W Teatrze Miejskim w Gdyni trwają przygotowania do premiery spektaklu „Arszenik i stare koronki” Josepha Kesselringa w reżyserii Krzysztofa Babickiego. Premiera zaplanowana została na 11 grudnia 2020. Spektaklem tym Krzysztof Babicki, reżyser i dyrektor artystyczny Teatru Miejskiego w Gdyni, świętować będzie jubileusz 40-lecia pracy artystycznej.
„Arszenik i stare koronki” Josepha Kesselringa to klasyczna komedia z gatunku czarnego humoru. Dwie urocze staruszki, dużo wina i trupy w piwnicy.
Starsze panie wynajmują gościnne pokoje samotnym panom i opiekują się nie do końca zdrowym psychicznie kuzynem. Mają jednak misję, wszak chodzi o to, aby ulżyć gościom w cierpieniach. Jak wiadomo, najlepszym antidotum na cierpienie jest wino. Z tym jednak, że siostry Brewster doprawiają je arszenikiem… Ale to dopiero początek mrożących krew w żyłach i bawiących do łez historii…
fot. Roman Jocher
Krzysztof Babicki, od 2011 roku dyrektor artystyczny Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza w Gdyni. Absolwent Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Gdańskim i Wydziału Reżyserii krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Z teatrem związał się już podczas studiów. Był współzałożycielem oraz szefem studenckiego Teatru Jedynka w Gdańsku. W czerwcu 1982 roku wyreżyserował „Hioba” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Był to jego reżyserski dyplom. Kilka miesięcy wcześniej w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku odbyła się premiera „Sonaty Widm” Augusta Strindberga w jego reżyseria (nagroda im. Hugona Morycińskiego dla młodego twórcy, XXIV FTPP w Toruniu). Po uzyskaniu dyplomu podjął wieloletnią współpracę z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku, w którym pełnił także funkcję dyrektora artystycznego (1991-1994).
W Teatrze Wybrzeże wyreżyserował m.in.: „Pułapkę” Tadeusza Różewicza (1984), „Wiśniowy sad” Antoniego Czechowa (1985), „Biesy” Fiodora Dostojewskiego (1992), „Arkadię” Toma Stopparda (1994), „Demokrację” Michaela Frayna (2005), „Parawany” Jeana Geneta (2006). W latach 1983-1991 współpracował ze Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Powstały tam m.in. spektakle: „Affabulazione” Piera Paolo Pasoliniego (1985), „Termopile Polskie” Tadeusza Micińskiego (1986), „Do Damaszku” Augusta Strindberga (1991).
W Krakowie, w Teatrze im. Juliusza Słowackiego wyreżyserował m.in. przedstawienie „Frank V. Komedia bankierska” Friedricha Dürrenmatta (2008) i „Arszenik i stare koronki” Kesselringa (2014). Reżyserował także w teatrach Poznania, Wrocławia, Katowic, tworzył spektakle dla Teatru Telewizji. Odnosił sukcesy zagraniczne reżyserując w Finlandii, Niemczech, Rosji, Korei Południowej i Holandii.
W latach 2000-2011 był dyrektorem artystycznym Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Wyreżyserował na deskach tego teatru m.in.: „Dziady” Adama Mickiewicza (2001), „Operetkę” Witolda Gombrowicza (2003), „Hamleta” Williama Shakespeare’a (2004), „Miłość na Krymie” Sławomira Mrożka (2006), „Idiotę” Fiodora Dostojewskiego (2007), „Sarmację” (2008) i „Zamknęły się oczy Ziemi” (2011) Pawła Huellego.
W Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni wyreżyserował m. in.: sztukę Toma Stopparda „Rock’n’roll”, „Idąc rakiem” Güntera Grassa, Jeana Geneta „Pokojówki”, „Królową śniegu” Hansa Christiana Andersena, „Biesy” Dostojewskiego, „Żółtą łódź podwodną” Pawła Huellego, „Śnieżkę i krasnoludki” Braci Grimm, „Z życia glist” Pera Olova Enquista, „Lot nad kukułczym gniazdem” Dala Wassermana, „Kursk” Pawła Huellego, „Romea i Julię” Szekspira, „Zabójstwo Króla” Pasoliniego, „Przygody Remusa” wg Majkowskiego, „Tango. Na pełnym morzu” Mrożka, „Dziady” Mickiewicza, spektakl „Nastazja wychodzi za mąż” Dostojewskiego.
Teatr Miejski w Gdyni po dwóch latach dyrekcji Krzysztofa Babickiego osiągnął ponad 80% frekwencję, później sięgnęła ona 100%.
Ma w swoim dorobku około 100 wyreżyserowanych spektakli teatralnych i ponad 20 realizacji w Teatrze Telewizji. Wśród ostatnich nagradzane, głośne spektakle „Idąc rakiem” Güntera Grassa - Nagroda Teatralna Marszałka Województwa Pomorskiego dla najlepszego przedstawienia roku 2012 i „Lot nad kukułczym gniazdem” Dala Wassermana za który otrzymał w 2017 Nagrodę Teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego w kategorii „najlepsza reżyseria”. Laureat wielu innych nagród na festiwalach teatralnych, m.in. Nagrody im. Konrada Swinarskiego oraz Nagrody im. Stanisława Wyspiańskiego. Odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi, 1986; Złoty Krzyż Zasługi, 1996; Medal Mściwoja II, 2001; Honorowa Odznaka "Zasłużony dla woj. lubelskiego", 2006; Srebrny Medal Gloria Artis-Zasłużony Kulturze, 2006.