Jeżeli nie dopadła Was wyjazdowa gorączka i planujecie spędzić beztroskie pierwszomajowe dni w Warszawie - mamy dla Was zestaw dobrych informacji.

W Teatrze Komuna Warszawa czekać będzie na Was premiera sezonu, czyli długo wyczekiwany IMPERIAL, IV koncert SERK: Studia Eksperymentalnego Radia Kapitał (Plastelina + Gosia Wrzosek & Alek Żurowski) oraz trzy darmowe spektakle z okazji obchodów 80. rocznicy powstania w getcie warszawskim: Statek na wodzie, Archiwum pamięci i Sublokatorka. Niniejszym zapowiadamy też dwie premiery w drugiej połowie maja:

Uroboros. Rewia na 3 aktorki (reż. Agata Koszulińska) - bilety wkrótce
Emma (reż. Mikita Iłinczyk) - wstęp wolny!
Dobrego odpoczynku i do zobaczenia w Szkole!

PREMIERA #1
IMPERIAL, reż. Paweł Sakowicz
czwartek 27.04, SOLD OUT
piątek 28.04, godz. 19:00 / OSTATNIE MIEJSCA
sobota 29.04, godz. 19:00
bilety: 30/40 zł

Oto na parkiet publiczność spogląda:
I już po sali wirując ślizgają się pany,
I już w rozwiązłym walcu się unoszą damy;
Jedne szlachetną, smukłą linią płyną,
Inne nóżką swobodną wychyną!
Tu dla żądnych spojrzeń doskonalą sztuką ciała
uroki, których natura szczędzić nam nie chciała;
Tam zbytkiem fikcji lot swój uskrzydlają,
To w prawo, to w lewo, w walcu nie ustają.*
(Byron/Herbut/Sakowicz)

Głównym tematem spektaklu “Imperial” jest walc. Po „Masakrze”, w której Sakowicz i Herbut badali politykę reprezentacji tańców latynoamerykańskich, tym razem skupiają się na tańcu funkcjonującym na przecięciu form standardowych, użytkowych, chłopskich i balowych jednocześnie. Historycznie rewolucyjność walca manifestowała się w fizycznej bliskości ciał, eskalacji tanecznej przyjemności i rozgrzaniu wyobraźni. Jego skandaliczna natura polegała także na zrównaniu w tańcu klas społecznych, które do tej pory nie miały prawa spotkać się na parkiecie. Walc był środkiem zmieniającym świadomość – także tę społeczną. Dziś podtrzymuje romantyczne fantazje o elegancji, przepychu i luksusie.

Eksploracja walca (i jego nieoczywistej historii) pozwala zadać pytanie nie tylko o jego eskapistyczną moc, ale także o klasowość choreografii: jak przejęcie tańca przez określoną klasę społeczną może wpływać na polityczność poruszających się ciał i czy może stać się elementem kulturowego awansu?

KONCERT
Studio Eksperymentalne Radia Kapitał IV:
Plastelina + Gosia Wrzosek & Alek Żurowski
niedziela 30.04, godz. 20:00
bilet: 25 zł

Zapraszamy na czwarty koncert z serii koncertów eksperymentalnej muzyki elektronicznej Studio Eksperymentalne Radia Kapitał - w skrócie SERK. W tej odsłonie zagrają Plastelina, oraz Gosia Wrzosek i Aleksander Żurowski.

Artyści przeniosą nas w oniryczną, może nawet ambientową przestrzeń, w czym pomogą wizualizacje autorstwa Krystyny Dobrzańskiej. Chcemy, żeby cykl był nie tylko był miejscem występów, ale również pretekst do wspólnego spotkania w przestrzeni Radia Kapitał w Komunie Warszawa.

__________
Gosia Wrzosek i Alek Żurowski - głos i syntetyzatory, mrok i wilgotny pejzaż, soundtrack twojego snu z dzieciństwa i patos, głos z zaświatów.

Podczas koncertu w komuna warszawa wystąpią w trio z Vj'ką Krystyną Dobrzańską.

Kuba Grzybowski - do tej pory 1/3 Ode Sapac, połowa duetów z Dominikiem Garsteckim i Pawłem Kocanem. W zeszłym roku na żywo grał gitarowo i efekciarsko, spokojnie albo niepokojąco, z elementami nagranych snów, czasem zahaczając o formułę taneczną. Solo i wspólnie z Lotus Reaction. W środku miasta, nad jeziorem i na skraju puszczy.

SPEKTAKL / 80. ROCZNICA POWSTANIA W GETCIE WARSZAWSKIM
Statek na wodzie, reż. Michał Buszewicz
sobota 6.05, godz. 19:00
wstęp wolny

Przechowywana w archiwum Ringelbluma sztuka to anonimowa opowieść o pasażerach statku „Wicher”. Nieznany autor w kolejnych obrazach podsuwa czytelnikom aluzje do współczesnych mu wydarzeń. Statek przewożący uchodźców staje się miejscem wygnania i nierzadko śmierci.

