Nagroda im. Konstantego Puzyny została w tym roku przyznana Adamowi Ziajskiemu, założycielowi Sceny Roboczej w Poznaniu, za stworzenie i prowadzenie ośrodka teatralnego, stanowiącego modelowy przykład oddolnego budowania przez organizację pozarządową instytucji wspierającej niezależne działania artystyczne oraz aktywność na rzecz społeczności lokalnej.
mat. organizatora
W tym roku nominowane i nominowani do nagrody byli również:
- Anna Augustynowicz i Jakub Skrzywanek za modelowy proces przekazania dyrekcji artystycznej ważnej instytucji kultury, gwarantujący jej rozwój.
- Jakub Skrzywanek za umożliwienie w ramach teatralnej fikcji w spektaklu Spartakus. Miłość w czasach zarazy realizację tego, czego rzeczywistość społeczno-polityczna w naszym kraju ciągle ludziom zabrania.
- Twórczynie i twórcy musicalu 1989.
- Sebastian Majewski za twórczość dramatopisarską i za sposób, w jaki prowadzi Teatr Dramatyczny im. Szaniawskiego w Wałbrzychu, otwierając go na młodych ludzi i stwarzając im szanse rozwoju.
- Duet twórczy Iwona Nowacka i Janek Turkowski za działalność konsekwentnie prowadzoną od dekady, a zwłaszcza za spektakl JaWa.
- Katarzyna Szyngiera, reżyserka, która robiła spektakle o Ukrainie i relacjach polsko-ukraińskich, pracowała w Ukrainie i z ukraińskimi artystami w Polsce na długo przed wojną, tworząc w ten sposób realne podstawy dzisiejszej współpracy. Współautorka libretta i reżyserka musicalu 1989.
Biennale Warszawa, instytucja która zakończyła działalność latem tego roku znakomitą wystawą Seeing Stones and Spaces
Teatr na Faktach z Wrocławia.
W ubiegłych latach Nagrodę im. Konstantego Puzyny otrzymali Komuna// Warszawa (2015), Justyna Sobczyk (2016), protestujące aktorki, aktorzy oraz publiczność Teatru Polskiego we Wrocławiu (2017), Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy działający pod dyrekcją Jacka Głomba (2018), Dorota Buchwald i zespół Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie (2019), Ewa Guderian-Czaplińska (2020), Joanna Szczepkowska (2021) oraz Daniel Jacewicz z Teatru Brama w Goleniowie (2022).
Nagroda jest przyznawana corocznie za działalność teatralną łączącą sztukę i życie, twórczą oryginalność z zaangażowaniem w sprawy publiczne. Powstała z inicjatywy redakcji „Dialogu”, a jej fundatorem jest Instytut Książki. Przyznaje ją Kapituła złożona z redaktorek i redaktorów „Dialogu” oraz z kolejnych laureatów i laureatek. Laureat bądź laureatka otrzymuje statuetkę „Kamyk Puzyny” zaprojektowaną przez Krzysztofa M. Bednarskiego oraz dziesięć tysięcy złotych. Na uroczystość wręczenia nagrody zaprosimy w kwietniu do Poznania, o szczegołach będziemy informować.
Konstanty Puzyna (1929-1989) był krytykiem teatralnym, eseistą, redaktorem i poetą. W 1956 roku należał do założycieli miesięcznika „Dialog”, a w 1971 został jego redaktorem naczelnym. Zasługą Puzyny jest przełomowa edycja dramatów Witkacego, dzięki której trafiły potem na sceny. Jako krytyk miał dewizę: „Po jaką cholerę w ogóle pisać o teatrze, jeśli nie po to, by pisać o życiu?”.