Logo
Zaloguj się

Wybierz województwo

Magazyn

Białostockie Verbum nobile

9.03.2021, 11:42 Wersja do druku

Verbum nobile Stanisława Moniuszki jest jednoaktówką, którą od 160 lat teatry operowe usiłują przyczepić do innych jednoaktówek, aby wypełnić treść całego wieczoru. Od przeszło półwiecza oglądam to piękne, jakże polskie dzieło, któremu niektórzy przypisują muzyczne natchnienie mozartowskie.


Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Białostockie Verbum nobile

Źródło:

„Tygodnik Angora” Nr 11/14-03-21

Autor:

Sławomir Pietras

Ludzie
Realizacje repertuarowe
Teatry i instytucje

Jacek Poniedziałek: Wstyd i wybaczenie

Przez to, że tyle się w moim życiu spieprzyło, lepiej dziś siebie rozumiem
- mówi aktor i reżyser Jacek Poniedziałek. Rozmawia Renata Kim w Newsweeku.

Dyrektor Filmoteki nie jest pierwszy. Jak i za co Gliński ścina w podległych sobie instytucjach

Zwolnienie Dariusza Wieromiejczyka, dyrektora Filmoteki, za film o wibratorach to nie pierwsza taka represja w wykonaniu ministra Piotra Glińskiego. Wcześniej pod ostrzałem znalazły się Muzeum II Wojny Światowej, Festiwal Malta czy Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN
- pisze Witold Mrozek w Gazecie Wyborczej.

Sprawdź także

Zdjęcie Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni
Wczoraj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”
Magazyn
Małgosiowe draperie na scenie
Wczoraj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”
Magazyn
Zdjęcie <i>Technolożka</i>, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek
Wczoraj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”
Magazyn