Dorota Wolska, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, od początku kariery naukowej była związana z wrocławskim kulturoznawstwem.

Swoje prace magisterską i doktorską, napisane pod kierunkiem prof. Stanisława Pietraszki, poświęciła  problemom krytyki sztuki oraz twórczości. Uzyskała habilitację w 2014 roku, na podstawie książki "Odzyskać doświadczenie. Sporny temat humanistyki współczesnej". 

Kierowała Zakładem Teorii i Krytyki Kultury w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Była jedną z założycielek działającego tam Laboratorium Humanistyki Współczesnej. Przewodniczyła Radzie Dyscypliny: Nauki o Kulturze i Religii. 

Rodzaj humanistyki, jaką uprawiała, określała jako „humanistykę reflektywną". Interesowała się aksjologicznie ukierunkowaną teorią kultury, estetyką oraz filozofią humanistyki ze szczególnym uwzględnieniem wiedzy o kulturze. 

Przetłumaczyła na język polski "Wiedzę lokalną. Dalsze eseje z zakresu antropologii interpretatywnej Clifforda Geertza". Współredagowała książkę "Clifford Geertz – lokalna lektura" i tomy wrocławskich „Prac kulturoznawczych", których była redaktorką naczelną. Swe artykuły publikowała m.in. na łamach czasopism „Teksty Drugie", „Kultura i Społeczeństwo" oraz „Konteksty". Współpracowała z wrocławskim pismem artystycznym „Format".