Spektaklem „Człowiek z papieru. Antyopera na kredyt” w reżyserii Jakuba Skrzywanka rozpoczynamy nowy sezon 2024/2025 w Teatrze Powszechnym w Warszawie.
fot. @arogancki / mat. teatru
Antyopera to przedstawienie muzyczne zainspirowane „Operą za trzy grosze” Bertolta Brechta oraz filmami Andrzeja Wajdy „Człowiek z marmuru” i „Człowiek z żelaza”. W musicalowej, tragikomicznej formie opowiada o prawie do mieszkania, patologiach branży deweloperskiej i polityki mieszkaniowej oraz obywatelskim zaangażowaniu, a także o kondycji współczesnego teatru. W pierwszy weekend nowego sezonu zagramy także głośny, satyryczny spektakl „Radio Mariia” ukraińskiej reżyserki Rozy Sarkisian, który wychodząc od teorii radykalnej wyobraźni, snuje antyutopijne wizje społeczeństwa bez religii i Kościoła.
Początek nowego sezonu to także wyjazdy. Już 11 września w Poznaniu w ramach Festiwalu Malta zagramy gościnnie spektakl „Melodramat” w reż. Anny Smolar, inspirowany opowiadaniem „Pętla” Marka Hłaski oraz filmem Wojciecha Jerzego Hasa. Jak podkreślają recenzenci – ta słodko-gorzka historia o współuzależnieniu w związku miłosnym, rodzinie i miejscu pracy stała się dla naszej widowni pewną formą terapii, a także zapoczątkowała nowy nurt teatru zaangażowanego i psychologicznego. W kolejnych miesiącach powrócą na nasze sceny znane i lubiane spektakle repertuarowe, m.in. „Dobrobyt” węgierskiego reżysera Árpáda Schillinga, „Co gryzie Gilberta Grape’a”, czyli rodzinna opowieść o empatii, „1984” na podstawie powieści „Rok 1984” George’a Orwella, a także najnowszy nasz tytuł, czyli „Metoda na serce. Śledztwo” w reż. Katarzyny Szyngiery, który powstał w czerwcu na motywach 1. sezonu „Śledztwa Pisma” autorstwa Mirosława Wlekłego.
W nowym sezonie czekają nas co najmniej cztery premiery. Od kilku tygodni trwają próby do spektaklu „Przełamując fale” na podstawie filmu Larsa von Triera. Już 19 października pokaz premierowy będzie także debiutem reżyserki Ewy Platt na deskach teatru publicznego. Historia Bess, jej relacji z mężem, Bogiem i opresyjną lokalną społecznością, będzie odnosiła się do potrzeby wiary, wolności i transgresji. Zaledwie dwa miesiące później, 19 grudnia, odbędzie się premiera „Opowieści zimowej” według sztuki Wiliama Shakespeare’a. To kolejny tytuł w reżyserii Pameli Leończyk, dobrze znanej widowni Teatru Powszechnego choćby ze spektaklu „Tęsknica”. „Opowieść zimowa” miała swoją pierwszą odsłonę ponad rok temu na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku, gdzie jako przedstawienie work in progress została uhonorowana Nagrodą „Nowy Yorick”. Obecnie, w poszerzonym zespole, twórczynie i twórcy pracują nad pełnowymiarowym, repertuarowym spektaklem, który odnosząc się do kultury terapii i różnych nurtów psychologicznych, opowie o romantycznej relacji, zaufaniu i zdradzie.
Już w 2025 roku, 8 lutego, odbędzie się premiera spektaklu „Wiśniowy sad” według tekstu Antona Czechowa w reż. Pawła Łysaka. Dramat zderzenia historii osobistej z wielką historią społeczno-politycznych przemian wciąż zachowuje celność diagnozy i wielki potencjał dla gry aktorskiej. Z kolei ostatnią premierą nowego sezonu (pod koniec czerwca) będzie spektakl pt. „Kobieta samotna” w reż. Anny Smolar na podstawie filmu Agnieszki Holland, który powstał chwilę przed wprowadzeniem w Polsce stanu wojennego i przez kilka lat był tzw. „półkownikiem”, by później w polskiej kulturze stać się ważnym punktem odniesienia w dyskusji o moralnym niepokoju, feminizmie, równych prawach oraz konserwatywnych wzorcach społecznych.
Rok 2025 to dla Teatru Powszechnego w Warszawie okres podwójnego jubileuszu. Byliśmy pierwszym teatrem w Warszawie, który zaczął funkcjonować jeszcze w trakcie II wojny światowej, bo tak naprawdę już pod koniec 1944 roku – ze względu na mniejszą skalę zniszczeń po prawej stronie Wisły to na Pradze mogło odnowić się stołeczne życie kulturalne. Dlatego już za kilka miesięcy będziemy obchodzić 80. rocznicę otwarcia Teatru Powszechnego i pierwszej premiery, a także 50. rocznicę pierwszej premiery za dyrekcji naszego patrona, Zygmunta Hübnera. Z tej okazji przygotowujemy serię specjalnych wydarzeń jubileuszowych oraz publikację i już teraz zapraszamy wszystkich do wspólnego świętowania.
W jedenastym sezonie „teatru, który się wtrąca” wciąż będziemy uprawiać teatr zaangażowany społecznie i pozostający blisko zjawisk z naszego codziennego życia w związkach, rodzinach, organizacjach i państwie. Poprzez pracę artystyczną oraz działania wspólnotowe i edukacyjne chcemy dalej włączać naszą widownię w żywą dyskusję o palących wyzwaniach współczesnego świata, takich jak rozwarstwienie społeczne, rosnący wpływ autokracji, kondycja demokracji obywatelskiej oraz kryzys klimatyczny i nowe technologie, ale nie chcemy zapominać także o intymnym wymiarze relacji międzyludzkich, zdrowiu psychicznym i humorze. Mamy nadzieję, że w tę podróż wyruszą Państwo razem z nami już na początku września.
Dyrekcja Teatru Powszechnego w Warszawie