Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zaprasza 16 stycznia o godz. 18.00 na seminarium naukowo-artystyczne „Orient Osińskiego” w piątą rocznicę śmierci profesora Zbigniewa Osińskiego. Wydarzenie odbywa się pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Wstęp wolny.
fot. Kuba Kos
Seminarium „Orient Osińskiego” nawiązuje do konferencji „Grotowski Osińskiego”, jaka odbyła się w Instytucie Teatralnym w 2011 roku. Obecnie, w piątą rocznicę śmierci Profesora, chcemy zwrócić uwagę na drugi ważny obszar w jego badaniach: kultury teatralne Orientu. Przedstawimy zarówno tematy, których inspiratorem był prof. Osiński, jak i te, które mogłyby go zainteresować.
Dyskusję z udziałem Moniki Blige, Katarzyny Osińskiej, Jadwigi Rodowicz-Czechowskiej i Justyny Rodzińskiej-Nair zwieńczy prezentacja tańca z repertuaru składającego się na tradycyjny recital tańca odissi w wykonaniu Zuzanny Kann-Skorupskiej. Seminarium poprowadzi Wojciech Dudzik – prezes Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych.
Wstęp na seminarium jest wolny.
Monika Blige – absolwentka filologii polskiej (specjalizacja teatrologiczna) na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu; w latach 2001–2005 współpracowniczka Projektu Terenowego Teatru Węgajty; od 2005 roku związana z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego (do 2007 Ośrodek Grotowskiego), gdzie od 2013 roku pełni funkcję zastępczyni dyrektora ds. programowych. Redaktorka ponad trzydziestu książek wydanych przez Instytut Grotowskiego, współpracowniczka Icarus Publishing Enterprise, członkini rady programowej czasopisma „Teatro e Storia” oraz redaktorka czasopisma internetowego „Performer”.
Katarzyna Osińska – dr hab., prof. Instytutu Slawistyki PAN; zajmuje się teatrem rosyjskim XX i XXI wieku, zwłaszcza jego poszukującymi, studyjnymi nurtami, relacjami teatru ze sztukami plastycznymi, problematyką relacji kulturowych rosyjsko-hiszpańskich i rosyjsko-polskich. Autorka m.in. monografii: „Klasztory i laboratoria. Rosyjskie studia teatralne: Stanisławski”, „Meyerhold, Sulerżycki, Wachtangow” oraz „Teatr rosyjski XX wieku wobec tradycji. Kontynuacje, zerwania, transformacje”. Stale współpracuje z pismem „Didaskalia”.
Jadwiga Rodowicz-Czechowska – doktor japonistyki; badaczka teatru nō, była dyplomatka, przez kilkanaście lat w Japonii, w tym jako ambasador RP w Tokio. Autorka opracowań teorii teatru nō, tłumaczka dramatów, także autorka i reżyserka. W przeszłości współpracowała z OPT „Gardzienice”, a także z Teatrem Laboratorium. Wykładała w UW, PJATK i Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza. Od 2022 zastępczyni dyrektora ds. rozwoju w Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.
Justyna Rodzińska-Nair – teatrolożka, absolwentka MISH UJ; od 2004 adeptka, nauczycielka i popularyzatorka kalarippajattu. Od 2010 roku wraz z mężem Sankarem Sivasankaranem Nairem prowadzi pierwszą polsko-indyjską szkołę kalarippajattu: Studio Kalari, które regularnie działa we Wrocławiu i sezonowo w Indiach. Współprowadzi treningi i warsztaty w Polsce i za granicą. Autorka pierwszej polskiej książki na temat kalarippajattu.
Zuzanna Kann-Skorupska – doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW, tancerka, uczennica guru Kavity Dwibedi.
PROGRAM SPOTKANIA
Monika Blige, „Kierunek Wschód. O obecności tradycji Dalekiego Wschodu w programie Ośrodka i Instytutu Grotowskiego”
Katarzyna Osińska, „Mei Lanfang – aktor Opery Pekińskiej w rosyjskich kontekstach. Kilka przypomnień”
Jadwiga Rodowicz-Czechowska, „Dziady z Ajnkami”
Justyna Rodzińska-Nair, „Indyjska sztuka walki kalarippajattu w treningu aktorskim”
Taniec dramatyczny „Lalita Lavanga (Vasanta-Adi)” o bogu Krysznie, będący ilustracją emocji i nastrojów (bhawa i rasa) zawartych w pieśni pochodzącej z sanskryckiego poematu Gita Govinda autorstwa Jayadevy w wykonaniu Zuzanny Kann-Skorupskiej.
Organizacja i prowadzenie: Wojciech Dudzik/ Polskie Towarzystwo Badań Teatralnych
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego jest Narodową Instytucją Kultury finansowaną ze środków budżetu Państwa.