EN

31.03.2023, 21:56 Wersja do druku

Warszawa. Kwiecień w Komunie

Kwiecień w Komunie Warszawa to wiosenny rozkwit. Czeka nas pierwsza premiera sezonu, wystawa o warszawskiej architekturze i urbanistyce, warsztaty fotograficzne ostatnich portretów i następna debata o ekosystemie sztuk performatywnych. Na naszej scenie odbędzie się także gościnnie festiwal poznańskiej Sceny Roboczej w trakcie którego możecie zobaczyć aż 4 spektakle. Zapraszamy!

„Czarny to mój szczęśliwy kolor” / fot. Maciej Zakrzewski / mat. teatru

Inne aktualności

FESTIWAL Scena Robocza Fest. 15–16.04.2023
sobota 15.04, godz. 18 & 19:30
niedziela 16.04, godz. 18 & 19:30
bilety w przedsprzedaży online w cenie 30 / 40 zł

Zapraszamy na weekend pełen wrażeń podczas którego na deskach Komuny Warszawa zagości poznańska Scena Robocza z aż 4 spektaklami.

Szok i niedowierzanie, nadmiar w pełni!

- DZIEWCZYNY OPISUJĄ ŚWIAT, reż. Aleksandra Jakubczak, 15/04, g. 18.00 - CZARNY TO MÓJ SZCZĘŚLIWY KOLOR, chor. Michał Przybyła, 16/04, g. 18.00
- JAK ZUPEŁNIE ZNIKNĄĆ, reż. Popova / Trajkowska / Cognac, 16/04, g. 19.30

“SCENA ROBOCZA to przede wszystkim ludzie. Ludzie, którzy wspierają lokalne środowisko artystyczne, dzieląc się swoimi kompetencjami.

Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA to unikatowy, całoroczny projekt, którego ideą jest konsolidacja poznańskiego środowiska artystycznego – spotkanie różnorodnych (czasem sprzecznych) modeli pracy, wizji praktyk artystycznych, warsztatów, estetyk oraz pomysłów na rolę teatru.

SCENA ROBOCZA to przestrzeń stymulująca lokalną aktywność i międzypokoleniową wymianę doświadczeń. W naszych działaniach staramy się skutecznie zacierać różnice między osobami uprzywilejowanymi, a dyskryminowanymi.

Współdziałanie. Solidarność. Polifoniczność. Uważność. Kreatywność. To wartości, którymi kierujemy się w naszych działaniach.”

WYSTAWA / DEBATA / SPACERY Kto wymyśla Warszawę?, 21-23.04
wstęp wolny

Budować nowe teatry? Burzyć stare biurowce? Remontować? Sprzedawać? Czyje interesy są ważniejsze? Ile to kosztuje? Takie i podobne pytania będziemy zadawać w ramach wydarzenia “Kto wymyśla Warszawę?”.

Obecna siedziba Teatru Komuna Warszawa, to d. szkoła podstawowa – po niewielkich, niskokosztowych adaptacjach jest jedną z ważniejszych scen stolicy oraz warszawskim centrum rezydencyjnym. To również modelowy przykład nowatorskiego myślenia o rozwoju miasta: konserwującego zastaną architekturę, nadający jej nowe funkcje, otwierającego się na potrzeby lokalnych społeczności. W ramach wydarzenia zaprosimy na wystawę, debatę i spacery.

Kuratorka: Bogna Świątkowska
Współpraca: Fundacja Bęc Zmiana

WARSZTATY Ze śmiercią mi do twarzy. Fotograficzne warsztaty autoportretu ostatniego.
sobota 22.4.2023, godz. 15:00-18:00
bilety w cenie 100 / 200 zł

Warsztat “Ze śmiercią mi do twarzy” wpisuje się w nurt ars moriendi, sztuki (i warsztatów) umierania. Dzięki technikom fotografo-terapeutycznym dotkniemy emocji i uruchomimy refleksję nad stosunkiem do własnej śmierci. Poprzez wykonany w trakcie warsztatów fotograficzny autoportret (który zawsze może być tym ostatnim w naszym życiu), przyjmiemy kilka odmiennych perspektyw, spoglądając na własną śmierć również oczami bliskich. W połączeniu z otwartością uczestników, gotowością na osobiste doświadczanie i dzielenie się, być może uda nam się spojrzeć śmierci w twarz z mniejszym lękiem, a na życie z większą uważnością. A autoportret, który powstanie może będzie ostatnim, może będzie naszym wizualnym epitafium.

