Retrospektywna wystawa malarstwa, rysunku i grafiki Jana Lebensteina zostanie zaprezentowana w Galerii Willa w Łodzi. Wernisaż ekspozycji, który transmitowany będzie na facebookowym profilu łódzkiej Miejskiej Galerii Sztuki, zaplanowano na godz. 17 w piątek.

Jak zapowiadają organizatorzy, wystawa pomyślana jest jako obszerna retrospektywa prac wybitnego artysty, zbiegająca się z przypadającą w tym roku 90. rocznicą jego urodzin. W secesyjnych wnętrzach Galerii Willa przy ul. Wólczańskiej w Łodzi będzie można obejrzeć ponad 70 różnorodnych dzieł Jana Lebensteina, pochodzących ze zbiorów Marii i Marka Pileckich, Urszuli i Piotra Hofmanów oraz kolekcjonera z Sopotu.

"Moje obrazy są metaforami emocjonalnymi. Ich zadaniem jest narzucić widzowi, dobitnie, ale bez taniego wrzasku, przeżycie jakiegoś dramatu emocjonalnego, który staram się pokazać za pomocą spontanicznej przenośni" - mówił o swojej twórczości zmarły w 1999 roku Lebenstein.

Poprzez prezentację obrazów olejnych, gwaszy, rysunków i grafik, pochodzących z różnych okresów twórczości artysty organizatorzy ekspozycji - Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie współpracująca z Agencją Zegart - dążą do ukazania Jana Lebensteina jako jednej z najważniejszych figur polskiej sztuki drugiej połowy XX wieku.

Charakterystyczne dla Lebensteina fantazyjne kompozycje z motywami ludzko-zwierzęcymi, pełne ekspresji i symbolicznej poetyckości łódzka publiczność będzie mogła oglądać do 11 października. Na facebookowym profilu Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi, do której należy Galeria Willa, będzie można natomiast wziąć udział w wernisażu online - w piątek o godz. 17.

Jan Lebenstein (ur. 5 stycznia w 1930 r. w Brześciu Litewskim - zm. 28 maja w 1999 r. w Krakowie) był malarzem i grafikiem, który wykształcił autonomiczny, charakterystyczny styl w oderwaniu od dominujących trendów i kierunków, zarówno narzuconego realizmu socjalistycznego, jak i koloryzmu i awangardy.

Po II wojnie światowej studiował malarstwo w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. Zadebiutował podczas Ogólnopolskiej Wystawy Młodej Plastyki "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 r.

Rok później związał się z Teatrem na Tarczyńskiej, prowadzonym przez Mirona Białoszewskiego. Podczas urządzanych tam wystaw indywidualnych Lebenstein zaprezentował po raz pierwszy "Figury kreślone", "Figury hieratyczne" i "Figury osiowe", które ukazywały ewolucję przedstawienia postaci ludzkiej.

W 1959 r. Lebenstein zdobył uznanie otrzymując Grand Prix podczas I Międzynarodowego Biennale Młodych w Paryżu. W tym okresie artysta na stałe zamieszkał we Francji, a w 1971 r. otrzymał francuskie obywatelstwo. Związał się ze środowiskiem polskiej emigracji - Instytutem Literackim, "Kulturą", redakcją "Zeszytów Literackich".

Fascynowały go mity o pochodzeniu i animalistycznej naturze człowieka, np. w "Lecon de Zoologie" (1972). W jego obrazach i grafikach pojawia się splątana "ludzka fauna", świat pełen stworów, karykatur, przedstawicieli zaginionych, archaicznych ludów ("Carnet intime", 1960-65). W latach 70. i 80. artysta tworzył przede wszystkim rysunki i gwasze. Powstały wówczas takie cykle, jak "Sweety Bar" (1976) i "Asile" (1989).

Lebenstein tworzył też ilustracje do dzieł literackich, jak np. "Folwarku zwierzęcego" George'a Orwella (1974) i opowiadań Gustawa Herlinga-Grudzińskiego a także "Księgi Hioba" (1979), "Apokalipsy" (1983) i "Księgi Rodzaju" (1995) w przekładzie Czesława Miłosza. Zajmował się scenografią i projektowaniem witraży. W 1976 r. wyróżniono go nagrodą nowojorskiej Fundacji Alfreda Jurzykowskiego, a w 1987 r. otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1998 r. został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.