Logo
Zaloguj się

Wybierz województwo

Magazyn

Karnawałowa gala operetkowa

3.03.2022, 09:00 Wersja do druku
Inne aktualności

 Wokalne popisy sopranistki Anity Maszczyk, dawnej solistki Gliwickiego Teatru Muzycznego z lat 2001-2016, wzbudziły entuzjastyczną reakcję publiczności zgromadzonej 28 stycznia w teatrze przy Nowym Świecie. Widzowie nagradzali ją gorącymi brawami przy otwartej kurtynie. Karnawałowa gala z jej udziałem była pierwszą - po długoletniej przerwie - imprezą operetkową w mieście.

W programie imprezy znalazły się najpiękniejsze bodaj arie operetkowe, jakie kiedykolwiek skomponowano. Rozbrzmiewały m.in. nieśmiertelne szlagiery: „Graj Cyganie" Kalmana („Hrabina Marica") „Dziewczęta z Barcelony" Nico Dostała („Clivia") czy wreszcie „Wielka sława to żart" Straussa („Baron cygański"). Widzowie gorąco oklaskiwali śpiewaków - Nairę Ayvazyan, Jarosława Bie-leckiego i Oskara Jasińskiego.

Towarzyszyła im świetnie brzmiąca orkiestra UNGER ANSAMBLE pod batutą Mieczysława Ungera. Całość ubarwiał zaś z dużym wdziękiem scenicznym (zwłaszcza w „Kankanie" Offenbacha) zespól baletowy pod kierownictwem Kamili Baryczkowskiej, byłej tancerki GTM. W finale koncertu zaprezentowano natomiast w zbiorowej interpretacji wokalnej popularną arię operową „Libiamo ne'lieti calici" („Pijmy na chwałę miłości") z „Traviaty" Verdiego. Brawom nie było końca. Artyści dwukrotnie bisowali na życzenie rozentuzjazmowanej publiczności.

Widowisko zostało przygotowane pod auspicjami impresaryjnego Teatru Muzycznego ORPHEUM, utworzonego w zeszłym roku przez ormiańską śpiewaczkę Nairę Ayvazyan. Dodać warto, że sala teatralna była wypełniona niemal do ostatniego miejsca.                                                               

Tytuł oryginalny

Karnawałowa gala operetkowa

Źródło:

Śląsk nr 2

Data publikacji oryginału:

01.02.2022

Ludzie

Tam niegdyś była Polska!

Niezależnie od tego, czy Rosjanie na powrót podporządkują sobie Ukrainę i ten czterdziestomilionowy naród zajmujący terytorium dwukrotnie większe niż Polska - pragnę przypomnieć, że te wyjątkowo agresywne poczynania dotyczą ziem, na których przez całe wieki była także Polska
Pisze Sławomir Pietras w „Tygodniku Angora”.

Justyna Sobczyk: „Zbudować świat przyjazny sensorycznie”

W spektaklu staramy się zbudować świat przyjazny sensorycznie, świadomie unikamy radykalnych przejść w obszarze dźwięku i światła. Dzięki obecności Izy Chlewińskiej i Intibag przygotowaliśmy sensoryczną przestrzeń, w której będzie można w razie potrzeby rozładować napięcie w ciele, wyciszyć emocje
Z Justyną Sobczyk, twórczynią warszawskiego Teatru 21, pedagożką teatru i reżyserką, o przygotowywanym w Teatrze Guliwer w Warszawie spektaklu „Królestwa”, rozmawia Wiesław Kowalski w Teatrze dla Wszystkich.

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”
Magazyn
Małgosiowe draperie na scenie
Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”
Magazyn
Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”
Magazyn