robota

„Jest uosobieniem spokoju i opanowania. Być może dlatego udało mu się wywalczyć rękę ukochanej po siedmiu latach znajomości. Doczekał się z nią dwóch córek, obie pracują teraz w show-biznesie”

Zanim popłynął parostatkiem, Krzysztof Krawczyk zaśpiewał w Teatrze Polskim w Poznaniu

„Mimo że Krawczyk zagrał na niezliczonej ilości scen w Polsce i na świecie, to w Poznaniu odbył się wyjątkowy występ w karierze muzyka. Na deskach Teatru Polskiego w 1977 roku Krzysztof Krawczyk zaśpiewał w spektaklu Staroświecka komedia Aleksieja Arbuzowa”

Joanna Krakowska o przemocy w teatrze: Mam nadzieję, że nie będzie powrotu do "normalnego działania"

„- To nie jest konflikt, to zakwestionowanie porządku, w którym przemoc, wyzysk, manipulacja i nadużywanie władzy były traktowane jako koloryt instytucji ”

Tryzna

„Klata nie rezygnuje z punkowego aktu niezgody na wciąż odnawiającą się polską nieautentyczność. Choć nosi żałobę po naszej wolności, walczy. Jego teatr nie jest już narodowy, ale polski z pewnością: realnie i do bólu”