Wiosną 2020 roku stanęliśmy w obliczu globalnego eksperymentu, w którym wszyscy tak samo zostaliśmy pozbawieni dotychczas oczywistych dla nas możliwości - swobodnego decydowania o sposobie spędzania wolnego czasu, spotykania się z ludźmi, przyjemności kontaktu z kulturą i rozrywką. Z dnia na dzień zostaliśmy skazani na izolację i pozbawieni dostępu do klubów, teatrów, muzeów i wszelkich miejsc, w których mogliśmy zaspokajać naturalną potrzebę interakcji z drugim człowiekiem.

Ja jako fotograf nagle straciłam możliwość realizacji swojej pasji i pracy. Będąc w izolacji, tęskniąc za zdjęciami, sceną postanowiłam sfotografować puste sceny - pisze Magdalena Woch. Wejść w teatr bez publiczności i aktora. Instytucje kultury zostały zmuszone do pozbawienia widza kontaktu ze sceną. Opustoszały nie tylko sceny. Po drugiej stronie tętniące dotychczas życiem zakulisowe przestrzenie zamilkły. Aktorzy, garderobiane, krawcowe, charakteryzatorzy, operatorzy, inspicjenci opuścili miejsca swojej pasji i pracy. Czas stanął w miejscu, pustka zawisła w powietrzu.

Wszechogarniająca pustka, chciałoby się rzec “włączcie telefony, przełamcie tą ciszę”.

Magdalena Woch

Miłośniczka fotografii od zawsze, swoją przygodę z fotografią profesjonalną zaczęła trzy lata temu kończąc Otwarte Studium Fotografii Politechniki Krakowskiej. Zafascynowana sceną teatralną, operową, klubową.

Fotoreporter portalu Muzyczny Kraków (https://muzyczny-krakow.eu/), gdzie fotografuje eventy kulturalne na krakowskiej scenie muzycznej. Współpracuje z Operą Krakowską, dokumentując fotograficznie operowe wydarzenia.

Prywatnie mama 5-letniej Amelki, pasjonatka jogi oraz wielbicielka dobrej kuchni.