Choć kampania prezydencka dobiegła końca, nie mogę zapomnieć o słowach, które podczas niej padły. Bronię się przed nimi książkami i muzyką.

Tęsknisz za filmami, spektaklami, wystawami i koncertami? Codziennie podpowiadamy, co i gdzie oglądać, czytać i czego słuchać – online i w realu. Zapisz się na specjalny kulturalny newsletter.

Już po kampanii prezydenckiej (nareszcie). Podczas wieczoru wyborczego Andrzej Duda podzielił się anegdotką z życia – zdradził mianowicie, że mieszkał niegdyś obok pary gejów. Czy podstępnie próbowali rozbić rodzinę przyszłego prezydenta? Czy chcieli jego córkę uczyć masturbacji? Nie uwierzą Państwo, nic z tych rzeczy. Byli kulturalni, mili, a nawet mówili „dzień dobry”! „Normalni ludzie, normalni ludzie” – powtarzał prezydent, jakby zaskoczony tym, co się na tym świecie dzieje.

Oczywiście słowa te – podobnie jak przemówienie Kingi Dudy, prawniczki, córki prezydenta – były próbą zasypania przepaści, którą prezydent i jego otoczenie wykopali w bitwie o głosy.

W ostatnich dniach słuchałam protest songu Drag Queen Hiacynty, który mnie wyjątkowo poruszył. „Możesz być, kim tylko chcesz/ Lecz nie w Polsce, tutaj nie” – śpiewa.

I kiedy z jednej strony słyszało się ohydne wypowiedzi polityków i hierarchów kościelnych, a z drugiej – krzyk rozpaczy Hiacynty, to chciało się uciec. Choćby do jakiejś bajkowej krainy, za górami, za lasami.

Przenosi nas tam Casey McQuiston w swojej książce „Red, White&Royal Blue”. Ten światowy bestseller to właściwie współczesna baśń o Kopciuszku, z tym że zamiast Kopciuszka mamy tu dwóch książąt. A właściwie – księcia brytyjskiej rodziny królewskiej i syna prezydentki Stanów Zjednoczonych. Chłopcy zakochują się w sobie, ale muszą po drodze pokonać wiele przeciwności losu, w tym czyhających na ich fałszywy ruch paparazzi.

„Red, White&Royal Blue” (przeł. Emilia Skowrońska) dzieje się w świecie, w którym o swojej orientacji można porozmawiać z rodzicami, przyjaciółmi czy rodzeństwem. W którym nikt nikogo nie wyrzuca z domu za to, kogo ten ktoś kocha. Chciałoby się, żeby akurat ta część „bajki” zmieniła się w rzeczywistość. Szczególnie w Polsce.

Czy uwierzą Państwo, że polska młodzież pisała do wydawnictwa, żeby szybciej publikowało książkę, bo nie mogą się jej doczekać (a wydawnictwo tak się pospieszyło, że wypuściło na rynek wersję przed korektą)? Tak, ta sama młodzież, która jest zasypywana informacjami o tym, że Tęczowe Piątki to zło i że orientacja seksualna to coś, co można „promować”. Być może znaczy to, że jest jeszcze dla nas nadzieja. Patronat nad powieścią McQuiston objęła Kampania Przeciw Homofobii.

Nie zawsze jest lekko, ale o walce z homofobią myślę podobnie, jak amerykański pieśniarz Rufus Wainwright, który w rozmowie z Jarkiem Szubrychtem powiedział tak: „Musimy się nauczyć czerpać radość z walki. Przejąć energię tej nienawiści i skierować ją na działania, które odnoszą pozytywne skutki. Przygotować się do tej świętej bitwy, nie unikać jej, potraktować jako coś, co musimy przejść jako ludzkość”.

Tego zamierzam się trzymać przez najbliższe lata.
W środę (15 lipca) także:

Zrób to sam. Majsterklasy. Ekipa warszawskiego Nowego Teatru co tydzień udostępnia jeden odcinek wideo cyklu, dzięki któremu można się dowiedzieć, jak coś stworzyć, jak spędzić czas przyjemnie i pożytecznie.

W każdą środę do końca wakacji ze studia Areny Gliwice transmitowane będą koncerty zespołów z projektu My Name Is New, wytwórni Kayax! Tym razem wystąpi Konrad Bebiołka – muzyk, wokalista i autor tekstów. Początek o godz. 19

Prawdziwy portret prowincji. Jacenty Dędek w Radiu Książki [120. audycja Michała Nogasia]
Do poczytania:

Wszystkie wpadki J.K. Rowling. Czy bizneswoman może być wielką pisarką? Portret matki „Harry'ego Pottera” kreśli Małgorzata I. Niemczyńska

„Od kilku lat mam ogródek działkowy. Jest położony obok rezerwatu, w cieniu kominów elektrociepłowni. To moja przestrzeń dzikości” – Paulina Reiter o tym, jak spędza wakacje

Od cesarzowej do czarownicy. Aktorka z „Niekończącej się opowieści” po 36 latach wraca do grania
Cytat na dziś

    "Mam prośbę do naszych fanów. Jeżeli ktoś z was w jakikolwiek sposób nienawidzi homoseksualistów, ludzi o innym kolorze skóry lub kobiet, to prosimy go o przysługę – odwal się od nas! Nie przychodź na nasze koncerty i nie kupuj naszych płyt"

Kurt Cobain, tekst w książeczce trzeciego albumu grupy "Incesticide" (1992)