Zgodnie z wieloletnią tradycją klerycy III roku Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie przygotowują sztukę teatralną, którą udostępniają szerszej publiczności.

Pierwotnie premiera była planowana na grudzień, ale przez pandemię została przesunięta na okres Wielkiego Postu.

- Dotychczas w seminarium były wystawiane dramaty. Chcieliśmy jednak złamać ten schemat i pokazać, że w Kościele jest miejsce na radość życia i śmiech. Nie znaczy to jednak, że to płytka komedia. Śmiejemy się, ale z problemów, które dotykają nas wszystkich. Nasza sztuka ma bowiem jednocześnie skłonić | widza do głębszej refleksji nad życiem. Co jest w nim najważniejsze? Komu należy zaufać? Gdzie szukać ratunku, jak nie w Bogu? - opowiada kleryk Mateusz Baran. Spektakl wystawiają alumni trzeciego roku WMSD pod kierunkiem reżysera Jarosława Gajewskiego. Scenariusz wyszedł spod pióra kl. Michała Tarasiewicza, miłośnika dialogów platońskich.

- Niektóre elementy sztuki rodziły się dopiero w trakcie prób. Inspiracji było wiele, ale prace rozpoczęły się od zainteresowania osobą św. Jana Marii Vianneya. Później chcieliśmy ukazać tę wyłaniającą się z codziennego życia świętość i zderzenie dwóch wizji Kościoła. Oczywiście, czerpaliśmy z Pisma Świętego, ale także kultury popularnej, m.in. z francuskiego filmu „Osiem kobiet" z 2002 r. Nieprzypadkowo w naszej sztuce gra ośmiu mężczyzn - mówi M. Tarasiewicz, który scenariusz konsultował z samym Krzysztofem Zanussim. Zresztą kleryk miał już okazję napisać kilka dialogów do filmów krótkometrażowych.