„Mieszkanie na Uranie” wg Paula B. Preciado w reż. Michała Borczucha w Nowym Teatrze w Warszawie. Pisze Michał Centkowski w „Newsweeku”.
Spektakl Michała Borczucha z Nowego Teatru w Warszawie jest pierwszą w Polsce inscenizacją dzieł znakomitego hiszpańskiego pisarza i filozofa Paula B. Preciado. Zbiór esejów „Mieszkanie na Uranie" to osobista, a zarazem mocno polityczna opowieść transseksualnego pisarza i aktywisty. Borczuch udanie przełożył na język teatru niełatwą twórczość Preciado.
Tytułowe mieszkanie jest tu raczej umowną przestrzenią, składającą się z pomalowanych drewnianych płyt odgrywających eleganckie wnętrze tradycyjnego mieszczańskiego domu. W tej przestrzeni wynajmowanej od starszej Kobiety (Monika Niemczyk), której córka popełniła samobójstwo, mieszka grupa młodych ludzi, tworzących rodzaj współczesnej rodziny - wspólnoty niepołączonej więzami krwi, pełnej różnorodności. Tłem dla scenicznej akcji są filmowe projekcje - zapis skomplikowanego i bolesnego procesu, jaki wiąże się z procedurą korekty płci, której dokonuje Anu Czerwiński, jeden z bohaterów spektaklu. W poruszających filmowych sekwencjach w rolę rodziców Ann wcielają się Jacek Poniedziałek i Monika Niemczyk. Druga, nieco przydługa, część spektaklu inspirowana esejem o pracy seksualnej kobiet opowiada o Kobiecie (Marta Ojrzyńska) poszukującej wraz z przyjacielem swojej Niani, która okazuje się pracownicą seksualną.