Felieton nr 44

Teatr pod redakcją Jacka Kopcińskiego przez te osiemnaście lat był pismem otwartym na wszystkie strony. Postawy takie w złym czasie wojny polsko-polskiej przyjęło się określać mianem symetryzmu. Jak wiadomo, symetrystów nikt nie lubi, obie strony sporu najchętniej zakazałyby im jakiejkolwiek aktywności publicznej

Ochmanowie – jedyny w muzyce klasycznej duet dziadka i wnuka

W Buenos Aires graliśmy owacyjnie przyjętego Króla Rogera Karola Szymanowskiego, a później Jenufę Leoša Janáčka. Podczas jednego z przedstawień zasłabł dyrygent. Po długich poszukiwaniach sprowadzono dyrygenta chóru, który dyrygował do końca przedstawienia, a które zakończyło się o godzinie czwartej nad ranem. Publiczność była bardzo cierpliwa i oczekiwała kilka godzin. Po spektaklu tłum widzów zabrał artystów na śniadanie i wtedy zobaczyłem największe steki na świecie