W lutym w Nowym Teatrze będzie można obejrzeć spektakle w streamingu oraz VOD, w tym premiery trzech spektakli tanecznych.
fot. Magda Hueckel
28 stycznia – 4 lutego VOD
Nowe Horyzonty w Nowym Teatrze
Holy Motors Leos Carax
Pokazy filmów i prelekcje Tomasza Kolankiewicza online. Cykl tworzony we współpracy z Nowymi Horyzontami.
Bilety: 10 zł
1 lutego | 20.00 STREAMING VOD
Apokalipsa
Michał Borczuch
Europę po dwóch wojnach światowych przenikają wciąż włókna i strzępy ideologii. Pier Paolo Pasolini udziela ostatniego wywiadu i w kilka godzin później ginie. Jego zmasakrowane ciało z plaży w Osti staje się ponurym prognostykiem dla Europy. Następnego dnia Oriana Fallaci pisze do niego list, ujawniając sekrety ich ambiwalentnej przyjaźni. U bram Włoch stoi obcy, by dołączyć do proletariackich mas...
Michał Borczuch powołuje do życia bohaterów tamtych wydarzeń, i ówczesne konflikty, które dzisiaj nabierają śmiertelnej wyrazistości. Osobiste przekleństwa Pasoliniego i Fallaci stają się pożywką dla upiornych współczesnych postaci.
Dobra córka i wyrodny syn starej dobrej Europy. Inspiracje przedstawienia Michała Borczucha tkwią w dwóch radykalnie wyrazistych a jednocześnie przeciwstawnych dyskursach traktujących o cywilizacji Zachodu i jej fantazmatycznym Innym – uosobionym w postaci wyznawcy Islamu, terrorysty, nielegalnego imigranta. Literacką inspirację dla scenariusza stanowią dwie postaci: ikona dwudziestowiecznego dziennikarstwa politycznego, Oriana Fallaci oraz reżyser, dramatopisarz i poeta, Pier Paolo Pasolini.
Między wściekłością i dumą Fallaci i uwiedzionym postacią innego kontestatorem Pasolinim rozciąga się przestrzeń przedstawienia Borczucha.
W krajobrazie kulturowej apokalipsy wyłaniającej się z wywiadu Fallaci z Fallaci, Borczuch doprowadza do spotkania umierającej na początku XXI wieku reporterki, „ostatniej Europejki", i zamordowanego latach 70. w niewyjaśnionych okolicznościach reżysera, „wyrodnego syna Europy". Trawieni przez obsesje, lęki, pożądania i melancholię, wybitni i jednocześnie małostkowi tworzą diagnozę kultury i społeczeństwa, w którym żyją. I umierają. Borczuch włącza się w tę dyskusję, stawiając pytania o to, w jaki sposób określając naszą europejską tożsamość podążamy w stronę Pasoliniego lub w stronę Fallaci.
Bilety: 15 zł
5 lutego
Dom. Plan sytuacyjny
Piotr Froń
Całoroczny projekt dramaturgiczny tegorocznego stypendysty Nowego Teatru.
„Dom. Plan sytuacyjny” to internetowy hipertekstowy reportaż dramatyczny. Interaktywny spacer po warszawskich wnętrzach i zapis ich zwyczajności w relacjach między człowiekiem a przestrzenią. Każdy z dwunastu rozdziałów to opowieść o domu, którego plan staje się polem odkrywania kolejnych warstw pamięci. Każdy ma początek, ale nie ma końca. To podróż po domu. Po osiach czasu i przestrzeni. Wertykalnie i horyzontalnie.
4 - 10 lutego
Nowe Horyzonty w Nowym Teatrze
Biały, biały dzień Hlynur Pálmason
Pokazy filmów i prelekcje Tomasza Kolankiewicza online. Cykl tworzony we współpracy z Nowymi Horyzontami.
Bilety: 10 zł
fot. mat. teatru
7 lutego | 19.00 PREMIERA! STREAMING VOD
Wstyd
Gosia Wdowik
Opowieść o trzech pokoleniach kobiet z jednej rodziny, które mierzą się z pytaniami o dziedziczność wstydu. Kogo i co zdarza im się porzucić, by się od wstydu uwolnić?
Wstyd to ostatnia część tryptyku teatralnego Małgorzaty Wdowik o emocjach. Reżyserka, wychodząc od osobistej historii, rozważa, jak funkcjonuje wstyd jako narzędzie budowania nierówności społecznych. Zastanawia się, komu przysługuje przywilej opowiadania o słabości i wstydzie i jak to robić. Wstyd to przecież moment, gdy stajemy się widoczni, mimo że nie jesteśmy na to gotowi. Do roli obserwatora intymnych relacji rodzinnych reżyserka zaprosiła dokumentalistkę Agatę Baumgart, badającą od lat relacje matek i córek.
