Do zobaczenia, Łukaszu

Teatr się nie klika, ale szczerze mówiąc, mam dzisiaj gdzieś zarówno teatr, jak i klikanie. Przychodzi mi bowiem dopełnić smutnego obowiązku i pożegnać kolegę. Zapamiętam dwa nasze spotkania

Fantom Słowackiego w szafie Nowickiej (CZYTELNIA)

Z wypreparowanych kawałków tekstów, odczytywanych nie tylko obok ich sensu, ale częstokroć przeciw ich sensowi, z półprawd i mylnie wyciąganych wniosków, z efekciarskiej układanki słów i stwierdzeń można zbudować tylko kukłę, która obok Słowackiego „nawet nie leżała”. Kukłę niebieskookiego blondyna z różową buźką, który z miną zbitego psa patrzy na nas z okładki