Ważną sferę działań artystycznych w trakcie NH FEST zajmuje malarstwo i fotografia. Jeszcze do końca sierpnia w Nowohuckim Centrum Kultury będzie można zobaczyć egzotyczny i baśniowy Krym na fotografiach Ryszarda Kaczmarskiego. W czasie wakacji będą czynne w NCK również stałe galerie malarstwa - Jerzego Dudy-Gracza oraz Zdzisława Beksińskiego, ta druga zostanie wzbogacona dodatkowo o rysunki i fotografie artysty.

Ryszard Kaczmarski wyruszył w podróż na Krym wyposażony w tom „Sonetów krymskich” Adama Mickiewicza oraz kamerę otworkową, magiczne drewniane pudełko z maleńkim otworem zamiast obiektywu. Camera obscura skutecznie redukuje ilość informacji, płynnie rozmywa kontury i barwy, a powstałe obrazy toną w kolorowej poświacie. Trafnie wybrane przez Kaczmarskiego narzędzie pozwoliło doskonale oddać charakter tej niezwykłej podróży.

W czasie wakacji będzie czynna w NCK również stała GALERIA ZDZISŁAWA BEKSIŃSKIEGO z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich, która obejmuje 50 obrazów olejnych, w większości pochodzących z lat 80. XX wieku, z tak zwanego okresu fantastycznego w twórczości malarza. To wówczas powstawały jego najbardziej znane, z dzisiejszej perspektywy ikoniczne prace. Uzupełnia je kilkanaście obrazów z ostatnich lat życia, ukazujących zwrot malarza ku bardziej ascetycznym formom wyrazu.

W sierpniu wystawa zostanie wzbogacona dodatkowo o rysunki i fotografie artysty. Pełną kolekcję dzieł, obejmującą 100 rysunków i 100 fotografii z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich zobaczymy już od 18 sierpnia w Białej Galerii NCK. Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała go przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Artysta nigdy nie traktował fotografii jako środka utrwalającego rzeczywistość, ale jako osobistą kreację świata poprzez właściwą sobie ekspresję.

Podczas wakacji NCK zaprasza również na stałą wystawę malarstwa i grafiki JERZEGO DUDY-GRACZA. Kiedyś Dudę-Gracza rozchwytywano i uwielbiano, potem zaczęto się go wstydzić, a nawet bać. Czy nadszedł czas, aby odczytać go na nowo? Twórczość tego artysty jest niezaprzeczalnym fenomenem polskiej kultury ostatnich pięćdziesięciu lat. Wydaje się, że choć Duda-Gracz w 2004 roku zamilkł na zawsze, to jego twórczość nie powiedziała ostatniego słowa.

TRZY SONETY. KRYM 2013

Wystawa fotografii Ryszarda Karczmarskiego

24 czerwca-30 sierpnia, Foto-Galeria NCK

wstęp wolny

ZDZISŁAW BEKSIŃSKI – RYSUNKI I FOTOGRAFIE Z KOLEKCJI ANNY I PIOTRA DMOCHOWSKICH

Czasowa wystawa 100 rysunków i 100 fotografii autorstwa Zdzisława Beksińskiego z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich.

18 sierpnia – 2 września 2021 w g. 11.00-19.00, Biała Galeria CENTRUM

wstęp: 10/8 zł (w ramach biletu do Galerii Zdzisława Beksińskiego w Krakowie)

GALERIA ZDZISŁAWA BEKSIŃSKIEGO W KRAKOWIE. Kolekcja Anny i Piotra Dmochowskich

stała wystawa malarstwa

1 lipca-14 sierpnia 2021 (wtorek-niedziela, w g. 13.00-19.00)

18 sierpnia - 31 września 2021 (wtorek-niedziela, w g. 11.00-19.00)

