EN

17.10.2022, 13:29 Wersja do druku

Tańcząc ze sobą

Wybierz pozycję dogodną na „tu i teraz”: stań, usiądź lub się połóż.
Zanurkuj myślą do wnętrza swojego ciała. Zaciekaw się, które miejsce wybrała Twoja wyobraźnia. Spróbuj świadomie doświadczyć, jakie wrażenia płyną z tego miejsca. Zdaj się na czucie, wyciszając nadaktywny umysł, jeśli intelektualna strona staje się zbyt dominująca. Stopniowo przenieś swoją uwagę na oddech, jego głębokość i rytm. Co się wydarza, gdy za pomocą wizualizacji posyłasz go w miejsce, z którego rozpoczęła się Twoja podróż po ciele?

A teraz zaobserwuj, jak oddech porusza Twoim całym ciałem od wewnątrz.
Jak zmienia się objętość Twojej wewnętrznej przestrzeni?
Otwórz się na możliwość podążania za tym wewnętrznym impulsem do zmiany kształtu; być może Twoja klatka piersiowa i brzuch zaczną poruszać się intensywniej, może ramiona i ręce będą organicznie podążać za ich ruchem. Może poczujesz potrzebę zmiany pozycji…
W rytmie wdechu i wydechu Twoje ciało wznosi się i opada, rozszerza się na zewnątrz i powraca ku swojemu rdzeniowi – ku „centrum”.
I tak oto, w płynącej akcji otwierania i zamykania, ekspansji i kurczenia, Twoje ciało może przybierać różnorodne kształty, symetryczne i asymetryczne.
Przenosząc uwagę z oddechu na samo działanie – sięgania w różne kierunki na zewnątrz i powracania do wewnątrz – przyjrzyj się przez chwilę, który z nich wydaje Ci się w tym momencie bliższy.
A może dodasz do kolejnego otwarcia trochę rotacji w kręgosłupie, skręcając się delikatnie w prawą lub lewą stronę? Jak odczuwasz elastyczność swoich pleców przy takich ruchach?
A co się wydarzy w ciele, gdy podążysz głębiej za inspiracją spirali?
Otwieranie i zamykanie zmienia się w przygodę zwijania się i rozwijania, a w przypływie energii może nawet zabierze Cię do obrotu…
I oto już tańczysz… W swoim ciele, ze swoim ciałem, ze sobą.

***

Od wewnątrz na zewnątrz i z zewnątrz do wewnątrz – tak działa terapeutyczna moc tańca. Dosłownie i w przenośni. W ciele i umyśle. I w ich połączeniu: integracji psychofizycznej, która jest tak niezbędna dla naszego dobrostanu, rozwijania pełnego potencjału funkcjonowania w świecie. Terapia tańcem opiera się przede wszystkim na tym sprzężeniu zwrotnym, które poprzez ruch pozwala na dokonywanie zmian w myśleniu, sposobach konfrontowania się z emocjami i budowania relacji społecznych. Można na ten temat sporo napisać i pisze się wiele, zatem po więcej szczegółów o działaniu tańca w kontekście terapeutycznym warto sięgnąć do literatury, na przykład Psychoterapii tańcem i ruchem pod redakcją Zuzanny Pędzich[1].

Warto też zainwestować w czuły taniec ze sobą: spontanicznie, indywidualnie eksplorując swój potencjał i pozwalając sobie na regularną ekspresję poprzez taniec (z muzyką lub bez).

Albo „wytańczając życie: ciała, emocji, relacji”, zagłębiając się w Labanowski język ruchu pod fachowym i czułym okiem Agnieszki Sokołowskiej[2]. Można poszukać inspiracji i doznać osobistych odkryć, zaglądając na kursy i warsztaty  Instytutu DMT – Polskiego Instytutu Psychoterapii Tańcem w Warszawie[3], Ośrodka Terapii Tańcem i Ruchem Iba[4], Polskiego Stowarzyszenia Choreoterapii[5], a także różnorodnych propozycji osób zajmujących się choreoterapią w różnych miastach. Certyfikowane psychoterapeutki tańcem i ruchem o dużym doświadczeniu zawodowym, jak chociażby wymieniona już Agnieszka Sokołowska, ale też Izabela Guzek, Katarzyna Dańska czy Justyna Torłop-Bajew mogą pomóc w ucieleśniony sposób zmierzyć się z problemami, które wymykają się werbalnej pracy terapeutycznej.

Ciekawym miejscem do odwiedzenia jest facebookowa „czuła baza – przestrzeń historii dzikości i samoukojenia” – blog Aleksandry Smoligi inspirujący do przemyśleń i tanecznych praktyk[6].

***

A teraz wypuść powietrze do końca i weź głęboki, odżywczy wdech. Świadomy oddech może być pierwszym krokiem tańca. Zwłaszcza tańca zwanego życiem.

***

Tańcząc z czułością to cykl refleksji o pewnym szczególnym rodzaju wrażliwości, którą pozwala rozpoznawać i rozwijać aktywność taneczna. Doświadczanie w taki sposób siebie, innych osób i świata to ścieżka, która niesie potencjał wpływu na rzeczywistość i jej zmiany. Zmiany na „dobre”. Ku znajdowaniu poczucia sprawczości, wartości i swojego szczęścia.

[1] Zobacz: . https://www.gwp.pl/psychoterapia-tancem-i-ruchem-teoria-i-praktyka-tom-1.html  oraz https://www.gwp.pl/psychoterapia-tancem-i-ruchem-terapia-indywidualna-i-grupowa-tom-2.html
[2] Zobacz: https://www.facebook.com/WytanczajacZycie; https://agasokolowska.com/
[3] Zobacz: https://www.facebook.com/instytutdmt; https://www.instytutdmt.pl/
[4] Zobacz: https://www.facebook.com/IbaOsrodek; https://terapiatancem-iba.pl/
[5] Zobacz: https://www.facebook.com/taniecterapeutyczny.pich; http://www.psch.org.pl/pl/
[6] Zobacz: https://www.facebook.com/profile.php?id=100084643954328; https://www.facebook.com/profile.php?id=100074998928257

Tytuł oryginalny

Tańcząc ze sobą

Źródło:

taniecPOLSKA.pl

Autor:

Paulina Wycichowska

Data publikacji oryginału:

17.10.2022