wiesław kowalski - teksty w portalu
-
Z piekła rodem… i z musicalowego nieba wiesław kowalskiRecenzja 14.10.2025
-
Lis z ogonem w rytmie disco polo wiesław kowalskiRecenzja 12.10.2025
-
Teatr, który nie potrzebuje murów wiesław kowalskiRecenzja 08.10.2025
-
Kolektyw, czyli teatr w trybie incydentu wiesław kowalskiMagazyn 08.10.2025
-
Pomidorowa ironia, czyli Jan Klata w Teatrze Narodowym wiesław kowalskiMagazyn 07.10.2025
-
Korowód żywiołów i pamięci wiesław kowalskiRecenzja 07.10.2025
-
Magazyn 06.10.2025
-
Makbet na ulicy, Makbet w nas wiesław kowalskiRecenzja 06.10.2025
-
„Szczyt” na ulicy. Teatr sumienia, który nie daje spokoju wiesław kowalskiRecenzja 05.10.2025
-
Kabaret na krawędzi rzeczywistości wiesław kowalskiRecenzja 04.10.2025
Archiwum
-
05.06.2020
-
04.06.2020
-
Lalka jest medium niesamowitości, której łaknie każdy widz Wiesław Kowalski04.06.2020
-
27.05.2020
-
Michał Kotański: Dziś jedyną pewną rzeczą jest niepewność Wiesław Kowalski18.05.2020
-
Ewa Pilawska: Wspólnota w teatrze przetrwa, nie stracimy jej Wiesław Kowalski06.05.2020
-
O przerwanych próbach, pracach Gildii, przyszłości... i psie Wiesław Kowalski04.05.2020
-
Nie mogę i nie chcę wyobrazić sobie teatru, w którym aktorzy nie mogliby się dotknąć Wiesław Kowalski21.04.2020
-
Teatr jako dziedzina sztuki przetrwa epidemię, nie mam wątpliwości Wiesław Kowalski04.04.2020
-
27.03.2020