Inne aktualności
- Łódź. Na 601 urodziny miasta Teatr Powszechny proponuje spektakl za 601 groszy 18.07.2024 08:23
- Warszawa. Tomasz Kolankiewicz: audyty w FINA będą konieczne 18.07.2024 08:20
- Katowice. Wakacyjna wystawa lalek w Teatrze Lalki i Aktora Ateneum 17.07.2024 18:12
- Warszawa. Prezydent o Jerzym Stuhrze: odszedł jeden z najwybitniejszych artystów czasów powojennych 17.07.2024 18:09
- Kraków. Agnieszka Holland o Jerzym Stuhrze: aktorstwo rozumiał jako służbę 17.07.2024 16:15
- Kraków pożegnał Jerzego Stuhra, wszechstronnego aktora, reżysera, pedagoga 17.07.2024 15:37
- Zakopane. Teatr Witkacego rozpoczyna 40. sezon artystyczny 17.07.2024 15:12
- Kraków. Dorota Segda o Jerzym Stuhrze: był pan bezcennym darem, który otrzymaliśmy 17.07.2024 14:18
- Kraków. Hanna Wróblewska: artyści, tacy jak Jerzy Stuhr, nigdy nie odchodzą 17.07.2024 13:46
- Kraków. Marszałek Senatu: Jerzy Stuhr był i pozostanie przedstawicielem elity wielkiego talentu 17.07.2024 13:44
- Kraków. Kard. Ryś na pogrzebie Jerzego Stuhra: dla mnie został na zawsze Piotrem Wysockim 17.07.2024 13:12
- Kraków. Rozpoczęły się uroczystości pogrzebowe Jerzego Stuhra 17.07.2024 13:04
- Poznań. Andrzej Seweryn przyjedzie z „Królem Learem" 17.07.2024 12:40
- Poznań. 34. Malta Festival wróci na ulice i place 17.07.2024 12:24
“Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze” w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie - pisze Piotr Gaszczyński w Teatrze dla Wszystkich..
W ramach 2. edycji Laboratorium Nowego Teatru, widzowie krakowskiej Proximy mogli obejrzeć Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze. Przedstawienie, będące kolażem autentycznych historii twórców, koncertu i filmu, balansowało pomiędzy perspektywą osobistego doświadczenia a szerszą diagnozą często nieprawidłowych relacji zawodowych występujących w polskim środowisku teatralnym.
Odwaga cywilna: postawa spotykana niestety rzadko, ale zawsze godna szacunku. Trzeba mieć w sobie wiele siły, by za pomocą środków teatralnych próbować przepracować własne demony. W swoim spektaklu grupa młodych artystów opowiada zebranym o kilku rodzajach przemocy, jakiej zdążyła już doświadczyć, będąc przecież dopiero na początku kariery. Przedstawienie rozpoczyna się spotkaniem z aktorami, którzy usadowieni blisko widzów, zwierzają się ze swoich perypetii. I choć w ich opowieściach nie pada żadne znane nazwisko, zgromadzona publiczność, znając biogramy występujących, może w prosty sposób skojarzyć osoby i sytuacje, o których mowa (zapewne stąd konsultacja prawna twórców spektaklu, o czym zresztą sami wspominają).
By nadać osobistym historiom bardziej uniwersalnego charakteru, twórcy uciekają się do dwóch źródeł: filmu i muzyki. Wyświetlane video jest niepozbawionym humoru kryminałem, opowiadającym o śledztwie prowadzonym przez teatrologa-detektywa, poszukującego kontaktu z mityczną grupą artystów, na temat których krążą legendy. Pójście tropami kolejnych wskazówek, doprowadzi w końcu naukowca-śledczego do bardzo niebezpiecznej sytuacji…. . Tym, co przeplata kolejne części filmu, jest koncert. Wykonywane piosenki są bardzo dosadne i jednoznaczne tematycznie: traktują o niemożności związania końca z końcem za pieniądze z pracy artystycznej, hierarchiczności polskiego teatru, co prowadzi do sytuacji opresyjnych, relacji na linii dyrektor teatru – pracownik itp. Choć wykonywane nieco kakofonicznie, ujmują autentycznością wykonania i energetycznym zacięciem.
Zabiegiem szczególnie mocno zapadającym w pamięć widza jest „list z przyszłości” wyświetlany na końcu przedstawienia. Napisany w 2022 roku, przez anonimowego autora, opisuje rzeczywistość, w której ofiary przemocy (słownej, fizycznej, symbolicznej, seksualnej) znajdują natychmiastową pomoc, a sprawców spotyka społeczny ostracyzm. Jak czytamy w wyświetlanym tekście: „na szczęście od dwóch lat wszystko zaczyna się normować, zaczyna być dobrze, call-out staje się czymś naturalnym i powszechnie akceptowanym”. Oby optymistyczne założenia twórców spełniły się i kultura mówienia głośno o przemocy, mobbingu czy innych nadużyciach weszła na stałe do miejsc pracy, rodzin i innych mniejszych i większych komórek społecznych.
Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze
muzyka: Karol Osman
autor tekstów/tajemniczy teatrolog: Andrzej Błażewicz
wokal/inicjatorka tematu: Karolina Szczypek
wokal/gitara basowa: Magdalena Dębicka
wokal/pianino: Konrad Cichoń
gitara elektryczna/video: Paweł Sablik
perkusja: Miguel Nieto
kostiumy: Maria Duda
konsultacja muzyczna: Annika Mikołajko
akceleracja energetyczno-sceniczna: Adrianna Kurzawa
choreografia: Tobiasz Berg
Eksperci:
ocena ryzyka prawnego projektu: Piotr Barczak
tuning ciała i systemu nerwowego: Katarzyna Sitarz
konsultacja psychologiczna: Katarzyna Dębicka
opieka artystyczna: Tomasz Kireńczuk
realizator nagrania: Wojciech Jastrzębski