Warsztat odbędzie się w ramach “Szkoły umierania”, czyli cyklu regularnych spotkań i warsztatów dedykowanych umieraniu, śmierci i żałobie, prowadzonych wspólnie przez Teatr Komuna Warszawa i Instytut Dobrej Śmierci.

„Arianie” / fot. Magda Hueckel / mat. teatru

DEBATA Rozmowy o ekosystemie sztuk performatywnych w Warszawie: Dom produkcyjny vs. scena dla tańca albo jak to się robi w Berlinie…
środa 26.4, godz. 19:00
wstęp wolny

Po burzliwej pierwszej debacie o warszawskim ekosystemie sztuk performatywnych postaramy się jeszcze odrobinę podgrzać emocje. Czym różni się system tworzenia sztuk performatywnych od systemu teatrów repertuarowych? Czy ważniejsza jest scena dla tańca czy dom produkcyjny? A może taka alternatywa nie ma sensu?

O berlińskim ekosystemie sztuk performatywnych opowie Mateusza Szymanówka – kurator tańca w berlińskim Sophiensæle a wspólnie będziemy rozmawiać o potrzebach osób tworzących, produkujących i ostatecznie o widowni…

Udział wezmą: Mateusz Szymanówka (kurator tańca, Sophiensæle), Joanna Szymajda (kuratorka tańca, Instytut Sztuki PAN), Urszula Kropiwiec (wicedyrektorka, Nowy Teatr), Wojtek Ziemilski (reżyser), Grzegorz Laszuk (Teatr Komuna Warszawa), prowadzenie: Piotr Morawski

Współpraca: Warszawskie Obserwatorium Kultury

PREMIERA IMPERIAL
czwartek 27.04, godz. 19:00
piątek 28.04, godz. 19:00
sobota 29.04, godz. 19:00
bilety w cenie 30/40 zł

Oto na parkiet publiczność spogląda:
I już po sali wirując ślizgają się pany,
I już w rozwiązłym walcu się unoszą damy;
Jedne szlachetną, smukłą linią płyną,
Inne nóżką swobodną wychyną!
Tu dla żądnych spojrzeń doskonalą sztuką ciała
uroki, których natura szczędzić nam nie chciała;
Tam zbytkiem fikcji lot swój uskrzydlają,
To w prawo, to w lewo, w walcu nie ustają.*
(Byron/Herbut/Sakowicz)

Głównym tematem spektaklu “Imperial” jest walc. Po „Masakrze”, w której Sakowicz i Herbut badali politykę reprezentacji tańców latynoamerykańskich, tym razem skupiają się na tańcu funkcjonującym na przecięciu form standardowych, użytkowych, chłopskich i balowych jednocześnie. Historycznie rewolucyjność walca manifestowała się w fizycznej bliskości ciał, eskalacji tanecznej przyjemności i rozgrzaniu wyobraźni. Jego skandaliczna natura polegała także na zrównaniu w tańcu klas społecznych, które do tej pory nie miały prawa spotkać się na parkiecie. Walc był środkiem zmieniającym świadomość – także tę społeczną. Dziś podtrzymuje romantyczne fantazje o elegancji, przepychu i luksusie.

Eksploracja walca (i jego nieoczywistej historii) pozwala zadać pytanie nie tylko o jego eskapistyczną moc, ale także o klasowość choreografii: jak przejęcie tańca przez określoną klasę społeczną może wpływać na polityczność poruszających się ciał i czy może stać się elementem kulturowego awansu?

SPEKTAKL GOŚCINNY / NOWE EPIFANIE Arianie, reż. Beniamin M. Bukowski
niedziela 2.04.2023, 15:30
bilety w cenie 35 / 50 zł

Ze względu na ogromne zainteresowanie, zapraszamy na drugi, dodatkowy pokaz spektaklu!

”Spektakl w różnych kontekstach – lokalnym, historycznym i współczesnym – przygląda się fenomenowi jednego z najbardziej fascynujących ruchów religijnych, intelektualnych i społecznych, jakie działały na naszych ziemiach: wspólnocie Braci Polskich, zwanych przez oponentów arianami. […]

Stwarza też okazję do zmierzenia się z problematyką indywidualnej wiary w zderzeniu z instytucjonalną religijnością, podnosząc kwestię wizji chrześcijaństwa radykalnie odmiennej od tej, która obecnie dominuje w Polsce. Czy możliwy jest inny sposób myślenia o naszym kraju, o wspólnocie, o debacie publicznej, o wierze i religii? Czy ariańska utopia, gdyby uniknęła prześladowań, zdołałaby przetrwać, zmieniając Rzeczpospolitą w najbardziej postępowy i rozwinięty kraj Europy”.

Źródło:

Materiał nadesłany