W wieku 91 lat zmarł tancerz i choreograf baletowy Pierre Lacotte, który pomógł słynnemu radzieckiemu tancerzowi Rudolfowi Nuriejewowi uwolnić się od agentów KGB i szukać azylu w Paryżu na lotnisku Le Bourget w 1961 r. Lacotte poświęcił swoje życie rekonstrukcji dziewiętnastowiecznych baletów.

„Nasz Pierre opuścił nas o 4. rano w poniedziałek” – poinformowała żona artysty i słynna tancerka Ghislaine Thesmar, dodając, że zmarł w klinice na południu Francji na sepsę po zakażeniu rany.

„To bardzo smutne, był jeszcze pełen energii i pisał książkę” – dodała Thesmar. „Był pełen pomysłów i miał projekty”, w tym na balet . Jego ostatnie dzieło pochodzi z 2021 r. To baletowa adaptacja powieści Stendhala "Czerwone i czarne" dla Opery Paryskiej. „Kochał operę, to był jego jedyny dom” – podkreśla żona artysty.

Lacotte rozpoczął karierę w balecie Opery Paryskiej jako nastolatek, a następnie skoncentrował się na rekonstrukcji zapomnianych dziewiętnastowiecznych baletów. We Francji nazywany był „archeologiem baletu”, w rosyjskim teatrze Bolszoj - „bogiem” – przypominają we wtorek francuskie media.

Rola Lacotte’a w słynnej ucieczce Nuriejewa została udokumentowana w filmie biograficznym „Biały kruk” z 2018 r. w reżyserii Ralpha Fiennesa.

W 1961 r. Lacotte zaprzyjaźnił się z Nuriejewem podczas jego tournée po Paryżu i towarzyszył mu podczas kilku wycieczek po paryskich muzeach i restauracjach. To rozgniewało agentów KGB, którzy towarzyszyli Nuriejewowi. Postanowiono odesłać go niezwłocznie do ZSRR. Na lotnisku Lacotte pomógł Nuriejewowi poprosić o pomoc francuskich policjantów.

„Powiedziałem: tam jest Clara Saint (jego znajoma- red.), a za Clarą Saint jest policjant. Po prostu musisz do niego podejść. Całujesz mnie, całujesz Clarę i mówisz, że chcesz być wolny. Gotowe” – mówił Lacotte w wywiadzie dla BBC.

Nuriejew podbiegł do dwóch policjantów i oświadczył, że chce pozostać na Zachodzie. Jednak pomimo uznania za jednego z największych tancerzy swojej epoki Nuriejew i jego rodzina zapłacili wysoką cenę za tę ucieczkę. Władze zezwoliły mu na powrót do ojczyzny dopiero 25 lat później.