Wiesław Kowalski wybiera najlepsze jego zdaniem spektakle 41. Warszawskich Spotkań Teatralnych.
NAJLEPSZY REŻYSER:
Franciszek Szumiński – “Śmierć Iwan Iljicza” – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Ewelina Marciniak – “Bokser” – Thalia Theater w Hamburgu
Łukasz Kos – „Fanny i Aleksander – Teatr im. Heleneny Modrzejewskiej w Legnicy
Jędrzej Piaskowski – „Nad Niemnem” – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
***
NAJLEPSZY SPEKTAKL:
“Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
„I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
„Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
***
NAJLEPSZY TEKST:
Jolanta Janiczak – „I tak nikt mi nikt nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
***
NAJLEPSZA SCENOGRAFIA:
Mirek Kaczmarek – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu; „Dług” – reż. Jan Klata – Teatr Nowy Proxima w Krakowie
Anna Met – „Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Łukasz Surowiec – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
***
NAJLEPSZA MUZYKA:
Jan Duszyński – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Dominik Strycharski – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Krzysztof Kaliski – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wojciech Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
***
NAJLEPSZY ZESPÓŁ AKTORSKI:
Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos
***
NAJLEPSZA KREACJA ZESPOŁOWA CAŁEGO TEATRU:
Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy – “Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos
***
NAJLEPSZA AKTORKA:
Monika Frajczyk – “Dług” – reż. Jan Klata – Tatr Nowy Proxima w Krakowie
Antonina Choroszy – „Matka” – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
***
NAJLEPSZY AKTOR:
Krzysztof Matuszewski – „Śmierć Iwan Iljicza” – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Robert T. Majewski – „Protest” – reż. Aldona Figura – Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy
***
NAJLEPSZA MĘSKA ROLA DRUGOPLANOWA:
Michał Majnicz – "Jeńczyna” – reż. Monika Strzępka – Narodowy Stary Teatr w Krakowie
Janusz R. Nowicki – „Protest” – reż. Aldona Figura – Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy
***
NAJLEPSZA ŻEŃSKA ROLA DRUGOPLANOWA:
Marta Ledwoń – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Małgorzata Brajner – „Śmierć Iwan Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
***
NAJLEPSZE KOSTIUMY:
Anna Met – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Julia Kornacka – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Mirek Kaczmarek, Krystian Szymczak – “Dług” – reż. Jan Klata – Teatr Nowy Proxima w Krakowie
Hanna Maciąg – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
***
NAJLEPSZA DRAMATURGIA/ADAPTACJA:
Hubert Sulima – „Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie i konsultacje dramaturgiczne przy „Fanny i Aleksander” – reż. Łukasz Kos – Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
***
NAJLEPSZA CHOREOGRAFIA:
Dominika Knapik – „Bokser” – reż. Ewelina Marciniak – Thalia Theater w Hamburgu
Szymon Dobosik – “Nad Niemnem” – reż. Jędrzej Piaskowski – Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
***
NAJLEPSZE ŚWIATŁO:
Daniel Sanjuan Ciepielewski – “Śmierć Iwa Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
Aleksandr Prowaliński – „Matka” – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
Jacqueline Sobiszewski – „I tak nikt mi nie uwierzy” – reż. Wiktor Rubin – Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie
***
NAJLEPSZE VIDEO:
Natan Berkowicz – „Matka” – reż. Radek Stępień – Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu
***
NAJWIĘKSZA NADZIEJA:
Robert Ciszewski – “Śmierć Iwana Iljicza” – reż. Franciszek Szumiński – Teatr Wybrzeże w Gdańsku
***
NAJWIĘKSZE ROZCZAROWANIE:
Bardzo słaba słyszalność aktorów (niekiedy), nawet w spektaklach granych przy wspomaganiu mikroportów.
***
NAJWIĘKSZY ZNAK ZAPYTANIA:
Dykcja aktorów czy zła akustyka? – to najczęściej temat kuluarowych rozmów w trakcie i po przedstawieniach.