Magazyn

Matrona od dekonstrukcji

14.12.2022, 12:08 Wersja do druku

Choć Monika Strzępka w środowisku artystycznym od zawsze postrzegana była jako artystka przełamująca schematy i lubująca się w antynarodowej dekonstrukcji, to awantura o jej szefowanie warszawskiemu Teatrowi Dramatycznemu pokazała szerokiej opinii publicznej coś znacznie ważniejszego - że tą ważną instytucją kierowała osoba skrajnie zideologizowana, podporządkowująca ją swoim fobiom. Pisze Zuzanna Dąbrowska w „Do Rzeczy”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Matrona od dekonstrukcji

Źródło:

„Do Rzeczy” nr 50

Autor:

Zuzanna Dąbrowska

Data publikacji oryginału:

12.12.2022

Wątki tematyczne

Ludzie

Monika Strzępka

Teatry i instytucje

Teatr Dramatyczny im. Gustawa Holoubka

Świat stoi na głowie

Diagnoza to dosyć popularna – świat oszalał. Ale jak? Jakie są elementy tego szaleństwa, co się na nie składa? Mówiąc najogólniej, to właśnie próbuje uchwycić współczesna duńska dramaturgia

- o wydanej przez Agencję Dramatu i Teatru ADiT antologii duńskich sztuk współczesnych pisze Alicja Cembrowska w Teatrze dla Wszystkich.

Test teatralny

Na krakowskim festiwalu zobaczymy najciekawsze sztuki młodych twórców i premiery mistrzów polskiego teatru. Swoje spektakle pokażą m.in. Anna Augustynowicz, Maja Kleczewska i Krystian Lupa

Pisze Michał Centkowski w „Newsweek Polska”.

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Małgosiowe draperie na scenie

Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”