Galeria otwarta dla Zwiedzających także w dwa poniedziałki: 23 i 30 sierpnia, w g. 11.00-19.00)

bilety – 10/8 zł oraz 15/12 zł (łączony: Galeria Bekśińskiego + Galeria Dudy-Gracza)

JERZY DUDA-GRACZ - GALERIA AUTORSKA

stała wystawa malarstwa i grafiki

1 lipca-14 sierpnia 2021 (wtorek-niedziela, w g. 13.00-19.00)

18 sierpnia - 31 września 2021 (wtorek-niedziela, w g. 11.00-19.00)

Galeria otwarta dla Zwiedzających także w dwa poniedziałki: 23 i 30 sierpnia, w g. 11.00-19.00)

bilety – 10/8 zł oraz 15/12 zł (łączony: Galeria Bekśińskiego + Galeria Dudy-Gracza)

Wystawy w Nowohuckim Centrum Kultury można zwiedzać przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa – zasłaniając usta i nos, utrzymując dystans społeczny, dokonując dezynfekcji rąk.

W budynku NCK obowiązują: Procedury bezpieczeństwa w Nowohuckim Centrum Kultury w czasie epidemii SARS-COVID-19 <kliknij>

Szczegółowe opisy wystaw:

GALERIA ZDZISŁAWA BEKSIŃSKIEGO

Z KOLEKCJI ANNY I PIOTRA DMOCHOWSKICH

Stała ekspozycja obejmuje 50 obrazów olejnych, w większości pochodzących z lat 80. XX wieku, z tak zwanego okresu fantastycznego w twórczości malarza. To wówczas powstawały jego najbardziej znane, z dzisiejszej perspektywy ikoniczne prace. Uzupełnia je kilkanaście obrazów z ostatnich lat życia, ukazujących zwrot malarza ku bardziej ascetycznym formom wyrazu.

Beksiński należy do wąskiego grona polskich artystów, których twórczość jest tak dobrze rozpoznawalna zarówno w Polsce, jak i w Europie. Rodzące wiele emocji i kontrowersji dzieła Artysty nikogo nie pozostawiają obojętnym. Wzbudzają w odbiorcach skrajne uczucia: od zachwytu, po ostrą krytykę. Język artystyczny Beksińskiego charakteryzuje ogromna szczegółowość. Mistrz uwiecznia w swych pracach zdeformowane postacie, opuszczone budynki, budzące grozę kształty i figury, które na przemian fascynują i przerażają…

Kuratorem Galerii jest Joanna Gościej-Lewińska.

ZDZISŁAW BEKSIŃSKI – RYSUNKI I FOTOGRAFIE

Z KOLEKCJI ANNY I PIOTRA DMOCHOWSKICH

Czasowa wystawa 100 rysunków i 100 fotografii autorstwa Zdzisława Beksińskiego z kolekcji Anny i Piotra Dmochowskich w Białej Galerii CENTRUM NCK.

Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała go przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Artysta nigdy nie traktował fotografii jako środka utrwalającego rzeczywistość, ale jako osobistą kreację świata poprzez właściwą sobie ekspresję. W 1959 r. całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia kreacji artystycznej na rzecz malarstwa, rysunku i rzeźby. Prezentowane na wystawie fotografie stanowią przekrojowy zbiór – od portretów żony Zofii, przez nieomal reporterskie zdjęcia rodzinnego Sanoka, po abstrakcyjne faktury i kolaże.

Rysował z kolei Beksiński przez całe życie – zmieniając style i techniki, tworząc korespondujące ze sobą serie grafik i pojedyncze szkice. Na wystawie w Nowohuckim Centrum Kultury zwiedzający zobaczą prace z lat 1956 – 2000, tworzone w rozmaitych technikach i formatach.

