Janusz Krasiński, żołnierz Szarych Szeregów, więzień niemieckich obozów koncentracyjnych i stalinowskich kazamatów. Wybitny prozaik, dramatopisarz, autor reportaży, słuchowisk, adaptacji teatralnych - świadek historii Polski - skazany na milczenie?

Tytuł wystawy przygotowanej przez Muzeum Literatury we współpracy z Narodowym Centrum Kultury ma znaczenie dwojakie. Sam autor pięcioksięgu, na który złożyły się powieści: Na stracenie. Twarzą do ściany. Niemoc, Przed agonią i Przełom pisał: „Zapis, niezbędny jest zapis...notarialny! Twój krwawy ślad na piśmie. Inaczej nawet to, co dziś wydaje ci się najpewniejsze, jutro zostanie podane w wątpliwość i nie udowodnisz, że w ogóle istniałeś ty i ci, których cierpień i śmierci byłeś świadkiem". Krasiński pisał przeciw milczeniu, które ścigało go za życia i dosięgło także po śmierci.

Niezwykle rzadko, zważywszy na rangę tej twórczości, był przywoływany w życiu publicznym. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Literatury w Kordegardzie. Galerii Narodowego Centrum Kultury stanowi pierwszą całościową próbę ujęcia twórczości Krasińskiego.