Aleksander Bardini to nie tylko znakomity aktor oraz reżyser, lecz także rodowity łodzianin.
fot. PAP/ Janusz Mazur
Aleksander Bardini to nie tylko znakomity aktor oraz reżyser, lecz także rodowity łodzianin. W dzieciństwie i młodości mieszkał w kamienicy Icka i Rozalii Auerbachów z końca XIX wieku przy ul. Zielonej 6 w centrum Łodzi. Ojciec Aleksandra jako zawodowy kucharz prowadził tam na parterze jadłodajnię. Dzisiaj w kamienicy ma swoje lokum m.in. popularna restauracja Anatewka, której właściciel pamięta o korzeniach znanego aktora i reżysera. Stąd zdjęcia młodego Aleksandra Bardiniego i jego rodziców w jednym z pokojów na I piętrze. Nasz bohater nie poszedł w ślady ojca. Bardziej niż gastronomia pociągała go muzyka oraz sztuka filmowa i teatralna. Dlatego studiował aktorstwo i reżyserię oraz działał w słynnym Żydowskim Towarzystwie Literacko - Muzycznym Hazomir, czyli „słowik" po hebrajsku. Jego siedziba mieściła się w pięknej, neorokokowej kamienicy Nissena Rosenbluma przy obecnej al. Kościuszki 21, która stoi pusta, zaniedbana i czeka na pilny remont.
Z czasem przeniósł się do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Polskim. Po agresji Niemiec na Polskę w 1939 roku znalazł się we Lwowie, gdzie - podczas okupacji radzieckiej - występował na deskach jednego z teatrów. Gdy latem 1941 roku do grodu Semper Fidelis wkroczył Wehrmacht, Aleksander został przesiedlony do miejscowego getta. Na szczęście udało mu się uciec i ukryć w prywatnym mieszkaniu. Gdy Lwów ponownie zajęła Armia Czerwona, wrócił do występów scenicznych i stanął na ślubnym kobiercu. Jego wybranką została Julia Aftanazy. Owocem ich miłości była córka Maria. Wkrótce Bardini trafił do Polski w nowych granicach. Całe swoje życie związał z teatrem i filmem. Grał m.in. w filmach Wajdy i Kieślowskiego. Zmarł w 1995 roku w wieku 82 lat. Pochowany został na Powązkach w Warszawie.
Od prof. Wilczura do Kieślowskiego
Jako aktor Aleksander Bardini zadebiutował tuż przed wojną rolą lekarza w filmie Michała Waszyńskiego „Profesor Wilczur". Po wojnie zaś wystąpił m.in. w filmach Krzysztofa Kieślowskiego. Jedna z najbardziej zapamiętanych to rola adwokata Labradora w dramacie „Bez końca", którego akcja dzieje się w stanie wojennym. Ponadto wystąpił w paru częściach „Dekalogu" oraz - u boku gwiazdy formatu europejskiego Julietty Binoche - w filmie pt. „Trzy kolory. Biały".