Historyk sztuki dr hab. Agnieszka Rosales Rodríguez została p.o. dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie - poinformowało w piątek MKiDN. Agnieszka Rosales Rodríguez jest związana z MNW od połowy lat 90. Dotychczasowy dyrektor muzeum Łukasz Gaweł złożył rezygnację.

"W związku ze złożoną rezygnacją minister kultury i dziedzictwa narodowego Bartłomiej Sienkiewicz 2 lutego br. odwołał dr. hab. Łukasza Gawła ze stanowiska dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie. Na stanowisko p.o. dyrektora została powołana dr hab. Agnieszka Rosales Rodríguez" - poinformował w piątek resort kultury na swojej stronie.

Jak wyjaśniono, dr hab. Łukasz Gaweł złożył rezygnację z pełnienia funkcji dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie po podjęciu przez ministra kultury Bartłomieja Sienkiewicza decyzji o rozpoczęciu procesu jego odwołania z ww. funkcji. "Powodem decyzji ministra były informacje przekazane przez pracowników Muzeum Narodowego w Warszawie dotyczące nieprawidłowości w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi, a zwłaszcza stylu kierowania zespołem MNW polegającego na zarządzaniu przez konflikt. Przed podjęciem decyzji minister zasięgnął opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych, które poparły jego stanowisko" - napisano w komunikacie.

Dr hab. Agnieszka Rosales Rodríguez jest adiunktem w katedrze historii sztuki nowoczesnej w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego i wicedyrektorem instytutu. Prowadziła wykłady i seminaria z historii sztuki nowoczesnej polskiej i powszechnej.

Ukończyła studia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Studia doktoranckie, zakończone nadaniem stopniem doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce, odbyła na Wydziale Historycznym UW.

W 2018 r. na podstawie dorobku naukowego i rozprawy uzyskała stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk o sztuce. Jest autorką kilkudziesięciu artykułów naukowych, esejów i haseł w katalogach wystaw oraz monografii.

Z Muzeum Narodowym w Warszawie jest związana zawodowo od połowy lat 90. Pracowała tam w Zbiorach Sztuki Europejskiej. W 2005 r. została adiunktem w Zakładzie Teorii Sztuki w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego; a od 2010 r. – adiunktem w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej IHS UW.

W latach 2012-16 była wicedyrektorem ds. studenckich IHS UW; a następnie w latach 2017-18 p.o. kierownika Zakładu Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej. Od 2018 roku jest kuratorem Zbiorów Sztuki Polskiej do 1914 r. Muzeum Narodowego w Warszawie (obecnie Zbiorów Malarstwa Polskiego do 1914 r.). W latach 2019-20 pełniła funkcję przewodniczącej Kolegium Kuratorów MNW.

Specjalizuje się w polskim i europejskim malarstwem oraz krytyką artystyczną sztuki XVIII i XIX wieku. Pracowała również w Muzeum Narodowym w Warszawie m.in. przy wystawach: "Le siecle français. Francuskie malarstwo i rysunek XVIII wieku ze zbiorów polskich" (2009); "Biedermeier" (MNW i Muzeum Narodowe w Szczecinie, 2017-18) oraz "Pologne 1840–1914. Peindre l’âme d’une nation" (Louvre-Lens, 2019-20).

Opublikowała m.in. "Śladami dawnych mistrzów. Mit Holandii złotego wieku w dziewiętnastowiecznej kulturze artystycznej" (2008), "Francuski wiek i obrazy rokoka w świetle nowoczesnej krytyki i sztuki. Wizje, rewizje, interpretacje" (2017) oraz "Polski biedermeier – romantyzm udomowiony" 2019).

W Muzeum Narodowym w Warszawie organizowała wystawy "Malarstwo niemieckie w XIX wieku. Obrazy ze zbiorów polskich" (2005). Była też współredaktorką katalogów wystaw oraz dwóch tomów zbiorowych poświęconych kulturze Francji i Polski: "Francusko-polskie relacje artystyczne w epoce nowożytnej" (2010) i "Epoka Chopina. Kultura romantyczna we Francji i w Polsce". W 2017 r. została wyróżniona Nagrodą Rektora UW Clio III stopnia.

Łukasz Gaweł był dyrektorem Muzeum Narodowego w Warszawie od 15 listopada 2020 r. W latach 2019-20 pełnił obowiązki dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie. W latach 2016-19 był wicedyrektorem Muzeum Narodowego w Krakowie.

Uczestniczył w realizacji projektów finansowanych z funduszy europejskich, współpracował z kilkudziesięcioma instytucjami kultury w zakresie prowadzenia kontroli zarządczej, audytów organizacyjnych, opracowania strategii, opracowania standardów obsługi w muzeach i obiektach turystycznych. Kierował projektami naukowo-badawczymi (m.in. Odbiorca krakowskiej oferty kulturalnej).

Był członkiem zespołów eksperckich m.in. ds. opracowania strategii rozwoju Krakowa w zakresie kultury i dziedzictwa kulturowego i ekspertem w projektach poświęconych zarządzaniu dziedzictwem kulturowym.