Wystawa „Re-interpretations” to pierwsze tegoroczne przedsięwzięcie Instytutu Adama Mickiewicza. Dzięki współpracy z artystami i kuratorami z Japonii, Ukrainy i Polski uczestnicy festiwalu mogą zetknąć się z polską i ukraińską kulturą poddaną reinterpretacji. Tradycje, narodowe symbole, ale także tematy ważne dla obu tych kultur współcześnie, zaprezentowano w zupełnie nowych formach i okolicznościach. Poza dziełami wizualnymi, przełożone zostały one także na język performansu czy piosenki.

Wystawa jest częścią Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Osaka Kansai, który potrwa od 28 stycznia do 13 lutego w Osace. To druga edycja festiwalu, podczas którego odbędą się wystawy artystów związanych z regionem Kansai, targi sztuki, na których swoje prace wystawiać będą galerie z Japonii i zagranicy, oraz konferencje podejmujące temat możliwości, jakie kryje w sobie sztuka.

Główną ideą wystawy „Re-interpretions” jest przyjrzenie się polskim i ukraińskim wyobrażeniom o przeszłości, historii oraz relacji kultury i tradycji. W pracach artystów znajdują się nawiązania do współczesnego rozumienia romantyzmu i słowiańskości w kulturze obu krajów. „Re-interpretations” stawia pytania o istotne więzi kulturowe oraz literackie łączące Polskę i Ukrainę a romantyczna walka za ojczyznę czy śmierć w imię idei zostaje zestawiona z japońskim podejściem do śmierci, które nierozerwalnie łączy się z honorem i służbą. Artyści podejmują także próbę przemyślenia tych więzi na nowo oraz zwrócenia uwagi na kwestię zagrożeń klimatycznych, roli kobiet w społeczeństwie czy migracji.

Poza dziełami wizualnymi kluczowym elementem wystawy są współtowarzyszące jej performanse oraz dyskusje. Yulia Krivich i Taras Gembik z Solidarnego Domu Kultury „Słonecznik” zaproponują program performatywny, którego celem jest nagłośnienie sprawy ukraińskiej w Japonii. Wykorzystując ukraińską tradycję Malanki, artyści postarają się przybliżyć odbiorcom odległą kulturowo Ukrainę. Z kolei Kolektyw Łaski (Julia Golachowska, Jagoda Kwiatkowska, Anna Shimomura) odwołując się do karaoke – rozrywki niezwykle popularnej w Japonii – zorganizuje wspólne śpiewanie polskich i ukraińskich piosenek przetłumaczonych na język japoński, angażując zwiedzających. Aung Myat Htay przeprowadzi warsztaty ze sztuki opowiadania historii dla mieszkańców Osaki, którzy będą mogli przypomnieć sobie o swoich ulubionych baśniach i bajkach z dzieciństwa.

Na wystawie natomiast zobaczyć można również dzieła Marty Romankiv, Bogny Burskiej, Mikołaja Sobczaka, Daniel Koniusza, Yui Akiyamy, Aung Myint, Komatsu Kazumichiego, Maeda Koheiego i Tuana Mamiego.

Kuratorami wystawy są Paweł Pachciarek, krytyk sztuki, performer związany z Instytutem Adama Mickiewicza od 2017 roku, profesor Akiko Kasuya, autorka monografii poświęconej historii współczesnej sztuki polskiej pt. „Polish Avant-Garde Art: Applied Fantasy for Survival” oraz grupa Production Zomia zrzeszająca artystów, kuratorów i profesjonalistów z Azji.