Początek marca w lubelskim Teatrze Starym to spotkania, pokazy filmów i spektakli.
Inne aktualności
- Francja. Aktorka Elizabeth Duda: chcę wypełnić lukę w obecności poezji Miłosza we Francji 21.12.2024 12:43
- Kraków. Projekt „Kultura – pomimo ciemności i ograniczeń 2024” 21.12.2024 11:27
- Lublin. Gruziński balet, Koncert Wiedeński i noworoczne widowisko w CSK 20.12.2024 17:42
- Warszawa. Fundacja Ivana Wyrypajewa Teal House otworzyła program „Art Integration” 20.12.2024 17:35
- Olsztyn. Spektaklem „Setka Jaracza” teatr obchodzi podwójny jubileusz 20.12.2024 17:02
- Warszawa. „Urodziny Leśmiana”. Koncert relaksacyjny, czytanie performatywne i debata 20.12.2024 16:55
- Dolnośląskie. Teatralne królestwo ustanowiono w Nowinie 20.12.2024 16:35
- Warszawa. Nie żyje Svitlana Oleshko 20.12.2024 14:45
- Kraj. Nowy balet „Dziadek do orzechów i Król myszy” z Opery w Zurychu 20.12.2024 14:29
- Warszawa. O ekologii w operze. Dokumentacja opery „Szczur i Drzewo” 20.12.2024 13:25
- Warszawa. Dramat. I co? Tłumaczenia teatralne. Spotkanie w ramach cyklu „Książka w teatrze” 20.12.2024 13:19
- Lublin. Premiera „Cyberiady” 20.12.2024 13:10
- Toruń. Internetowa premiera filmu dokumentalnego z okazji 10-lecia Teatru Muzycznego 20.12.2024 11:30
- Warszawa. Reportaż z pokazu „Sprawa Dantona. Rekonstrukcja” w niedzielę na VOD Teatru Powszechnego 20.12.2024 11:29
BITWA O LITERATURĘ. POTRZEBA OPOWIEDZENIA WŁASNEJ HISTORII
WTOREK 01.03 / 18.00
Wstęp za okazaniem bezpłatnej wejściówki.
Wydarzenie transmitowane online na stronie (zakładka "Na żywo") oraz Facebooku Teatru Starego.
Gość: Katarzyna Surmiak-Domańska
Prowadzący: Michał Nogaś
O jednym z najsilniejszych instynktów w życiu człowieka z reporterką Katarzyną Surmiak-Domańską, autorką "Czystki", porozmawia Michał Nogaś.
Katarzyna Surmiak-Domańska — reporterka od lat związana z „Gazetą Wyborczą”. Współpracuje jako tutorka i wykładowczyni z Polską Szkołą Reportażu przy Instytucie Reportażu. Z wykształcenia romanistka. Autorka m.in. opowieści reporterskiej “Mokradełko”, która znalazła się w finale Nagrody Literackiej Nike 2013 i była wystawiana w Teatrze Nowym w Poznaniu w inscenizacji Mikołaja Grabowskiego. W 2016 roku została ponownie nominowana do Nike za książkę “Ku Klux Klan. Tu mieszka miłość.” Książka była również nominowana do Nagrody im. Beaty Pawlak oraz do Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. W 2018 roku opublikowała reportaż biograficzny “Kieślowski. Zbliżenie”, który przyniósł jej Nagrodę „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej oraz znalazł się w finale Górnośląskiej Nagrody Literackiej Juliusz. Jej najnowsza książka to wydana w 2021 roku “Czystka”.
„MACHIA" / TEATR STARY W LUBLINIE
PIĄTEK 04.03 / 20.00
SOBOTA 05.03 / 17.00, 20.00
scenariusz i reżyseria: Juliusz Machulski
scenografia, kostiumy i reżyseria świateł: Justyna Łagowska
muzyka: Piotr Selim
występują: Adam Ferency (aktor Teatru Dramatycznego m. st. Warszawy), Piotr Głowacki, Marta Ledwoń (aktorka Teatru im. J. Osterwy w Lublinie)
PREMIERA: 4 maja 2014 r.
Czas trwania spektaklu: 100 minut (bez przerwy)
„Machia” to sztuka poświęcona osobie Niccolo Machiavellego, którego 545. rocznica urodzin przypadła na dzień premiery spektaklu. Prezentuje ciekawe, zrywające z dotychczasowymi stereotypami spojrzenie na tę postać, rzucając zarazem światło na pasjonujący kontekst polityczny i historyczny epoki włoskiego renesansu. Przede wszystkim jest to jednak psychologiczny pojedynek dwóch silnych osobowości, z których żadna nie jest taką, jaką może się wydawać na początku. „Machia” to pierwsza sztuka wystawiona na deskach teatru dramatycznego, której Juliusz Machulski jest zarazem autorem i reżyserem.
