Trzydzieści lat minęło… Za nami trzy dekady, podczas których Jacek Głomb był kapitanem legnickiej drużyny teatralnej - napisano na stronie Teatru im. H. Modrzejewskiej o dyrektorze teatru. Zapowiedziano, że w czwartek rozpoczynają się trzydniowe obchody 30-lecia jego dyrekcji pn. "Jubel Prezesa".
fot. mat. teatru
Podkreślono, że "niełatwo podsumować ten szmat czasu i na szczęście nie jest to nasze zadanie". "Podczas trzydniowego wrześniowego jubileuszu będziemy po prostu świętować. Zaczniemy od +Hamleta+ na Nowym Świecie, jednego z ulubionych spektakli Jubilata, przedstawienia, które nie schodzi z afisza już prawie ćwierć wieku i mimo upływu lat wciąż emanuje młodzieńczą energią. Z kolei nazajutrz jedno z najnowszych reżyserskich dokonań Jacka Głomba – poetycka opowieść o największej romskiej poetce: Papuszy" - zapowiedziano.
Jak wyjaśniono, "trzeciego dnia odbędzie się spotkanie promujące drugą część +Brudnopisu znalezionego w teatrze+, który jest zapisem rozmowy Grzegorza Szczepaniaka z Jackiem Głombem i jego najbliższymi współpracownikami o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości Teatru Modrzejewskiej".
Na Scenie na Nowym świecie 5 września o godz. 19 zaprezentowany zostanie "Hamlet, Książę Danii" Szekspira w inscenizacji Jacka Głomba i reż. Krzysztofa Kopki. Spektakl zostanie zagrany po raz setny.
Na Scenie Gadzickiego Teatru im. H. Modrzejewskiej 6 września o godz. 19 pokazane zostanie gościnnie przedstawienie Teatru im. Juliusza Osterwy z Gorzowa Wlkp. pt. "Papusza znaczy lalka" Katarzyny Knychalskiej w reż. Jacka Głomba. Po spektaklu odbędzie się gala.
7 września o 12 na Scenie Gadzickiego rozpocznie się spotkanie promocyjne poświęcone drugiej części "Brudnopisu znalezionego w teatrze".
Jak przypomniano, "w 1999 r. dziennikarz Grzegorz Szczepaniak namówił Jacka Głomba, wówczas 35-letniego szefa Teatru, któremu dopiero co nadano imię wielkiej Heleny Modrzejewskiej, na długi wywiad o teatrze i marzeniach". "Dwadzieścia pięć lat później uznali, że wrócą do tego dialogu, zapraszając do niego także Małgorzatę Bulandę, Katarzynę Knychalską, Krzysztofa Kopkę i Roberta Urbańskiego – czworo bliskich współpracowników dyrektora Teatru. Wywiązała się długa dyskusja, w której mówi się zarówno o dawnych, formacyjnych latach Drużyny Modrzejewskiej, jak i o chwili bieżącej, a nawet o przyszłości legnickiej sceny. Nie brakuje anegdot i gorących sporów" - wyjaśniono w zapowiedzi wydarzenia.
Jak zapowiadają organizatorzy, "druga część +Brudnopisu+ to lektura obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych legnickim teatrem i jego kulisami".
W spotkaniu, które poprowadzi Łukasz Drewniak, wezmą udział wszyscy rozmówcy: Jacek Głomb, Małgorzata Bulanda, Katarzyna Knychalska, Krzysztof Kopka, Robert Urbański i prowadzący rozmowę Grzegorz Szczepaniak.
W wywiadzie dla PAP z 23 maja Jacek Głomb powiedział: "moim marzeniem jest zbudowanie takiej sytuacji, że samorząd województwa dolnośląskiego wspólnie z MKiDN poprowadzą teatr". "Miałem 30 lat, gdy obejmowałem dyrekcję w Legnicy, i przez kolejne 30 lat walczyłem o ten teatr" - przypomniał.
Zapowiadając rezygnację z kierowania Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy z końcem sierpnia 2025 r. ocenił: "Teatr Modrzejewskiej w Legnicy jest specyficznym teatrem, dlatego że działa w mieście monoteatralnym". "Stąd repertuar musi uwzględniać jak najszerszą widownię. Mówiąc krótko, musimy grać na wielu fortepianach" - podkreślił.
Jacek Głomb urodził się 16 stycznia 1964 r. w Tarnowie. Jest reżyserem teatralnym i filmowym, działaczem społecznym.
"Od sierpnia 1994 r. jest dyrektorem Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, który stworzył, budując od podstaw pokoleniowy zespół artystyczny oraz wcielając w życie innowacyjną estetycznie i społecznie koncepcję działań promiejskich i wychodzenia teatru w pozasceniczne, zdegradowane przestrzenie (+granie w ruinach+)" - czytamy w biogramie artysty na stronie legnickiego teatru.
