Łatwiej powiedzieć, kogo Dariusz Domański nie zna. W setkach można liczyć tych, których poznał i zachwycił się nimi. Wielu opisał w książce „Stary Teatr zawsze nowy".

Krzysztof Zanussi, który też jest bohaterem tego autorskiego abecadła artystów, tak charakteryzuje autora: „Pan Darek należy do grupy mniejszościowej, która wyraża się entuzjazmem. To pisanie człowieka, którego cieszą sukcesy innych". Te słowa są najlepszym kluczem do Domańskiego, który, jak niewielu, potrafi chwalić osiągnięcia innych, zwłaszcza jeśli są oni związani z Teatrem Starym w Krakowie. A któż z prawdziwych artystów nie przeszedł przez tę narodową scenę?

W albumowym, obficie ilustrowanym wydawnictwie autor pomieścił nie tylko portrety osób, ale i zdjęcia z kultowych spektakli, takich jak „Wesele" czy „Wyzwolenie". Są tam też prywatnie brzmiące dedykacje, jak choćby od Tadeusza Łomnickiego; korespondencja, jaką Domański wymieniał m.in. z Piotrem Fronczewskim czy Barbarą Krafftówną, z którą, podobnie jak z Franciszkiem Pieczką, utrzymuje przyjacielskie kontakty. Widać, że każda z prezentowanych postaci - czy to Nina Andrycz, czy Jerzy Trela, czy Zbigniew Zapasiewicz - to kawałek jego życia.

Podczas lektury poznajemy też samego autora, o którym opowiadają przywołani artyści. Usłyszeć od samego Aleksandra Bardiniego, że ma się talent do zadawania pytań, to nawiększy komplement. Albo z ust Tadeusza Malaka: „Śledzę Pana wytrwałą miłość do teatru". Domański, z wykształcenia geolog, bada ludzi teatru i ziemię, na której wyrośli. W publikacji nie tylko przypomina historię krakowskiej sceny, ale pokazuje, jak to, co na niej wystawiano, wpływało na odbiorców.

Tak dużo spektakli mógł zobaczyć tylko ktoś taki jak on - człowiek wielu aktywności. Redaktor, autor książek, animator kultury, konferansjer, pomysłodawca i realizator projektów kulturalnych. Warto poznać jego świat.

Dariusz Domański

STARY TEATR ZAWSZE MŁODY

Protagonista Kraków 2020 ss. 188