Dwa performance: "Synesthesis" przygotowany przez niezależnych artystów, Joannę Sarnecką i Jakuba Hadera, oraz obraz choreograficzny "Ekstazy" w wykonaniu Teatru O.de.la można zobaczyć dziś o godz. 17 w Teatrze im. W. Siemaszkowej i o 19.30 w Sali Industrialnej Galerii Rzeszów. Bilety w cenie 10 zł do nabycia przez internet i w kasach Teatru.

Wakacje w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie to bardzo intensywny czas. Oprócz Międzynarodowego Festiwalu Sztuk TRANS/MISJE – TRÓJMORZE, który zgromadzi w stolicy Podkarpacia artystów z 12 państw, Teatr realizuje też założenia ogólnopolskiego projektu Przestrzenie Sztuki, którego jest regionalnym operatorem.

Już 25 sierpnia w jego ramach będzie można zobaczyć dwa wydarzenia artystyczne – performance „Synesthesis” przygotowany przez niezależnych artystów, Joannę Sarnecką i Jakuba Hadera, oraz obraz choreograficzny „Ekstazy” w wykonaniu Teatru O.de.la. Bilety w cenie 10 zł do nabycia przez internet i w kasach Teatru.

„Ekstazy”

„Ekstazy” to trzeci obraz choreograficzny Teatru O.de.la eksplorujący zagadnienie pojęcia koloru w ciele. Pełen jest struktur ruchowych powstałych na bazie treści czerpanych z odczuwania/odbierania fioletu. Fiolet jest kolorem wrażliwości na piękno, sztukę, wiąże się z poszukiwaniem duchowości w ciele, poszukiwaniem sacrum w indywidualnym wymiarze. Choreografia jest skonstruowana na zasadzie bodziec – reakcja, gdzie bodźcem dla tancerza jest barwa. Zbliżona jest do ekspresji naturalnej, polega na spontanicznym, nieintencjonalnym uzewnętrznieniu i wyrażaniu treści psychicznych w formach ruchowych. Praca nad choreografią prowadzona była na czterech poziomach obecności: stawania się w sobie, stawania się w kontakcie, stawania się niedostrzegalnym, stawania się przestrzenią.

„Choreografia ta jest eksperymentem. Czy ciało poddane działaniu barwy może stanowić narzędzie do budowania struktury choreograficznej? Czy ciało poddawane działaniu kolorów posługuje się jakimś uniwersalnym językiem? Jednak nas najbardziej, jako treść choreografii, interesuje fenomen wrażenia i doznania percepcyjnego.” – mówi o pracy nad spektaklem choreograf Marta Bury.

Teatr O.de.la powstał w 2014 r. w Rzeszowie. Obecnie w jego repertuarze są trzy spektakle: „Uwaga” (prem. 2019), „Kraksa” (prem. 2019), „Ekstazy” (prem. 2021). Spektaklu „Uwaga” wygrał trzecią edycję konkursu na najlepszy spektakl Teatru Niezależnego TheBestOff. Choreografką Teatru O.de.la jest Marta Bury – socjolożka, aktorka teatru lalek, choreografka teatralna, performerka. Od czterech lat jest freelancerką skupioną na pracy z ruchem. Jest autorką metody pracy z ciałem „stawanie się przestrzenią”, w której barwne wizualizacje psychokinetyczne wykorzystuje do tworzenia choreografii. Jej prace są raczej instalacjami ruchowymi opartymi w dużej mierze na improwizacji i dzikości ciała. Koordynatorem pracy Teatru jest Tomasz Kuliberda. Artyści współpracujący z Teatrem O.de.la to: Joanna Jaworska-Maciaszek, Olga Bury, Natalia Dinges, Krystian Łysoń, Piotr Stanek, Magda Widłak, Tomasz Hołubowicz, Maciej Maciaszek, Marta Ożóg, Piotr Karp. Motto Teatru: „W pracy twórczej poszukujemy kontaktu z człowiekiem, a także zmiany, ruchu, improwizacji”.

choreografia: Marta Bury

muzyka: Maciej Maciaszek

tancerze: Joanna Jaworska-Maciaszek, Natalia Dinges, Olga Bury, Krystian Łysoń, Piotr Stanek

scenografia: Marta Ożóg i Piotr Karp

kostiumy: Marta Ożóg

szycie kostiumów: Karina Mińkowska-Pado

produkcja: Tomasz Kuliberda

premiera:

25 sierpnia 2021 r., godz.17:00

Duża Scena Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie

fot. mat. organizatora

„SYNESTHESIS”

Performance „Synesthesis” został zrealizowany w nurcie art and science. Łączy taniec butoh z nowymi technologiami: trackingiem, syntezą modularną i sztuczną inteligencją. Stworzyło go dwoje artystów: Joanna Sarnecka – performerka, tancerka butoh i Jakub Hader – artysta wizualny, wykorzystujący w swojej pracy creative coding i syntezę modularną.

