List otwarty do redakcji "Dziennika Polskiego" w sprawie NST im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie przysłał do e-teatru Michał Płaczek.

1. nie obchodzi nas co pamiętacie jeszcze z prl-u. 1a. teatr bowiem nie ma pamięci ma co najwyżej jakiś jej zalążek jakiś zanikowy organ sięgający na dwa trzy przebiegi wstecz. medium teatru jest przede wszystkim światło dźwięk i ruch. kto tego nie rozumie nie rozumie z teatru nic. 1b. greckie tragedie grane były od rana do wieczora cała tetralogia od rana do wieczora. było tak z uwagi na światło. jak więc widzicie światło decydowało o istnieniu spektaklu na poziomie do którego nie ma dostępu ani słowo ani idea ani idea pamięci tym bardziej. to są rzeczy spoza teatru. 2. o niektórych spektaklach mówimy dla tego spektaklu nie da się nic zrobić zamykamy go. wnętrze takiego spektaklu jest wypełniane szmatami. jego organy wywiezione są w zamkniętym pudełku do spalarni i zutylizowane. czasami dla dobra bliskich jeśli spektakl nosi poważne obrażenia a konieczna jest identyfikacja zaszywamy jego powieki. takie są praktyki w teatrze który