W łódzkim Muzeum Kinematografii od środy 29 grudnia można zwiedzać drugą część nowej wystawy stałej - „Łódź Filmowa”. W wieloaspektowy sposób prezentuje ona powojenny czas świetności naszego miasta jako centrum polskiego kina.

Pierwsza część wystawy „Łódź Filmowa” - obejmująca okres od końca XIX wieku do 1939 roku - otwarta została w maju tego roku i spotkała się z pozytywnymi reakcjami. Podobnie powinno być z częścią drugą ekspozycji - poświęconej rodzimemu kinu z okresu po drugiej wojnie światowej. Bo przecież to bujna opowieść o najwspanialszych latach nie tylko polskiej kinematografii, ale też Łodzi właśnie, która była wtedy filmową mekką naszego kraju.

Druga część interaktywnej wystawy została podzielona na kilka odsłon, podkreślających najważniejsze elementy legendy Łodzi Filmowej. Mamy zatem wspomnienie słynnej Wytwórni Filmów Fabularnych, którą Andrzej Seweryn w wyświetlanej na ekspozycji prezentacji nazywa „świątynią”. Autorzy wystawy przygotowali też sale poświęcone Szkole Filmowej, kuźni przyszłych reżyserów i operatorów filmowych, a także aktorów, kierowników produkcji, montażystów i scenarzystów; Wytwórni Filmów Oświatowych, gdzie powstawały filmy edukacyjne; czy znanemu na świecie Studiu Se-Ma-For, tworzącemu animacje dla dzieci oraz eksperymentalne, artystyczne filmy adresowane do dorosłych widzów. Przypomina się tutaj również łódzkie kina oraz zlokalizowane w Łodzi plany zdjęciowe przeszło dwustu filmów fabularnych i seriali. Końcowe w ciągu wystawy sale zostały zaś poświęcone Łódzkim Zakładom Kinotechnicznym Prexer oraz zjawisku kinomanii.