Teatr Jerzego Jarockiego zapisany jest w aktorach. W ich głosie, ruchach, spojrzeniach, w sposobie uwalniania emocji, komunikacji między sobą i widzem - o wystawie „Aktor w Teatrze Jerzego Jarockiego” w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie pisze Mateusz Leon Rychlak w Teatrze dla Wszystkich.
Wyczytuję w tekście autora sensy i szukam sił, które mają te sensy ujawnić. Na tej podstawie powstaje scenariusz. Usuwam rzeczy zbędne, koncentrując w ten sposób „siły wybuchowe” i z tego rodzi się tekst do pierwszego spotkania z aktorem. […] Trzeba na aktorów przerzucić cały ciężar wszystkich szyfrów, aby oni zaczęli się tym posługiwać. Forma powstaje poprzez aktora. / Jerzy Jarocki
Teatr Jerzego Jarockiego zapisany jest w aktorach. W ich głosie, ruchach, spojrzeniach, w sposobie uwalniania emocji, komunikacji między sobą i widzem.
O magazynowaniu w sobie doświadczenia pracy z Jarockim, sposobie dochodzenia do postaci przez emocje zapisane w ciele i słowie, w wypowiadanej frazie, mówili aktorzy w trakcie pracy z reżyserem, ale też wiele lat później, również po śmierci artysty.
Jarocki, będąc na studiach w Moskwie, poznał znakomitą szkołę rosyjskiej teatralnej awangardy z początków XX wieku od bezpośrednich spadkobierców: Konstantina Stanisławskiego czy Wsiewołoda Meyerholda. Proponowane przez nich psychofizyczne metody pracy aktora nad rolą, pogłębione o psychoanalizę Freuda, Jarocki testował w teatrach od początku swoich działań, głównie w Starym Teatrze w Krakowie. Poszerzoną metodę Stanisławskiego sprawdzał zarówno w wystawianych sztukach Antoniego Czechowa, jak też we współczesnym repertuarze autorów amerykańskich. Ale przede wszystkim mógł ją z wielkim powodzeniem sprawdzać inscenizując na scenie sztuki największych polskich pisarzy: Stanisława Ignacego Witkiewicza, Witolda Gombrowicza, Tadeusza Różewicza i Sławomira Mrożka.
Wystawa Aktor w Teatrze Jerzego Jarockiego to wybrana dokumentacja z kilkunastu przedstawień zrealizowanych przez reżysera w Starym Teatrze w latach 1962-1997. Zdjęcia i fragmenty nagrań video z wystawionych sztuk, wypowiedzi reżysera i artystów z nim współpracujących, budują przestrzeń wzajemnych relacji, inspiracji, dialogu i poszlak, wprowadzają w procesy scenicznej pracy. Jerzy Jarocki, jeden z największych artystów polskiego teatru, przez 40 lat związany był etatowo ze Starym Teatrem. Współtworzył zespół artystyczny tej instytucji. Zmarł 10 października 2012 roku.
*
Stary Teatr w Krakowie / Wystawa 10 października – 6 listopada, 2022, Strefa BE
Wstęp na wystawę w ramach biletu do MICET