Przypomniano, że "w ciągu trzech dekad działalności twórczej wyreżyserował ponad pół setki spektakli na scenach całej Polski". "Do najważniejszych zrealizowanych na scenie w Legnicy, którą kieruje, należą: +Pasja+ wg Mieczysława Abramowicza (1995) wystawiona w zabytkowym legnickim Kościele Mariackim, a następnie grana w świątyniach na terenie całego kraju, +Zły+ wg Leopolda Tyrmanda (1996), wystawiony w starej poniemieckiej fabryce amunicji, +Don Kichot Uleczony+ Krzysztofa Kopki (1997), +Koriolan+ (wspólnie z K. Kopką) wg Williama Szekspira (1998) zrealizowany na terenie byłych pruskich, a następnie radzieckich koszar wojskowych, +Ballada o Zakaczawiu+ J. Głomba, K. Kopki i Macieja Kowalewskiego (2000), grana w nieczynnym kinie +Kolejarz+, +Hamlet, Książę Danii+ (wspólnie z K. Kopką) wg Szekspira (2001) w zrujnowanej sali teatralnej, +Obywatel M – historyja+ (2003) M. Kowalewskiego, inspirowana życiorysem byłego premiera Leszka Millera, +Wschody i Zachody Miasta+ (2003) i +Szaweł+ (2004) Roberta Urbańskiego, +Otello+ Szekspira (2006), +Łemko+ (2007) R. Urbańskiego w byłym teatrze varietes na Zakaczawiu, +Orkiestra+ (2011) K. Kopki, +Car Samozwaniec+ (2015) Adolfa Nowaczyńskiego oraz +Biesy+ (2017) wg Fiodora Dostojewskiego" - napisano.
fot. Albert Zawada/PAP
Wyjaśniono, że "poza Legnicą wystawił głośne +Zabijanie Gomułki+ wg Jerzego Pilcha (2007) w Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze (i ponownie w Legnicy w roku 2013) oraz sztukę Iwony Kusiak +Zapach żużla+ w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wlkp. (2009)". "W 2010 r. w warszawskim Teatrze Studio zrealizował +Księżną D'Amalfi+ J. Webstera, w 2012 dwa przedstawienia w teatrach łódzkich: +Marsz Polonia+ wg J. Pilcha w Teatrze Powszechnym oraz +Kokolobolo+ R. Urbańskiego w Teatrze Nowym" - czytamy w biogramie artysty.
"Kolejne lata to realizacje w Bielsku-Białej (+Cesarz Ameryki+ R. Urbańskiego, 2013), Gorzowie Wlkp. (+Wesołe kumoszki z Windsoru+ Szekspira, 2014, +Stilon – najlepszy ze światów+ Katarzyny Knychalskiej, 2016), Katowicach (+Czarny ogród+ wg Małgorzaty Szejnert, 2015), na scenie niezależnej (+Moja Bośnia+ K. Knychalskiej, 2014), a wreszcie premiera +Wielu demonów+ wg J. Pilcha w Państwowym Teatrze Dramatycznym im. Ilii Czawczawadzego w Batumi (Gruzja, 2016) oraz +Przerwanej odysei+ R. Urbańskiego w Macedońskim Teatrze Narodowym w Skopju w koprodukcji z Teatrem Modrzejewskiej w Legnicy (2016)" - napisano.
Przypomniano, że "ostatnie produkcje Głomba to: w Batumi +Haifa Hotel+ K. Knychalskiej wg Marka Hłaski 2018, w Gdańsku +Wieloryb+ wg J. Limona, 2018 (Nagroda Miasta Gdańska za reżyserię spektaklu), w Gliwicach +Miasto we krwi+ wg Szekspira, 2019, +Klasyczna koprodukcja+ K. Knychalskiej – spektakl powstały we współpracy między Teatrem Modrzejewskiej w Legnicy a Państwowym Teatrem Dramatycznym im. Ilii Czawczawadzego w Batumi (2019), +Wiele demonów+ wg Jerzego Pilcha w Teatrze Śląskim w Katowicach (2019) oraz +Gwałtu, co się dzieje+ A. Fredry w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wlkp. (2020)". "W 2022 r. zrealizował dwa lokalne projekty: w Teatrze Nowym w Zabrzu +Chopców z Roosevelta+ Katarzyny Knychalskiej (inspirowane książką Pawła Czado +Górnik Zabrze – opowieść o złotych latach+ oraz spektakl +Papusza znaczy lalka+ Katarzyny Knychalskiej w Teatrze im. Osterwy w Gorzowie Wlkp." - czytamy na stronie legnickiego teatru.
