Magazyn

Swinarski biograficznie

1.09.2025, 09:49 Wersja do druku

Dzięki biografistyce oraz wydawanej masowo w ostatnich latach literaturze reporterskiej odsłaniają się mniej rozpoznane momenty historii i kultury polskiej. Co jakiś czas pojawiają się książki znaczące, kolejne tomy z dziejów naszej komedii ludzkiej. Do takich z pewnością należy „Konrad Swinarski. Biografia ukryta" Beaty Guczalskiej. pisze Grzegorz Kondrasiuk w tygodniku „Do Rzeczy”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Swinarski biograficznie

Źródło:

„Do Rzeczy” nr 36

Link do źródła

Autor:

Grzegorz Kondrasiuk

Data publikacji oryginału:

01.09.2025

Ludzie

Anda Rottenberg: mam bardzo mocne poczucie, że cały świat zmierza do wojny

Alinę Szapocznikow, Andrzeja Wróblewskiego i Andrzeja Wajdę połączyła wspólnota wrażliwości

– powiedziała w Studiu PAP Anda Rottenberg. Kuratorka, krytyczka i historyczka sztuki, była szefowa warszawskiej Zachęty wydała książkę „Trudny wiek”, w której przygląda się powinowactwom trojga artystów.

Chłodna skandynawska elegancja – 110 lat temu urodziła się Ingrid Bergman

Bardzo elegancka, a jednocześnie dość skromna, mimo że była jedną z największych gwiazd kina. Stworzyła własny aktorski styl

– określiła Ingrid Bergman krytyczka Ola Salwa w 110 rocznicę urodzin aktorki (PAP).

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Wczoraj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Małgosiowe draperie na scenie

Wczoraj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Wczoraj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”