„Korepetycje z miłości” Flavii Coste w reż. Sławomira Narlocha w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Pisze Katarzyna Wojtysiak-Wawrzyniak w „Teatrologii.info”.

„Więc już od tak dawnych czasów tkwi Eros w naszej naturze i do dawnej chce nas sprowadzać postaci: chce z dwojga ludzi dawną jedność stwarzać i tak leczyć naturę człowieka.”
Platon, Uczta

Na początku grudnia Teatr Powszechny w Łodzi wystawił polską prapremierę sztuki Flavii Coste pod walentynkowo brzmiącym tytułem Korepetycje z miłości w reżyserii Sławomira Narlocha. W roku 2017 reżyser wystawił (razem ze Stanisławem Dembskim) Klapsy w Teatrze Pijana Sypialnia w Warszawie, w 2020 Bożą krówkę w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, a w 2021 EkoOperę ponownie w Teatrze Pijana Sypialnia.

Korepetycje z miłości powstały w ramach współpracy z warszawską Akademią Teatralną. To druga sztuka francuskiej autorki wystawiona na łódzkiej scenie. Debiut miał miejsce w maju, kiedy został zaprezentowany spektakl Replay, w którym uczestniczyła autorka Flavia Coste – aktorka, producentka, scenarzystka i pisarka urodzona w roku 1973 w Paryżu. Pierwszą jej sztuką była napisana w 2017 roku Non à l’argent! (,,Nie dla pieniędzy!”), którą wystawiła Anouche Setbon w Théâtre des Variétés w Paryżu. Rok później napisała utwór o równie frapującym tytule Alors on s’aime! (A więc się kochamy! – polski tytuł to właśnie Korepetycje z miłości). Spektakl został wyreżyserowany przez Anne Bourgeois i wystawiony w tym samym paryskim teatrze. Coste skupia się na z pozoru banalnych historiach życia codziennego (relacje małżeńskie, porady miłosne, wizyta u psychologa), przekształcając je w lustro odbijające marzenia, pragnienia, troski i obawy widzów.

Korepetycje z miłości to kameralna komedia o poszukiwaniu istoty prawdziwej miłości i trudności wynikających z jej odnalezienia w codziennym życiu. Warto przytoczyć słowa reżysera Sławomira Narlocha, który trafnie zauważa: ,,Będzie to spektakl o miłości. O naturze uczucia, które rozpięte jest między młodzieńczą fantazją a ciężką pracą, polegającą na cierpliwości i trosce o drugą osobę. O miłości, która przez to, że chce być w centrum uwagi, doprowadza nasze życie do absurdu. […] Cechą dobrej komedii jest, że potrafi opowiadać o najpoważniejszych sprawach z dystansem. Nie może się chyba nazywać komedią, jeśli podstępem i złośliwie nie wdziera się w nasze słabości i problemy.”

Flavia Coste prezentuje życie codzienne pary małżeńskiej w średnim wieku, która uniesienia miłosne ma już dawno za sobą. Żona rozkoszuje się niekończącymi się zakupami (szczególnie uwielbia kupować buty), podczas gdy życie męża skupione jest w dużej mierze na wykańczającej go pracy i poszukiwaniu czegoś na kolację w zazwyczaj pustej lodówce. Tę nieco banalną egzystencję przerywa pojawienie się sąsiada udzielającego psychologicznych porad w czasopiśmie dla kobiet. Radzący sam potrzebuje pomocy, bowiem jego życie mocno odbiega od upragnionego i opisywanego przez niego ideału. Okazuje się, że młody człowiek utracił dawno swoją ukochaną, a teraz mieszka razem z…lalką-baletnicą, do której mówi, choć ona umie powiedzieć jedynie jedno zdanie.

fot. Maciej Zakrzewski / mat. teatru

Realistyczno-symboliczna scenografia podkreśla sentymentalny nastrój (tapety we wzory floralne, kolorowe dywany). Mąż i żona przyglądają się określonym momentom ich życia: pierwsze spotkanie, zauroczenie, wzajemna fascynacja. W tle nie przypadkiem znajduje się panorama Paryża z Wieżą Eiffla, grający akordeonista i tańcząca baletnica. Postacią, która wzmacnia romantyzm poszczególnych scen, jest sąsiad występujący w roli Amora. Jego purpurowo-amarantowy strój, różowe policzki i biała peruka przywodzą na myśl rokokowe obrazy. Romantyczny nastrój zostaje wzmocniony umiejętną reżyserią światła i dopełniony podkładem muzycznym. Zapadają w pamięć sceny nieco przesłodzone i ocierające się o kicz.

Rytm przedstawienia nie jest nużący dzięki umiejętnej, pełnej energii grze aktorów. Spektakl balansuje między realizmem a postmodernistyczną sielanką. Ta jednoaktowa komedia przemawia głównie obrazem, w którym wybrzmiewają dialogi pełne humoru, a niekiedy też ironii. Amor jest tu przewodnikiem małżeńskiej pary i uosobieniem miłosnej pasji. Flavia Coste w lekki sposób pokazuje świat uczuć takim, jakim on jest: czasami to piękna, romantyczna miłość, kiedy indziej zaś ledwie tlący się żar, który należy wzniecić na nowo, choć, jak wiemy, wymaga to zwykle wielu trudów.

Korepetycje z miłości Autor: Flavia Coste; przekład: Witek Stefaniak; reżyseria: Sławomir Narloch; scenografia i kostiumy: Maks Mac; muzyka: Jakub Gawlik; reżyseria światła: Karolina Gębska. Występują: Magda Zając Zawadzka, Artur Zawadzki, Jakub Kryształ/Kamil Suszczyk. Z udziałem Zuzanny Brzezińskiej (taniec) oraz Pawła Majchrowskiego (akordeon). Teatr Powszechny w Łodzi (Mała Scena), prapremiera 2 grudnia 2023 (spektakl 3 grudnia 2023).