"Jacek Głomb za swą działalność reżyserską był wielokrotnie nagradzany. Otrzymał m.in. nagrodę za reżyserię +Złego+ na III Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej w 1997 r., za inscenizację +Koriolana+, wg Fundacji Theatrum Gedanense najlepszego spektaklu szekspirowskiego w Polsce w sezonie 1998/99" - napisano. "+Ballada o Zakaczawiu+ zwyciężyła w VII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, a za jej reżyserię Głomba uhonorowano w 2002 r. najbardziej prestiżową w Polsce nagrodą reżyserską im. Konrada Swinarskiego, przyznawaną przez miesięcznik +Teatr+. +Otello+ przyniósł mu laur najlepszego reżysera X Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku (2006), +Zabijanie Gomułki+ nagrodę reżyserską XIII Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, +Orkiestra+ zdobyła takąż nagrodę na zabrzańskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej +Rzeczywistość przedstawiona+ (2012), a w 2014 r. jej wersję telewizyjną wyróżniło Europejskie Stowarzyszenie Telewizji Regionalnych CIRCOM na festiwalu w Kavtacie (Chorwacja). W tymże roku w ramach Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej przyznano mu Nagrodę im. Kazimierza Dejmka +dla dyrektora teatru szczególnie przyjaznego polskiej dramaturgii współczesnej w ostatnich dwudziestu latach+" - czytamy o sukcesach reżysera.
Podkreślono, że "pięć spośród przedstawień Głomba – +Pasja+, +Ballada o Zakaczawiu+, +Wschody i Zachody Miasta+, +Orkiestra+ oraz legnickie +Zabijanie Gomułki+ – zostało przeniesionych do telewizji, dla której zrealizował też widowisko muzyczne +Kwiaty polskie+ (2005)".
"W 2007 r. po raz pierwszy, dwa lata później po raz drugi Głomb zorganizował w Legnicy Międzynarodowy Festiwal Teatralny +Miasto+, którego pierwsza edycja otrzymała nagrodę +Dolnośląski Brylant Roku+. Był dyrektorem artystycznym XI Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii +Talia+ w Tarnowie (2008) oraz jurorem festiwali teatralnych" - napisano.
Przypomniano, że "w 2008 r. nakręcił swój debiutancki film fabularny +Operacja Dunaj+, którego światowa premiera odbyła się na festiwalu w Karlowych Warach w lipcu 2009 r. Film odwiedził festiwale w Polsce, Czechach, Bułgarii, Niemczech, Austrii, Portugalii, USA, Turcji, Indiach, na Islandii i na Litwie" - wyjaśniono.
Podkreślono, że "działalności artystycznej Jacka Głomba nie sposób oddzielić od jego aktywności społecznej". "Jego spektakle pomagały kreować nową tożsamość Legnicy i Dolnego Śląska, w której dawne łączyło się z nowym. Był zawsze czynnym orędownikiem pojednania między narodami, starał się propagować wizerunek Legnicy jako miasta wielu kultur i narodowości, realizował przedstawienia teatralne, przybliżające widzom Legnicę i Dolnego Śląska nie tylko polską, ale i niemiecką, radziecką, żydowską, ukraińską i łemkowską" - napisano na stronie legnickiego teatru.
Wyjaśniono, że "uznając za najważniejszą misję sztuki naprawianie świata, od lat praktykował wychodzenie teatru w przestrzeń miasta, próbował ratować przez teatr zdegradowane budowle czy całe dzielnice Legnicy (projekt +Teatr, którego Sceną jest Miasto+), wspierał nieustającą od lat, wielostronną działalność edukacyjną legnickiego teatru". "Z pasji społecznej wyrósł wreszcie jego projekt: Fundacja Jacka Głomba +Naprawiacze Świata+" - dodano.
Przypomniano, że w 1997 r. przyznano mu statuetkę Rudolfiny za "szczególne osiągnięcia na rzecz rozwoju województwa legnickiego". Dwukrotnie nominowano go do Paszportu "Polityki" i nagrody "Pegaza".
W 2002 r. odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi, a Dolnośląskie Media przyznały mu tytuł Osobowości Twórczej Roku. W 2003 r. otrzymał Dolnośląski Klucz Sukcesu w kategorii "największa osobowość w promocji regionu". W 2013 r. uhonorowano go Nagrodą Obywatelską Unii Europejskiej, a w 2014 r. – Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze – Gloria Artis". W 2018 r. otrzymał Nagrodę im. Zygmunta Hübnera "Człowiek Teatru". Jest członkiem Polskiego PEN Clubu.