Szanowni Państwo, w związku z tym, że w repertuarze Teatru Powszechnego w Warszawie znajdują się dwa spektakle wyreżyserowane przez Krystiana Lupę – „Capri – wyspa uciekinierów” oraz „Imagine” (koprodukcja z Teatrem Powszechnym w Łodzi) – chcielibyśmy odnieść się do dyskusji związanej z odwołaniem premiery „Les Émigrants” w Comédie de Genève, a także do zasad współpracy Teatru Powszechnego z Krystianem Lupą.

Trudno oceniać nam sytuacje, które miały miejsce podczas pracy nad spektaklem w Genewie, gdyż znamy je głównie z relacji medialnych i nie byliśmy ich stroną. Z całą jednak stanowczością chcemy podkreślić, że nie ma naszej zgody na jakiekolwiek formy przemocy, łamanie praw pracowniczych oraz dobrych obyczajów.

Mamy świadomość, że sytuacja w Genewie stała się początkiem dyskusji również na polskim gruncie. Jako dyrektorzy Teatru Powszechnego w Warszawie wiele razy mierzyliśmy się z sytuacjami kryzysowymi podczas prób do różnych spektakli, w tym również we współpracy z Krystianem Lupą (na przykład podczas pracy nad „Capri – wyspą uciekinierów” w 2019 roku). Stoimy na stanowisku, że obowiązkiem dyrekcji teatru jest reagowanie w ramach określonych procedur, mediowanie, wyjaśnianie takich sytuacji, naprawianie krzywd i wprowadzanie rozwiązań zabezpieczających na przyszłość. Tak też działo się przy tej produkcji.

Aby zabezpieczyć różnorodne procesy pracy twórczej, a jednocześnie ze świadomością, że chcemy być przestrzenią eksperymentu artystycznego, od kilku lat wdrażamy proces zmian, zapoczątkowany wydarzeniami wokół „Klątwy” w reż. Olivera Frljicia w 2017 roku, kiedy to wszystkie te elementy stały się polem transparentnych procedur i wspólnych decyzji konsultowanych z zespołem pracowniczek i pracowników teatru. Konsekwencją tych prac był szereg konkretnych działań, m.in. polityka antymobbingowa i antydyskryminacyjna, funkcja żony zaufania pracowniczego, liczne warsztaty antydyskryminacyjne czy kontrakty dotyczące zasad współpracy podpisywane podczas pierwszej próby spektaklu. W Teatrze Powszechnym działają również 3 związki zawodowe, które na bieżąco reagują na wszelkie możliwe nieprawidłowości. Mamy świadomość, że od kilku lat uczestniczymy w ważnym procesie i dyskusji, która toczy się w polskim i europejskim teatrze, i z zadowoleniem patrzymy na zmiany, jakie zachodzą w metodach pracy i komunikacji. Konieczność tych zmian była również tematem naszych rozmów z Krystianem Lupą i Piotrem Skibą przed rozpoczęciem współpracy przy „Imagine” w 2021 roku.

Każdy kolejny spektakl Krystiana Lupy to proces twórczy angażujący wiele osób ze wszystkich działów pracujących w teatrze. Jest nie tylko autorskim dziełem, ale po premierze staje się zbiorową własnością zespołu aktorskiego, pracowników teatru, a przede wszystkim – chcących go zobaczyć widzów. W najbliższych dniach zagramy zaplanowane z dużym wyprzedzeniem pokazy spektaklu „Capri – wyspa uciekinierów”. Pracujemy obecnie nad wznowieniem i mamy nadzieję, że nie zawiedziemy naszej widowni.

Teatr Powszechny w Warszawie jest instytucją z określoną linią programową. Często podnosimy sprawy społeczne i polityczne, staramy się wspierać organizacje, ruchy obywatelskie i wdrażać progresywne zmiany oparte na określonych ideach. Zdajemy sobie sprawę, że działania te bywają niekiedy niewystarczające, staramy się więc na bieżąco korygować nasze decyzje i prowadzić dialog zarówno wewnątrz instytucji, jak i z naszymi widzami. Efekty tej autorefleksji obecne są również w wielu naszych spektaklach.

W obliczu różnych informacji, pojawiających się głównie w mediach społecznościowych, prosimy o bezpośredni kontakt wszelkie osoby, które czują się pokrzywdzone lub potraktowane przemocowo podczas pracy w Teatrze Powszechnym. Chcielibyśmy, aby dyskusja, która toczy się obecnie, zamiast przeradzać się w falę negatywnych emocji, stała się otwartą przestrzenią do wyjaśnienia ewentualnych krzywd i roszczeń oraz dalszych pozytywnych przemian w naszym teatrze.

Dyrekcja Teatru Powszechnego w Warszawie