Sztuka napisana w latach trzydziestych dwudziestego wieku okazuje się niezwykle aktualna. Większość opisanych w niej dramatów nadal odbija się echem, nieco zniekształconym, ale wciąż przerażająco rozpoznawalnym.

Muzyka: Aleksandra Gryka.

Występują: Tomasz Cymerman, Aleksandra Matlingiewicz, Helena Urbańska

Wstęp wolny (bezpłatne wejściówki będą do odbioru przez wydarzeniem)

Wydarzenie finansowane są przez Dzielnicę Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy.

SPEKTAKL / 80. ROCZNICA POWSTANIA W GETCIE WARSZAWSKIM
Akademia Pamięci, reż. Marcin Starosta
niedziela 7.05, godz. 19:00
wstęp wolny

"Akademia Pamięci jest działaniem, które wyniknęło z potrzeby krytycznego spojrzenia na sposoby przepracowania pamięci o Holokauście. Najważniejszą kategorią i tworzywem dla tej pracy jest właśnie pamięć. Przetwarzana przez literaturę, kino, uroczystości poświęcone Zagładzie, wspomnienia ocalałych i ich rodzin. Korzystając z narzędzi rekonstrukcji performatywnych, badając współczesne i minione formy akademii, opierając się na dokumentach i świadectwach powstało wydarzenie balansujące na granicy fikcji i rzeczywistości.

Myśl, która była dla mnie fundamentalna od samego początku to upodmiotowienie uczestników, przeniesienie konfliktu wewnętrznego ze sceny na widownię. Jest to jednocześnie przestrzeń gdzie widz pozostaje nienaruszony fizycznie. Emocje, wątpliwości, pytania mają pracować w nim od samego wejścia w przestrzeń Akademii. Jej struktura jest zamknięta, opracowana, ale otwarta na energię i obecność publiczności. Postępowanie sceniczne bada napięcia na linii aktor-widz, to sprzężenie jest istotą tego wydarzenia. Interesuje mnie indywidualne doświadczenie oparte na wspólnocie „tu i teraz”.

Uczestnik sam odkrywa czego jest częścią, kolejne elementy działania stawiają przed nim wyzwania krytycznego spojrzenia nie tylko na to, w czym bierze udział, ale też na swoją percepcję zdarzeń. Stawiam w tej pracy na doświadczenie, a nie obserwację. To widz sam rozstrzygnie czego był częścią. Tekst oparty na researchu i faktach miesza się z osobistą perspektywą, kreacją oraz językami sztuki.

To rozmowa o Holokauście bez uczestnictwa osób bezpośrednio nim dotkniętych, która otwiera dyskusję: co my, którzy niesiemy ze sobą pamięć a nie doświadczenie tych wydarzeń, możemy zrobić dalej? Rozmowa, która nie stawia tez, prowokuje do pytania o zasadność uroczystości w dominującej współcześnie formie. Czy chodzi w nich o pamięć, czy wspólnotowy rytuał, dla którego przyczyna jest tylko kanwą, a nie istotą. "

Wydarzenie finansowane są przez Dzielnicę Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy.

SPEKTAKL / 80. ROCZNICA POWSTANIA W GETCIE WARSZAWSKIM
Sublokatorka, reż. Karolina Kowalczyk
poniedziałek 8.05, godz. 19:00
wstęp wolny

Spektakl „Sublokatorka” jest próbą przyjrzenia się miejscom pamięci, które wiążą się z traumą Zagłady i sproblematyzowania przepracowywania jej przez Polaków.

Punktem wyjścia w spektaklu są figury matki i córki. Kobiety, jak co roku, jadą do Obozu Zagłady na Majdanku złożyć kwiaty w komorze gazowej, w której prawdopodobnie zginął ojciec dziewczyny. Wspólna podróż zmusza je do rozmowy, podczas której ujawniają się rozbieżności ich wojennych wspomnień. Postać Sublokatorki –ukrywanej w ich domu żydowskiej dziewczynki, staje się głównym punktem odniesienia gier, które zaczynają prowadzić ze sobą kobiety. Figury matki i córki mieszają się z figurami ocalonej i ocalającej.

Forma gry i zabawy – także teatralnej – jest w tym spektaklu próbą dotknięcia miejsc w pamięci Polaków, na które są znieczuleni.

Na jednym poziomie to opowieść o sile relacji rodzinnych i prywatnej traumie, na innym o granicach empatii i współodczuwania, a także o poczuciu winy Polaków wobec Żydów – o tym, kto żyje swoją historią, a kto czyjąś inną i czyją historią jest dziś historia Holokaustu.

Adaptacja, choreografia i reżyseria: Karolina Kowalczyk, scenografia: Joanna Antoniewicz
Obsada: Beata Bandurska, Katarzyna Dąbrowska

Wydarzenie finansowane są przez Dzielnicę Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy.

PREMIERA #2
Uroboros. Rewia na trzy aktorki,
reż. Agata Koszulińska
19-20/05, godz. 19
bilety dostępne wkrótce

Punktem wyjścia do spektaklu są dwie modowe kolekcje Alicji Tkaczyk, stworzone z odpadów oraz nasze osobiste relacje z ubraniami. Spektakl o obiegu materii w świecie, o sentymentalno-czułym podejściu do ubioru i przyjemności posiadania bez wyrzutów sumienia.