„Nawet kiedy został słynnym malarzem, którego obrazy w latach 70. i 80. Niemal wszystkie znikały z wystaw, nabywane za solenne jak na owe czasy kwoty, nie przestawał rysować. Owszem, bywały okresy intensywniejszego i mniej intensywnego tworzenia na papierze. Zmieniał także techniki i style rysowania. Z wszystkich swoich artystycznych aktywności właśnie w rysunku zademonstrował najszerszą skalę możliwości.” – Tadeusz Nyczek, wstęp do katalogu RYSUNEK (wyd. Nowohuckie Centrum Kultury, 2016)

JERZY DUDA-GRACZ - GALERIA AUTORSKA

stała wystawa malarstwa i grafiki

Kiedyś Dudę-Gracza rozchwytywano i uwielbiano, potem zaczęto się go wstydzić, a nawet bać. Czy nadszedł czas, aby odczytać go na nowo? Twórczość tego artysty jest niezaprzeczalnym fenomenem polskiej kultury ostatnich pięćdziesięciu lat. Wydaje się, że choć Duda-Gracz w 2004 roku zamilkł na zawsze, to jego twórczość nie powiedziała ostatniego słowa.

W latach 70. Ubiegłego wieku trudno byłoby znaleźć w Polsce artystę, którego twórczość spotykałaby się z tak żywym oddźwiękiem społecznym jak malarstwo Dudy-Gracza; rezonans wywoływany przez jego wystawy łatwiej porównać z recepcją ważnych filmów czy pokoleniowych bestsellerów niż ze zjawiskami z dziedziny sztuk plastycznych.

Kariera Dudy-Gracza rozwijała się w tempie blitzkriegu. Kulminacyjnym momentem pierwszego etapu jego kariery była wystawa w warszawskiej Kordegardzie w grudniu 1978 roku. Wśród dwudziestu kilku olei na płótnie składających się na tę ekspozycję pokazał wiele ze swych najsłynniejszych obrazów, które do dziś definiują obiegowe wyobrażenia o Dudzie-Graczu – prace takie jak „Jeźdźcy apokalipsy, czyli fucha”, „Rusałka domowa”, „Babel 2” czy „Niedziela 2”. Po sukcesie w Warszawie wystawa ruszyła w tournée po Polsce. Do początku 1980 roku odwiedziła czternaście miast.

Jedni uważali, że Duda-Gracz kocha Polskę, inni – że jej nienawidzi. Kiedyś powiedział w programie Tomasza Raczka: „Ja tylko tak wyglądam, ale duszyczkę mam wrażliwą”. Malował najszkaradniejsze nieraz postacie z dużą sympatią. Czuł się częścią tego ułomnego, szarego świata. Uważał też, że największa nawet pokraka ma w sobie jakiś blask, iskrę bożą. Niby to realizm, ale też poezja. Przede wszystkim jednak silny konkret. Wydaje się, że to przywiązanie do konkretu jest także zasługą uczelni katowickiej, która ukształtowała jego warsztat malarski.

Dzisiaj prace Jerzego Dudy-Gracza znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego Warszawy, galeriach Poznania, Łodzi, w zbiorach Austrii, Danii, Japonii, Kanady i USA.

Kuratorem Galerii jest Joanna Gościej-Lewińska.

