Czy ze sceny przemawiają do nas dusze postaci z dawnych czasów, czy współcześni artyści, którzy za wszelką cenę próbują zrozumieć życie, sytuację kobiet z dramatów Szekspira? Jak wiele mają one wspólnego ze współczesnym położeniem kobiet? Co je łączy? Pisze Anna Kulikowska w portalu bialystokonline.pl.

Dzięki kompilacji kobiecych wątków z dzieł Williama Szekspira: "Makbet", "Otello", "Wiele hałasu o nic", "Król Lear", "Poskromienie złośnicy", "Jak wam się podoba", "Hamlet" oraz "Romeo i Julia" powstała autorska opowieść o trupie muzyków, śpiewaków, aktorów i tancerzy, którzy przywołują historie kobiet szekspirowskich.

Wszystko odbywa się pod batutą Hekate, która z zadziorem i ironią wprowadza widzów w społeczno-historyczny kontekst każdej sceny. Sprawując opiekę nad bohaterkami – bawi się konwencjami i atmosferami. W rezultacie odbywa się coś na kształt rytualnego koncertu. Członkowie owej trupy pod wpływem rytmu, dźwięku, ruchu wcielają się w konkretne postaci i przeżywają ich emocje. Muzyka, scenografia i kostiumy oscylują między czasami szekspirowskimi a współczesnymi.