Inspirując się tekstami Olgi Tokarczuk coraz częściej przekonujemy się, że teatr nie dlatego istnieje, że go widzimy, ale dlatego, że on na nas patrzy. Taki teatr współtworzy dzisiejsza uczestniczka projektu/akcji „Teatr dla mnie to…”. Jest nią Agnieszka Przepiórska, aktorka Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

fot. Dawid Ścigalski

I mówi tak: „Teatr to dla mnie to codzienność spotkania. Miejsce we mnie. Opowieść. Dzielenie się historią, wymiana emocji i energii. Często lot w kosmos, rzadko przykry obowiązek”.

„Teatr jest dla mnie sposobem na życie. Moim naturalnym środowiskiem. Miejscem wzrostu i rozwoju, smutku, radości i ekscytacji. Przestrzenią wolności myślenia i eksperymentowania. Wielość wcieleń scenicznych sprawia, że przez pół mojego życia studiuję człowieka i jego naturę, a szerzej - humanistykę. I to wszystko w nieustającym ruchu i tańcu” (tekst ze strony Teatru im. J. Słowackiego).