Logo
Zaloguj się

Wybierz województwo

Magazyn

Tryb wojenny stał się normą

1.09.2025, 11:22 Wersja do druku

Na spektaklu premierowym aktorów przerosły emocje. Zwłaszcza w części palestyńskiej. Nagle na scenie pojawiły się łzy, wzruszenie, które uniemożliwiały kontynuowanie dialogu. To pokazuje, jak mocny jest spektakl ⁠„The Wall”, choć nie epatujemy w nim brutalnością.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Tryb wojenny stał się normą

Źródło:

dwutygodnik.com nr 419

Link do źródła

Autor:

Paweł Jędral

Wątki tematyczne

Ludzie
Realizacje repertuarowe
Teatry i instytucje

Swinarski biograficznie

Dzieje się więc tu aż nazbyt wiele w każdym z rozdziałów, gruby, 800-stronicowy tom czyta się błyskawicznie. Właściwie to gotowy materiał na serial dla którejś z filmowych platform. Jest tu wszystko, co lubi taki gatunek: wielka i mała historia, zwroty akcji, kontrasty i nieprzystające do siebie światy, Polska i świat, wątki obyczajowe i sensacyjne
– pisze Grzegorz Kondrasiuk w tygodniku „Do Rzeczy”.

Anda Rottenberg: mam bardzo mocne poczucie, że cały świat zmierza do wojny

Alinę Szapocznikow, Andrzeja Wróblewskiego i Andrzeja Wajdę połączyła wspólnota wrażliwości
– powiedziała w Studiu PAP Anda Rottenberg. Kuratorka, krytyczka i historyczka sztuki, była szefowa warszawskiej Zachęty wydała książkę „Trudny wiek”, w której przygląda się powinowactwom trojga artystów.

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”
Magazyn
Małgosiowe draperie na scenie
Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”
Magazyn
Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”
Magazyn