Staram się w swojej opowieści wychodzić poza dobrze znane (ekologiczne, ekonomiczne i postkolonialne) argumenty związane z potrzebą ograniczenia nadprodukcji. Odwołuje się do własnych emocji i tęsknot związanych z przedmiotami oraz poczuciem kontroli nad tym co konsumuję. Zanurzam się w przyjemności posiadania, która nie jest obarczona wyrzutami sumienia. W realnym świecie trudno mi jest dzisiaj odnaleźć taką przyjemność. Nawet pobieżna znajomość systemów produkcji, marketingu i dystrybucji dóbr oznacza koniec niewinności. To ciężar, który wielu każe wychodzić na ulicę i krzyczeć - tak jak pewnemu naukowcowi, który rozumiejąc zbliżającą się katastrofę rzucił się do nawoływania, jak prorok apokalipsy będący na granicy między szaleństwem, a byciem jedynym zdrowym.

Ale więcej jest nas, cicho cierpiących strach i wyrzuty sumienia; jednego dnia stawiających sobie ekologiczne wyzwania, a drugiego kupujących tani, kolorowy, plastikowy szmelc. Pozostawanie w niemocy jest nieznośne, stąd potrzeba tworzenia mikroutopii, będących jednocześnie realnymi mikrozmianami. W ramach tej pracy poszukuję czułości do ubrania, jako intymnego artefaktu będącego świadkiem historii.

Co by było gdyby, naprawianie naszych ubrań, przerabianie kiedy nam się znudzą, wymienianie się i łączenie ze sobą było dla nas najbardziej naturalną rzeczą na świecie?

Jest to próba stworzenia teatru w 100% upcyclingowego. W ramach projektu Uroboros powstanie również mapa polskich artystów_ek upcyclingowych.

PREMIERA
EMMA, reż. Mikita Iłinczyk
26-27.05, godz. 19
wstęp wolny (wejściówki dostępne wkrótce)

Tekst i spektakl "Emma" to czwarta praca białoruskiego dramaturga i reżysera Mikity Iłinczyka w Polsce. Tekst bada problem migrantów ze wschodu i ich integracji w zachodnioeuropejskie społeczeństwo, konflikt wartości i symbiozę kultur. Migranci, którzy przyjeżdżają do Europy, często spotykają się z uprzedzeniami, dyskryminacją i przemocą, lub po prostu nie pasują do nowego porządku życia. To zmusza ich do łamania prawa i zasad, aby przetrwać i zapewnić sobie i swojej rodzinie życie w Europie, stosując metody przestępcze lub okrutne tradycje, które przeciwstawiają się demokratycznym i tolerancyjnym wartościom, na których opiera się Unia Europejska. Ale kto buduje Unię Europejską, kto jest jej budowniczymi?

Problem, który porusza ten tekst, dotyczy całego społeczeństwa europejskiego, a zwłaszcza polskiego, który w ciągu ostatnich kilku lat przyjął ogromną liczbę migrantów, społeczeństwa, które boryka się z napięciami społecznymi, a problemy związane z migracją pogarszają te napięcia. Teatr jako forma dialogu społecznego i komunikacji może być potężnym narzędziem, które pomoże polskiemu społeczeństwu lepiej zrozumieć siebie, a widzom lepiej zrozumieć problem i osobiście się z nim związać poprzez historię bohaterów, wywołać rezonans społeczny i dialog na ten temat. Projekt jest tworzony przez białoruski zespół z udziałem polskich aktorów, a to międzykulturowa współpraca jest dla autorów zasadniczym elementem twórczego wyrażenia.

Sztuka ma również na celu ukazanie tematów związanych z sytuacją imigrantów ze Wschodu w Polsce. W tym przypadku sztuka dotyczy imigracji „elity”, tematu, który jest bardzo mało przedstawiany i badany.

Mikita Iłinczyk: Urodzony w 1995 roku na Białorusi. Jest białoruskim dramatopisarzem i reżyserem. Od 2018 roku napisał 5 sztuk teatralnych, które były prezentowane na festiwalach w Polsce i Rosji. W 2021 roku zostałem laureatem festiwalu Aurora (Bydgoszcz) za tekst "Dark Room". Obecnie przetłumaczono na język polski 3 ego sztuki. W 2022 roku w bydgoskim teatrze odbyła się premiera sztuki "Fucking in Brussels" w reżyserii autora. Jest reżyserem 8 spektakli. Ze względu na sytuację polityczną w Białorusi mieszka i pracuje w Polsce. W marcu 2023 roku odbyła się premiera w Operze Narodowej (reż. Wojtek Faruga), gdzie występował jako dramaturg. Często porusza tematy związane z pamięcią, polityką, seksualnością i integracją. Ostatnio zajmuje się tematem samoidentyfikacji, bo jest Polakiem z narodowości, ale Białorusinem z paszportu.
Aktorzy: Anita Sokołowska, Maciej Łączyński, Elżbieta Zajko.