BAJKOWA NIEDZIELA
NIEDZIELA 06.03 / 17.00
Z okazji jubileuszu 10-lecia Teatru Starego w Lublinie 6 marca zapraszamy na wyjątkową „Bajkową niedzielę” , podczas której ADAM FERENCY i PIOTR GŁOWACKI przeczytają kultową książkę Macieja Wojtyszki „Bromba i inni”.
Będzie to międzypokoleniowe wydarzenie: dorośli przypomną sobie książkę z dzieciństwa, a dzieci poznają wyjątkową gromadkę stworzonek, które – co może wielu zaskoczyć – od dawna żyją obok nas i sprawiają, że różne rzeczy działają, jak trzeba: przesyłki pocztowe nie giną w czasie, samochody dojeżdżają do celu, przedmioty mają swoje dokładne wymiary. Romantyczny Fikander, filozofująca Bromba, ciekawski Gżdacz, buntowniczy Przytymucel Nulek, marzycielski Gluś, dociekliwy Kajetan Chrumps i inni bohaterowie tej niezwykłej książki czekają na Was w Teatrze Starym, by głosami uznanych aktorów opowiedzieć swoje bajecznie ciekawe przygody.
KINO W TEATRZE STARYM
"WSZYSTKO POSZŁO DOBRZE"
PONIEDZIAŁEK 07.03 / 18.00
Francja, 2021
reżyseria: François Ozon
scenariusz: François Ozon
obsada: Sophie Marceau, André Dussollier, Géraldine Pailhas, Charlotte Rampling
czas trwania: 110 minut
François Ozon adaptuje autobiograficzną powieść swojej nieżyjącej już przyjaciółki, Emmanuèle Bernheim, którą 85-letni ojciec po udarze poprosił o pomoc w przeprowadzeniu eutanazji. Pozbawiony sentymentalizmu, pozornie chłodny, sprawozdawczy styl narracji precyzyjnie oddaje ciężar dylematów egzystencjalnych głównej bohaterki (znakomita Sophie Marceau) i jej bliskich, którzy mierzą się tyleż z własnymi uczuciami i przekonaniami, co z ograniczeniami systemu prawnego. Przejmujący film o odchodzeniu, pozbawiony taniego psychologizowania i jakiejkolwiek publicystyki, raczej otwiera dyskusję niż opowiada się po którejś ze stron, sugerując jednak dyskretnie, że prawo do zakończenia życia na własnych warunkach staje się kolejnym przywilejem bogatych...
BITWA O LITERATURĘ. OJCIEC. ŚMIERĆ. SYN.
WTOREK 08.03 / 18.00
Wstęp za okazaniem bezpłatnej wejściówki.. Wejściówki można rezerwować i odbierać w kasie Teatru Starego. Wydarzenie transmitowane online na stronie (zakładka "Na żywo") oraz Facebooku Teatru Starego
Gość: Mateusz Pakuła
Prowadzący: Łukasz Drewniak
Spotkanie z Mateuszem Pakułą, dramatopisarzem, reżyserem i prozaikiem, autorem książki "Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję", wstrząsającego zapisu emocji i myśli towarzyszących odchodzeniu jego ojca chorego na raka trzustki. To reportaż i dziennik zarazem. Kompozycja artystyczna sklejona z codziennych odprysków rzeczywistości i studium promieniowania choroby na wszystkich członków rodziny. W opowieści Pakuły wchodzimy w sam środek ludzkiej bezsilności wobec choroby i umierania, szpitala i pogrzebu. Autor zapisuje własny gniew, próbuje ratować się od rozpaczy, z pomocą sztuki i nauki szuka tych właściwych opowiedzi. Ta ksiażka to nie tylko szczera spowiedź, sposób na przepracowanie bólu i żałoby ale także prowokacja wobec czytelnika – Pakuła mówi to, czego nie powinno się mówić na głos, nie ucieka przed radykalnymi myślami. Stawia kropki i wykrzykniki tam, gdzie większość z nas trwożliwie pyta o sens, ma jeszcze cień nadziei, że istnieje. Pakuła wierzy tylko w doczesność, tylko rzeczywistość istnieje. Jesteśmy zwierzętami, organizmami chwilowymi, w których funkcjonowanie wpisana jest bezwzględnie śmierć i rozpad. Point de reveries (messieures!). - Łukasz Drewniak