TRZY SONETY, Krym 2013

Pomysł podróży na Krym szlakiem Adama Mickiewicza zrodził się 2012 roku w Chełmie, po spotkaniu z Romanem Kravchenko. Zrealizowany został rok później, gdy Ryszard Karczmarski gościł u swojego ukraińskiego kolegi w Bakczysaraju. Wspólnie wyruszyli w podróż zainspirowani najwybitniejszym dziełem polskiej liryki – „Sonetami krymskimi”. Ta niecodzienna wyprawa miała służyć odnalezieniu miejsc, motywów i wzruszeń, które okazały się ważne dla przyszłego romantycznego wieszcza. Szlakiem mistrza Adama podróżowało już wielu. Do ich grona należał choćby badacz literatury Wacław Kubacki, autor książki „Z Mickiewiczem na Krymie”. Wśród wielu jego ciekawych opowieści na szczególną uwagę zasługuje relacja z poszukiwań burzanu, którego połacie porastały wielkie przestrzenie. Nikt z miejscowych nie potrafił pokazać tej tajemniczej rośliny, poza najstarszą kołchoźnicą, wywiezioną przez Kubackiego wojskowym samochodem w step. Wyprawy na Wschód organizowano po to, by na własnej skórze odczuć egzotykę orientu. Dla romantyków podróż bywała celem samym w sobie. Podróżowanie w sensie przestrzennym było tylko pretekstem do wyprawy w głąb siebie, co miało także walor metafizyczny. Przekonanie o jedności wszechrzeczy prowadziło twórców tamtej epoki do wiary w to, że obcowanie z naturą pozwala poznać nie tylko samego siebie, ale także samego Stwórcę.

Sonet jest najbardziej wyrafinowanym gatunkiem lirycznym, który istnieje w dwóch odmianach: włoskiej i francuskiej. Składa się z dwóch strof opisowych i dwóch strof refleksyjnych. To oczywiście tylko niektóre cechy tej formy poetyckiej. Od czasów Petrarki sięgali po nią tylko najwybitniejsi poeci.

Ryszard Karczmarski wyruszył w podróż wyposażony w tom „Sonetów krymskich” oraz kamerę otworkową, magiczne drewniane pudełko z maleńkim otworem zamiast obiektywu. Camera obscura skutecznie redukuje ilość informacji, płynnie rozmywa kontury i barwy, a powstałe obrazy toną w kolorowej poświacie. Trafnie wybrane narzędzie pozwoliło doskonale oddać charakter tej niezwykłej podróży. Krym na fotografiach Ryszarda jest egzotyczny i baśniowy. Fotograf z uwagą szukał miejsc i nastrojów, które urzekły polskiego poetę. Jego opowieść o tej krainie, jak dramaty z tamtej epoki, jest jednak niedokończona. Z powodu aneksji Krymu kolejne planowane plenery już się nie odbyły. Zachwyt estety brutalnie przerwano w pół słowa... - Dariusz Kostecki

RYSZARD KARCZMARSKI ur. 6.04.1957 w Gdyni. Ukończył studia na UMCS w Lublinie. Członek rzeczywisty ZPAF od 2001. W latach 2003-2017 prezes Okręgu Lubelskiego ZPAF. Od 1984 roku jest członkiem Foto Klubu Ziemi Chełmskiej. Pracował jako nauczyciel. Był fotografem w muzeum w Chełmie 1996-2015, również w Chełmie prowadził zakład fotograficzny przy ul. Lwowskiej 26. Instruktor, mistrz fotografii, żeglarz i podróżnik. Ważniejsze cykle fotograficzne: „Świat żagli”, „Nocne pejzaże”, „Prawosławie”, „Dotyk światła”, „Kartki z podróży – Armenia, Tajlandia, Szkocja, Indonezja”, „Polesie – Ukraina 2013-17”, „TRZY SONETY. Krym 2013”, „Z pogranicza... 2020”. W 2005 roku wydał autorski album fotografii wykonanych za pomocą camera obscura ,,Dotyk światła”. Organizator warsztatów i plenerów fotograficznych, m.in. „Wielki format i techniki alternatywne” (Pizuny, Chełm) oraz cyklu spotkań „Na styku” (Ukraina 2016-2018). Dwukrotny laureat Chełmskiej Nagrody KAJA, jako twórca i animator kultury. W 2017 za działalność artystyczną i upowszechnianie kultury odznaczony medalem Gloria Artis. Stworzył w Chełmie autorską galerię fotografii „ATELIER”, którą prowadzi od ponad 23 lat. Kolekcjoner fotografii, odtworzył w swoim domu XIX wieczne studio fotografii portretowej. Od 2015 działa jako fotograf niezależny.