Recital tenora Iana Bostridge'a z muzyką Roberta Schumanna i Beli Bartoka w wykonaniu Piotra Anderszewskiego zainauguruje w niedzielę w Krakowie 17. festiwal Opera Rara - wydarzenie określane festiwalem oper zapomnianych, przeoczonych i rzadko grywanych.
mat. organizatora
W tegorocznym programie znalazło się 12 wydarzeń, w tym cztery tytuły operowe - młodzieńcze dzieło Mozarta "Mitridate", "Alceste" Lully’ego, "Dardanus" Rameau i "The Fairy Queen" Purcella.
W krakowskich salach koncertowych i teatrach będzie można także zobaczyć spektakl "Elegia. Brahms" i wysłuchać recitali. Oprócz Iana Bostridge'a na scenie wystąpi baryton Matthias Goerne wspólnie z pianistką Bernadette Bartos.
"Sztuka jest różnorodna i opera jest różnorodna, a Opera Rara ma ambicje pokazywać całe 400 lat historii tej formy sztuki. W tym roku padło na operę francuską, między innym Lully'ego i Rameau, mistrzowskie recitale i spektakle, w tym na podstawie Brahmsa. To może być o tyle zaskakujące, że Brahms nie napisał opery, ale ponieważ jego muzyka jest niezwykle zmysłowa, prezentujemy chóralne pieśni z orkiestrą w wersji scenicznej, reżyserowanej przez Krystiana Ladę" - zapowiedział podczas spotkania z mediami dyrektor festiwalu Opera Rara i Capelli Cracoviensis Jan Tomasz Adamus.
Punktem wyjścia dla "Elegii" są cztery kompozycje na chór i orkiestrę Johannesa Brahmsa ("Alt-Rhapsodie", "Schicksalslied”, "Gesang der Parzen", "Nanie"). Solistką będzie mezzosopranistka Justyna Rapacz, a chórem i orkiestrą Capelli Cracoviensis pokieruje szef zespołu Jan Tomasz Adamus. Sceniczne obrazy będą inspirowane życiem brytyjskiej biolożki Rosalind Franklin, która przyczyniła się do odkrycia struktury DNA, rezygnując z życia prywatnego. Widowisko ma stawiać pytania m.in. o to, jak wiele jesteśmy gotowi poświęcić, by zrealizować własne ambicje.
Z kolei w inspirowanej "Snem Nocy Letniej" Szekspira operze "The Fairy Queen" Purcella reżyser Cezary Tomaszewski stara się odzyskać to, co w koncepcie angielskiej opery narodowej niezwykłe i dziwaczne. Muzyczne kierownictwo spektaklu obejmie Ana Liz Ojeda Hernandez, chilijska skrzypaczka od lat współpracująca z czołowymi europejskimi zespołami muzyki dawnej, takimi jak Accademia Bizantina.
Pełnomocnik prezydenta Krakowa ds. kultury Paweł Szczepanik podczas konferencji zwrócił uwagę, że festiwal "z jednej strony chodzi nieutartymi ścieżkami, z drugiej pokazuje to, co najbardziej dumne i klasyczne". "Z jednej strony jest wyrafinowane, z drugiej trochę freakowe i trochę queerowe, pokazuje różnorodność. W tych kategoriach postrzegam Operę Rarę i w tych kategoriach chciałbym postrzegać Kraków i jego kulturę" - zaznaczył Szczepanik.
Zdaniem dyrektora festiwalu Opera Rara łączy "dyscyplinę formalną z poszukiwaniem nowych dróg". "Staramy się nie odtwarzać, nie powielać stereotypów, nie działać według utartych schamatów, tylko szukać nowych sytuacji, które są warunkiem sztuki" - podkreślił Adamus.
W "Mitridate" wystąpią m.in. Zachary Wilder (w roli tytułowej), Rebecca Bottone, Joanna Sojka i Rafał Tomkiewicz, a jako dyrygent stanie przed Capellą Cracoviensis kontratenor, Philippe Jaroussky. "Alcestę" wykona zespół Les Epopees kierowany przez Stephane’a Fugeta. W obsadzie znajdą się takie gwiazdy barokowej opery jak Claire Lefilliâtre i Cyril Auvity.
W "Dardanusie" zaśpiewają Antonin Rondepierre, Sophie Junker i Tomas Kral oraz polscy śpiewacy: Jarosław Kitala, Anna Zawisza, Sylwia Olszyńska, Sebastian Szumski i Bartosz Gorzkowski. Całość poprowadzi Marcin Świątkiewicz.
Wydarzenia organizowane w ramach Opera Rara będą się odbywać od 2 do 24 lutego 2025 r. w Filharmonii Krakowskiej, Centrum Kongresowym ICE, Teatrze Łaźnia Nowa i Teatrze Słowackiego.
Festiwal produkuje oryginalne premiery tytułów ze wszystkich okresów historii opery — od jej początków po współczesność. Miały na nim miejsce premiery oper nigdy dotąd w Polsce niewystawianych oraz takich, które nie pojawiały się na polskich scenach od lat. Były to m.in. "A Madrigal Opera" Philipa Glassa, "The Man Who Mistook His Wife for a Hat" Michaela Nymana, "Hyppolite et Aricie" Jeana-Philippe’a Rameau, "Sigismondo" Gioacchina Rossiniego czy "Vanda" Antonina Dvoraka. W repertuarze znalazły się też bardziej znane tytuły, takie jak "Halka" Stanisława Moniuszki (w tzw. wersji wileńskiej), "Cosi fan tutte" Wolfganga Amadeusa Mozarta czy "Dido and Aeneas" Henry'ego Purcella w nowych interpretacjach.