28.10.2021, 11:02 Wersja do druku

Zapiski z lamusa. Od ziarnka do drzewa

O tym, że Poznań traktowany był jako miejsce, po którym próżno oczekiwać kulturalnych zaskoczeń i równie kulturalnego entuzjazmu o większym zasięgu, już pisaliśmy. Usiłując zresztą pogląd ten przy okazji Zapisków z lamusa każdorazowo obalić. Dziś kolejny argument, by te niesprawiedliwe oceny odwrócić!

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Zapiski z lamusa. Od ziarnka do drzewa

Źródło:

kultura.poznan.pl

Link do źródła

Autor:

Justyna Żarczyńska

Ludzie

Wanda Siemaszkowa

Teatr mój widzę kompaktowy

Tak więc voilà. Oto przed Państwem Jerzy Zoń. Człowiek, który nie tylko deszczowi się nie kłania, ale i gradowym kulom daje odpór. Gdy trzeba, wystawi swoje przedstawienie na każdej ulicy świata, powodując zadziwienie tłumów, niemogących oderwać oczu od jego aktorów. Gdy trzeba, sprowadzi na krakowski Rynek najzabawniejszych pod słońcem klaunów, budzących dreszcz emocji połykaczy ognia, prestidigitatorów, szczudlarzy, akrobatów

- pisze Magda Huzarska-Szumiec w miesięczniku Kraków.

Jerzy Złotnicki. Pożegnanie (06.07.1934-06.10.2021)

Pod koniec października przyjechałem na cmentarz w Konstancinie-Jeziornie by zapalić znicz na grobie Czesława Lasoty. Gdy doszedłem do kwatery aktorów – zobaczyłem ślady nie jednego, ale dwóch niedawnych pogrzebów. Zdębiałem, gdy jednym ze zmarłych okazał się Jerzy Złotnicki

Pisze Rafał Dajbor.