Znany i lubiany aktor, Janusz Chabior, pokazał 28 czerwca 2024 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim swoją mniej znaną artystyczną twarz. W tamtejszej Galerii Biura Wystaw Artystycznych otwarto jego wystawę „Chabiorowanie 1990 – 2090”, której kuratorem jest Barbara Demuth z wrocławskiej Galerii Sopra. Można ją oglądać do końca sierpnia bieżącego roku.

fot. mat. Filmu Polskiego

Rozpoznawalność i sympatię widzów przyniosły Januszowi Chabiorowi role w serialach („Komisarz Alex”, „Ślepnąc od świateł”) i filmach („Pitbull”, „Drogówka”, „Underdog”). Swoją przygodę z aktorstwem Chabior rozpoczynał jednak w swojej rodzinnej Legnicy, gdzie przez kilka lat był adeptem tamtejszego Teatru Dramatycznego, a następnie – po zdaniu egzaminu eksternistycznego – aktorem Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, gdzie grał m.in. Mańka Pecaja w słynnej „Ballladzie o Zakaczawiu”. Po przeprowadzce do Warszawy w 2006 roku przez sześć sezonów związany był z Teatrem Rozmaitości (m.in. „Weź, przestań” Jana Klaty, „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” Doroty Masłowskiej). Występował też gościnnie w innych teatrach: Studio („Oczarowanie”), IMKA („Sprzedawcy gumek”, „Generał”), Komedia („Kolacja pożegnalna”), 6. Piętro („Ożenek”, „Art”), Och-Teatr („Dziewczyna z pociągu”, „W małym dworku”) i Garnizon Sztuki („Pozytywni”). Każda, nawet najmniejsza rola Janusza Chabiora jest wyrazista i zauważalna przez widza. Nie mniej oryginalne i różnorodne są również prace plastyczne prezentowane na wystawie w Ostrowcu Świętokrzyskim. Składają się na nią rysunki wykonane przez artystę w początkach swojej działalności plastycznej w latach 90. ubiegłego wieku i najnowsze wielkoformatowe płótna. Niemal każda z prac aktora ujawnia nietuzinkową osobowość artysty znaczoną zamaszystą kreską, ostrym kolorem, a nade wszystko indywidualnym ujęciem tematu, bez względu na to, czy są to portrety spotykanych ludzi, refleksje na temat bajek czy oniryczne wizje dojrzałego mężczyzny. Pogodny charakter aktora – malarza przejawia się również w tytułach nadawanych poszczególnym obrazom nacechowanym swoistym, przewrotnym poczuciem humoru. Widać je również w tytule ekspozycji, w którym Chabior w charakterystyczny dla siebie sposób zaprasza na stulecie swojej twórczości plastycznej, mające się odbyć w 2090 roku.

– „Chabiorowanie” to artystyczny dziennik emocji tego znakomitego aktora, jego refleksji nad życiem, różnymi sytuacjami – mówi kierująca Biurem Wystaw Artystycznych w Ostrowcu Świętokrzyskim Justyna Łada. Sam zaś Janusz Chabior przyznał podczas wernisażu, że chwile spędzane w pracowni są dla niego formą oderwania się od pracy przed kamerą lub w teatrze i nieocenioną możliwością bycia ze sobą, ze swoją wyobraźnią, czymś na wzór podróży kosmicznej. Przyznał też, że do szerszej prezentacji swojej twórczości namówiła go żona, Agata Wątróbska, aktorka Teatru Dramatycznego w Warszawie towarzysząca mu na wernisażu w Ostrowcu Świętokrzyskim, która również spowodowała, że aktor zdecydował się kontynuować działania plastyczne.