na zdj. kadr z filmu Andrzeja Wajdy

Rozmowa z Justyną Droń i Barbarą Pasterak, koordynatorkami programów edukacyjnych w Cricotece

Marta Gruszecka: Pierwsze spotkanie ze sztuką Kantora?

Barbara Pasterak: Projekcja „Umarłej klasy” w Krzysztoforach, połączona ze spotkaniem z Andrzejem Wajdą. Spektakl zrobił na mnie olbrzymie wrażenie. Jestem pedagożką teatru, więc to właśnie teatralne dokonania Kantora są mi najbliższe. Porusza mnie sposób, w jaki uruchamiał on działania sceniczne.

Justyna Droń: Dla mnie to postać niezwykła, pełna tajemnic, zawiłości, niejednokrotnie sprzecznych i zaskakujących wątków, które dają mnóstwo inspiracji.

Dlaczego Kantor nadal inspiruje młodych ludzi takich jak wy?

J.D.: Jego działania są wielopłaszczyznowe – Kantor zajmował się teatrem, rysunkiem, malarstwem, pisał teksty teoretyczne, projektował kostiumy. Ta różnorodność tworzy przestrzeń dla współczesnych artystów i jest w niej zawarta ogromna siła. Jeśli pytamy dziś o funkcje sztuki czy o społeczną użyteczność dziedzictwa, to u Kantora nie znajdujemy jednoznacznych odpowiedzi i stałych rozwiązań. Jest za to miejsce na różnorodne spojrzenia, nietypowe interpretacje i dyskusję.