Bestie, trybiki, straty i niepokoje, czyli o człowieku w tańcu

Człowiek teatru

Jan Nowicki opowiada: To był człowiek, którego w teatrze kochałem najbardziej. Jak policja zatrzymywała mnie na ulicy, to on mnie wyciągał z więzienia. Owszem, był kostyczny, surowy, małomówny - taki miał charakter. Źle, jak ktoś jest gadatliwy i bez sensu. Ale to nie jest opowiadanie o człowieku, który by dostarczył emocji tabloidowych

Sen srebrny Doroty

Przed spotkaniem z rektor Dorotą Segdą rozmawiałem z Anną Dymną. Usłyszałem: Nie wiem, jak Dorocie to się udaje, ale jest znakomitą rektorką, najlepszą szefową w najtrudniejszym czasie. Ciągle coś się sypie, wali. Polityka, przemiany obyczajowe, artystyczne, a Dorota działa mądrze i rozważnie