Z eksplikacji reżyserki:
Przez jakiś czas ta historia była dla niej nudna. Raz już próbowała ją spisać. Kiedyś nawet kupiła zeszyt. Skończyła na jednej kartce. Na momencie, kiedy się urodziła. A przecież nie chodziło o to, że nie pamiętała. Dzięki mamie miała dobrą pamięć. Bo ta kiedy była w ciąży z nią nie dopuszczała męża do siebie. To takie zwierzęce określenie. To przecież byka do krowy się dopuszcza. Na wsi te określenia się ze sobą mieszały. I jak tak zaczęła pisać to zrozumiała, że od początku była przegrana bo nawet te zwierzęta były tam ważniejsze od nich. Świni trzeba było dać jeść a im niekoniecznie. Bo świnia jak się naje to będzie gruba i będą z tego pieniądze. A co będzie z dzieci? Na to pytanie nie umiała odpowiedzieć i tak przestała pisać.
Bilety: 15 zł
fot. Maurycy Stankiewicz
12 lutego | 19.00 PREMIERA! VOD 24H
Salvage
Katarzyna Wolińska
Partner: Goethe-Institut
Spektakl będzie dostępny na 24h
Po ostatecznym upadku ostatniego Krwawego Pomnika z jego martwego, skamieniałego ciała wyłoniła się przestrzeń dla futurystycznych eksploracji. Na gruzach starego porządku Grupa Ocalali-ech przemierza Planetarne Ruiny i stopniowo odzyskuje Przyszłość. Dziwna to przestrzeń, znajoma i zarazem kompletnie nowa, prawie niemożliwa. Z pęknięcia tyrana rozpościera się horyzont, o którym nie śniło się waszym filozofom, prawdziwy koszmar ojców-narodów. Ale skoro oni wszyscy upadli, niech śpią forever. Tymczasem, tutaj właśnie Ocalali-e znajdują miejsce dla gier i zabaw, dla rytuałów i zwyczajów. Swoją Przyszłość pielęgnują z zaciekawieniem, uczą się odzyskiwać to, co wydawało się na zawsze utracone. Tutaj czas i przestrzeń poruszają się w tańcu w sposób kulisty, a Odzyskiwacz-ie z Salvage odkrywają jak obracać się w rytmach świata, który wznieciły z pyłu przewróconej Historii.
Salvage to multidyscyplinarna przestrzeń choreograficzna, koncert tańca z gatunku naukowo-fantastycznego. Salvage wyłania się między wysypiskiem Historii – garbage - a Ocaleniem - salvation – (China Mieville). Salvage to kontener przyszłości mieniący się miriadami tańca, historii, śpiewów, i zjaw(isk) nadprzyrodzonych. A wszystko to - z odzysku.
Salvage jest kalejdoskopem, buszem pełnym duchów i przodków, placem, oceanem, stocznią, sceną. Powstaje z historii osobistych i kolektywnych, z pracy w zespole, w którym jest miejsce na rodzinę, przyjaciół i nieznajomych. Salvage jest próbą pokonania strachu i stworzenia możliwości kolektywnej Przyszłości. Salvage to entuzjastyczny eksperyment aspirujący w stronę futurologii, tworzony z determinacją i choreograficzną wyobraźnią.
Bilety: 10 zł
fot. Maurycy Stankiewicz
13 lutego | 19.00 PREMIERA! VOD 24H
Expiria
Agnieszka Kryst
Expiria to studium kobiecego ciała. Inspiracja do spektaklu została zaczerpnięta ze sztuk wizualnych oraz z tańca ekspresjonistycznego z pierwszej połowy XX wieku. Poruszające się ciało tworzy intymny krajobraz, ukazuje się jako niewyczerpane źródło energii, siły i pożądania. Jest w ciągłym ruchu, nieustannie przemienia się i transformuje. Tańcząc ustanawia i kwestionuje granice pomiędzy swoją abstrakcyjnością a materialnością. Subtelnie uwydatnia swój potencjał fizyczny i emocjonalny. Bawi się formą i ciągle się jej wymyka, tym samym odzyskuje swoją autonomię i siłę sprawczą. Uwalnia się relacja, która łączy je z naturą. Ta energia bezustannie przepływa otwierając kolejne przestrzenie cielesnej wolności.
