Logo
Zaloguj się

Wybierz województwo

Magazyn

Joanna Woś: Muzyka była i jest moim pożądaniem. Dała mi spełnienie oraz pozwoliła poznać pięknych ludzi

7.11.2025, 09:31 Wersja do druku

Mieszkająca w Łodzi wybitna śpiewaczka (sopran koloraturowy), która w sobotę 8 listopada podczas specjalnego koncertu w Filharmonii Łódzkiej obchodzić będzie jubileusz pracy artystycznej, opowiada nam o swojej miłości do muzyki, scenicznych doświadczeniach, twórczej drodze i tajemnicach łączenia przyziemnej codzienności z pełnym wyzwań życiem operowej solistki.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

JOANNA WOS: MUZYKA BYŁA I JEST MOIM POŻĄDANIEM. DAŁA MI SPEŁNIENIE ORAZ POZWOLIŁA POZNAĆ PIĘKNYCH LUDZI

Źródło:

„Polska Dziennik Łódzki” nr 259

Autor:

Dariusz Pawłowski

Data publikacji oryginału:

07.11.2025

Ludzie
Teatry i instytucje

W pół drogi. Wspomnienie o Barbarze Rylskiej

Pierwsze kroki Rylska stawiała w Studenckim Teatrze Satyryków, ale jej właściwy debiut na dużej scenie, w Teatrze Komedia – rola Mańki w Królowej przedmieścia (1959), wodewilu Krumłowskiego w nowej adaptacji Jerzego Rakowieckiego i Jerzego Wittlina, przenoszącej akcję na warszawskie Bielany – okazał się sensacją
– pisze Michał Smolis w „Raptularzu”.

Jerzy Snakowski: To będzie miły spektakl, ale z łezką, łezką nad tym światem, który dla mnie się kończy

Mówi się, że Straszny dwór jest nieco płaską komedią, że postaci są tu jak kukiełki, a przecież wystarczy, wzorem Szekspira, pomieszać to, co tragiczne, z tym, co śmieszne
– mówi reżyser Jerzy Snakowski, przed premierą w Operze Bałtyckiej, w rozmowie z Gabrielą Pewińską-Jaśniewicz w portalu Zawsze Pomorze.

Sprawdź także

Zdjęcie W pół drogi. Wspomnienie o Barbarze Rylskiej
W pół drogi. Wspomnienie o Barbarze Rylskiej
Wczoraj 12:10 „Pierwsze kroki Rylska stawiała w Studenckim Teatrze Satyryków, ale jej właściwy debiut na dużej scenie, w Teatrze Komedia – rola Mańki w Królowej przedmieścia (1959), wodewilu Krumłowskiego w nowej adaptacji Jerzego Rakowieckiego i Jerzego Wittlina, przenoszącej akcję na warszawskie Bielany – okazał się sensacją”
Magazyn
Zdjęcie Jerzy Snakowski: To będzie miły spektakl, ale z łezką, łezką nad tym światem, który dla mnie się kończy
Jerzy Snakowski: To będzie miły spektakl, ale z łezką, łezką nad tym światem, który dla mnie się kończy
Wczoraj 10:35 „Mówi się, że Straszny dwór jest nieco płaską komedią, że postaci są tu jak kukiełki, a przecież wystarczy, wzorem Szekspira, pomieszać to, co tragiczne, z tym, co śmieszne”
Magazyn
Zdjęcie Złoto i popiół
Złoto i popiół
Wczoraj 09:30 „Jadwigi Rappé (1952–2025) nie ma z nami już od pół roku. Tak właśnie, z nami, nie wśród nas: co piszę z pełnym przekonaniem, bo Rappé tym się różniła od większości ludzi, nie tylko muzyków, że traktowała wszystkich z równym szacunkiem, troską i powagą”
Magazyn