Dom Kultury Kolejarza po przebudowie ma być siedzibą teatru dla dzieci, biblioteki i świetlicy środowiskowej. Od lat większa część budynku jest nieużywana.

- Budowa Centrum Sztuki Dzieci i Młodzieży przywróci potencjał i znaczenie temu miejscu. W budynku Domu Kultury powstanie nowoczesna instytucja, dedykowana przede wszystkim dzieciom i młodzieży - obiecuje prezydent Lublina Krzysztof Żuk.

Ratusz chce przeznaczyć budynek na siedzibę Teatru im. H.Ch. Andersena, filię Miejskiej Biblioteki Publicznej w nowej odsłonie oraz świetlicę dla dzieci i młodzieży. Przetarg na dokumentację to pierwszy etap inwestycji. - Termin realizacji tego dużego i istotnego z punktu widzenia miasta przedsięwzięcia będzie uzależniony od pozyskania na ten cel środków z funduszy zewnętrznych - precyzuje Żuk.
Teatr Andersena ze śluzą akustyczną, kawiarnią i green roomem  

Po rozbudowie Dom Kultury Kolejarza będzie miał dużą salę widowiskowa ze sceną o wymiarach 12 na 12 metrów, czterema zapadniami, dwiema kieszeniami i rampą oraz z widownią na minimum 300 miejsc. Do tego planowana jest sala kameralna z małą mobilną sceną, która pomieści minimum 100 widzów.

Przewidziane są także: systemy nagłośnienia i oświetlenia, kabiny elektroakustyczne do obsługi spektakli, dwa pomieszczenia dla realizatorów przy obu scenach, magazyny scen oraz główna sala prób. Sala widowiskowa ma być wyposażona w śluzę akustyczną, tak by była możliwość prezentacji widowisk na obu salach jednocześnie.

W teatrze zostaną zabezpieczone również przestrzenie dla widzów: wejście główne dla gości i dostępne dla dużych grup, w tym osób z niepełnosprawnościami; foyer - ogólnodostępne centralne miejsce teatru z wejściami do obu sal, zaprojektowane na minimum 400 osób. Ponadto kasa i punkt obsługi widza, kawiarnia wraz z zapleczem, przestrzeń wystaw czasowych, która podobnie jak kawiarnia może stanowić integralną część foyer, sala wielofunkcyjna dla prób czytanych czy edukacji artystycznej, a także szatnie i toalety dla widzów oraz inne pomieszczenia podręczne.

Projekt ma uwzględniać także przestrzenie zaplecza dla około 70-osobowego zespołu pracowników, w tym cztery garderoby dla aktorów przy obu salach, charakteryzatornię oraz poczekalnię dla aktorów, czyli tzw. green room. Konieczne będą pomieszczenia techniczne i magazyny, jak m.in. modelarnia, farbiarnia, pracownia krawiecka, mechanizatornia, malarnia, stolarnia, pralnia, magazyn techniczny.

Oprócz tego przewidziane jest m.in. sześć pokoi o standardzie hotelowym z aneksem kuchennym i łazienkami dla artystów gościnnych. Na zewnątrz wykonawca ma zaprojektować miejsca parkingowe dla dwóch autokarów, ciężarówki oraz około 30 miejsc postojowych dla widzów oraz pracowników teatru.
Biblioteka, Pracowania Edukacji Artystycznej i świetlica

Przez ostatnie lata większa część DKK jest nieużytkowana, ale cały czas działa tam filia nr 7 Miejskiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego. Po przebudowie w części bibliotecznej działać będzie Ilustratornia/Sztuka Książki - Pracownia Edukacji Artystycznej i Działań Twórczych.

- Będzie to autonomiczna jednostka zajmująca się edukacją estetyczną, gromadzeniem zbiorów graficznych na różnych nośnikach, będących bazą do działań promujących sztukę książki. Program tej placówki skierowany będzie do dzieci i młodzieży, ale również dorosłych i środowiska akademickiego - precyzuje Justyna Góźdź z biura prasowego lubelskiego ratusza.

W DKK będzie też świetlica środowiskowa Pracownia Kreatywna.

Wykonawca będzie miał cztery miesiące od daty zawarcia umowy na opracowanie wstępnego projektu architektoniczno-budowlanego dla przebudowy Centrum Sztuki Dzieci i Młodzieży, a następnie sześć miesięcy m.in. na projekt budowlany i projekt rozbiórek. Projekty wykonawcze, technologiczne oraz pozostałe opracowania powinny powstać w ciągu następnych ośmiu miesięcy.

- Wykonawca będzie również zobowiązany do pełnienia kompleksowych nadzorów autorskich przez cały czas trwania robót budowlanych aż do zgłoszenia gotowości do odbioru końcowego - dodaje Góźdź.
Najpierw Niemen, potem Samoobrona

DKK znajduje się przy ul. Kunickiego 35. Jego historia zaczyna się w 1948 r., ale od innego adresu. W podwórzu kamienicy przy ul. 1 Maja 51 mieściła się kolejarska świetlica. Ponieważ była za mała dla rozrastającej się działalności kulturalnej środowiska związanego z koleją, zdecydowano o budowie nowego gmachu, pomyślanego specjalnie dla tego typu funkcji.

Pierwszą wersję DKK zaprojektował inżynier Wacław Jungowski z Lublina, który zaproponował dwupiętrowy budynek. Aby jednak można było ruszyć z inwestycją, kolejarze musieli dostać zgodę Centralnego Biura Studiów i Projektów Budownictwa Kolejowego w Warszawie. Zamiast akceptacji przyszedł inny projekt, podpisany przez inż. Polatyńskiego, zgodnie z którym bryła miała być jednopiętrowa.

Do czasu transformacji DKK pełni funkcję dzielnicowego domu kultury. Koncertował tu np. Czesław Niemen czy Niebiesko-Czarni. Działał amatorski teatr TOR, który w latach 70. miał nawet epizod na deskach warszawskiego Ateneum.

Czasy po 1989 r. nie sprzyjały DKK. Kultura w dzielnicy Dziesiąta przestała być oczkiem w głowie kolei. Sytuację starało ratować się założone w 1993 r. przez pracowników zlikwidowanej placówki stowarzyszenie. Potem jednak umowa na korzystanie z nieruchomości była dla niego zbyt niekorzystna. A kolej tłumaczyła, że musi działać na zasadach rynkowych i osiągać przychody.

PKP miało nawet pomysł, by budynek sprzedać, ale nie znalazło kupca. W końcu nieruchomość przejęło miasto w zamian za umorzenie zaległości podatkowych. W międzyczasie gmach był jeszcze siedzibą lubelskich struktur Samoobrony, dorabiał do utrzymania, wynajmując się na wesela, studniówki itp.