„Ciało w Expirii to ciało, które eksponuje siebie w ruchu, ciało, które ten ruch kocha, które się w tym ruchu smakuje, które przez ten ruch się emancypuje. Jego nagość, eksponując się w swej delikatności i intymności, emanuje siłą. To ciało, które poprzez taniec jest w świecie i ten świat afirmuje” Agata Siniarska, dramaturgia.
Bilety: 10 zł
fot. Maurycy Stankiewicz
14 lutego | 19.00 PREMIERA STREAMINGU VOD
Silenzio!
Ramona Nagabczyńska
Partnerzy: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Centrum w Ruchu.
Opera to oś spektaklu Ramony Nagabczyńskiej. Choreografka, aby opowiadać o kobiecych głosach, odwołuje się do opery – dziedziny sztuk performatywnych wystawianej w niemalże niezmienionej formie od wieków.
Głos kojarzony jest głównie ze sferą symboliczną; ze znaczeniami przypisywanymi dźwiękom. Zapominamy, że jest manifestacją skomplikowanych cielesnych predyspozycji. Te głosy, które wymykają się porządkowi symbolicznemu są przesuwane poza nawias: co nie oznacza, że nie istnieją - jedynie, że utraciliśmy zdolność ich słyszenia. Tradycyjne praktyki kobiecego śpiewu znalazły swój ujarzmiony przez kompozytorów operowych odpowiednik w postaci wirtuozerskich arii operowych. Tam pierwotna ekstaza głosu miesza się z wyrafinowaną propagandą krzywdzącego porządku.
Starogrecka praktyka aischyrologii, polegająca na używaniu obscenicznego języka, wywodzi się z kobiecych rytuałów. Nie istnieje współczesny odpowiednik tej praktyki - wręcz przeciwnie: wulgaryzmy i odwołania do abiektalnej strony cielesności bulwersują, gdy wychodzą z ust kobiet.
Polityczność głosu jest ustanawiana nie tylko przez znaczenia wypowiadanych słów, lecz w równej mierze dzięki zaznaczaniu cielesnej obecności partykularnych ciał.
Bilety: 10 zł
20 - 21 lutego | VOD 36H
Creation (Pictures for Dorian)
Gob Squad/ Festiwal Nowa Europa. Zbliżenia
Wielopokoleniowe show z udziałem londyńskich gości, których życie upłynęło na deskach scenicznych lub aspirujących do aktorstwa.
Kreacja jest domeną bogów i artystów, którzy tworzą piękno samym aktem woli, albo pracą rąk. Ale kto decyduje o tym, co jest piękne? I jak działają mechanizmy władzy ukryte w trójkącie relacji między artystą, obiektem i widzem?
Ekipa Gob Squad podróżuje po świecie od 25 lat. Zaczynali we wczesnej młodości, a teraz, w mocno średnim wieku, wciąż jeszcze nie chcą zejść ze sceny. W spektaklu Creation (Pictures for Dorian) [Kreacja (Obrazy dla Doriana] na scenie dołącza do nich zróżnicowana grupa miejscowych wykonawców, młodszych i starszych o pokolenie od stałych członków zespołu. Jaki mają cel? Chcą dostrzec co kryje się za lustrem próżności i zbadać naturę piękna, moralności, starzenia się i władzy, zadając przy tym żartobliwie pytanie: czemu tak bardzo pragną być oglądani?
Inspiracją do powstania projektu był tytułowy bohater powieści Oscara Wilde'a Dorian Gray, który bezprawnie wkracza w boską domenę nieśmiertelności za sprawą magicznego obrazu. Przestaje się starzeć i, kosztem swojej duszy, pozostaje wiecznie młody i piękny. Być może każdy z nas ma w sobie coś z Doriana. Ale co się stanie, jeśli świat na zawsze pozbawi go świateł sceny?
Pomysł i reżyseria: Gob Squad
Performans: Gob Squad (Johanna Freiburg, Sean Patten, Sharon Smith, Berit Stumpf, Sarah Thom, Bastian Trost, Simon Will)
Występują: Gob Squad oraz lokalni goście
Dźwięk: Sebastian Bark, Jeff McGrory (Torsten Schwarzbach)
Wideo: Miles Chalcraft (Noam Gorbat)
Kostiumy: Ingken Benesch
Scenografia: Lena Mody
Reżyseria świateł oraz kierownictwo techniczne: Chris Umney (Max Wegener)
Dramaturgia and produkcja: Christina Runge
Bilety: 10 zł
25 lutego – 3 marca
Śmierć Ludwika XIV, reż. Albert Serra
Nowe Horyzonty w Nowym Teatrze
Pokazy filmów i prelekcje Tomasza Kolankiewicza online. Cykl tworzony we współpracy z Nowymi Horyzontami.
Bilety: 10 zł