Jest Babunia, będzie ład

Ale po nocach nadal mi się śniły obozy koncentracyjne, głód, naloty, ruiny i ostrzał miast, i wszechobecna śmierć. Budziłem się z krzykiem, coraz bardziej przerażony i słaby. Rodzice robili wszystko, aby przerwać ten stan załamania nerwowego. I nic! Wzywani lekarze też nie pomogli. Za to mówili o złych rokowaniach psychiatrycznych. I wtedy na pomoc przyszła moja cudowna Babcia Sonieczka, której ojciec poskarżył się listownie. Ta Babcia była dla całej rodziny Najwyższym Autorytetem

Teatr Powszechny w Łodzi wspomina zmarłych aktorów i aktorki oraz ludzi związanych z Teatrem, którzy odeszli w ostatnich latach

Teatr ma moc zapisywania w nas żywych emocji i wspomnień. Niektóre role lub sceny żyją tylko w naszej pamięci - na tym polega magia i efemeryczność spotkania w teatrze. 1 listopada wspominamy aktorki i aktorów naszego Teatru, kolegów i koleżanki z zespołów technicznego i administracyjnego oraz przyjaciół Teatru – wszystkich, dzięki którym spotkania w Teatrze Powszechnym były w stanie poruszać struny naszej wrażliwości