Jakie będzie doświadczenie przyszłego człowieka, oparte na ciele i poszerzone o technologię? Doświadczenie to być może przekroczy granicę zmysłów. Dzięki syntetyczności i synestezji stanie się czymś zupełnie nowym.

Drugim ograniczeniem, które rozszerzenie technologiczne może pokonać, jest czas. Odwiecznym pragnieniem ludzi było przekroczenie tej związanej z biologią determinanty. Poszukiwano eliksirów życia, by rozciągnąć tu i teraz poza horyzont czasu. Jednocześnie wynalazcom od dawna towarzyszyła idea wehikułu czasu, który pozwoliłby nawigować po epokach, zaglądać pomiędzy zdarzenia minione i przyszłe. Twórcy performance’u podjęli próbę stworzenia takiego wyobrażonego wehikułu z ciała i technologii, dzięki któremu tancerka może nawiązać dialog ze sobą minioną i przyszłą, możliwą, potencjalną. 

„Synesthesis” to medytacja, zaproszenie do podróży poza czas, poza to, co ludzkie, ale poprzez to, co ludzkie: ciało, ruch, czyli czas i formę, która na chwilę pojawia się, jak kwiat. Cieszy nas, zachwyca i głęboko porusza i przeszywa smutkiem kiedy więdnie. Jest jeszcze pamięć i wyobraźnia – te szczególne ludzkie właściwości, które w naszym tu i teraz pozwalają na przekraczanie granic czasu. Zaproszone do współtworzenia technologie poszerzają zakresy naszego doświadczenia. Pozwalają na nowo pomyśleć siebie, doświadczać tego, co na co dzień pozostaje poza zakresem zmysłów i poznania. Choć tak inne od nas, podobnie jak nasze ciała, tak ciała maszyn, pochodzą z ziemi. Bo nie ma nic poza nią. Jesteśmy zatem w gruncie rzeczy tym samym, tańczymy razem kosmiczny taniec tworząc przedziwne formy, kwiaty jednej nocy, kompletne, doskonałe i zarazem kruche, znikome jak „ślad owada na kamieniu”. Zanim się zorientujemy, już nas nie będzie. 

Joanna Sarnecka – antropolożka kultury, opowiadaczka i performerka. Tańczy taniec butoh. Działa społecznie także za pomocą środków artystycznych, w tym performatywnych. Ciekawi ją pamięć miejsca, także osadzona w przedmiotach, krajobrazie, tym, co nie-ludzkie. Interesuje się wielokulturowym dziedzictwem i ideą wielogatunkowej wspólnoty. Współtworzy kolektyw WMA – Wirtualnego Muzeum Antropocenu. Dwukrotna stypendystka MKiDN.

Jakub Hader – artysta nowych mediów (creative coding/synteza modularna) i założyciel grupy „Precyzja” (dzięki rekomendacji Centrum Sztuki WRO, Precyzja jest częścią projektu Polish Art Tomorrow). Od 10 lat pracuje na polu sztuki generatywnej i mappingu 3D, eksperymentuje z wieloma formami mediów. W pracy artystycznej skupia się na zaprogramowanych środowiskach wizualnych oraz interaktywnych instalacjach. Jest członkiem grupy A/V Space F!ght (Ambasadorzy Jazzu północnej Anglii 2013/2014). Jego prace wzbogacały spektakle teatralne, wystawy w muzeum oraz masowe, międzynarodowe wydarzenia kulturalne.

premiera: 
25 sierpnia 2021 r., godz.19:30 

Sala Industrialna Galerii Rzeszów

Partnerzy: Wirtualne Muzeum Antropocenu/ Fundacja na Rzecz Kultury Walizka

Spektakle powstały w ramach Przestrzeni Sztuki – projektu powołania interdyscyplinarnych centrów kultury, rozwijanego pod auspicjami Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Instytut Muzyki i Tańca. Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie jest regionalnym operatorem projektu. Projekt Przestrzenie Sztuki jest finansowany ze środków MKDNiS.